گریه کن، گریه قشنگه!

آریا رهنورد

لئو مسی، مردی بر فراز ابرها  

وقتی سوت پایان بازی آرژانتین و کرواسی به صدا درآمد، هیچ‌کس به اندازه لئو خوشحال نبود. ابرستاره‌ای که حالا برای دومین بار شانس بازی در فینال جام جهانی را به دست آورده و به نظر می‌رسد که این بار هیچ چیز متوقفش نخواهد کرد. لیونل باز هم در این بازی بهترین بازیکن زمین مسابقه شد. جالب اینکه او در چهار بازی از 6 بازی آرژانتین در این تورنمنت، بهترین بازیکن زمین مسابقه شده است. فقط خود مسی در جام جهانی 2014 چنین آمار شاهکاری داشته و چهار بار جایزه بهترین بازیکن زمین را به دست آورده است. بهترین بازیکن جام جهانی قطر، روبه‌روی کرواسی هم به موقع ظاهر شد و حریف را به شدت آزار داد. او گل اول را با یک پنالتی مهارنشدنی به گوشه بالای دروازه زد. روی صحنه گل دوم در ضدحمله توپ را به آلوارز رساند و پاس گل سوم را نیز به زیباترین شکل ممکن با نابود کردن یوزپ گواردیول به آلوارز داد تا جشن بزرگ آرژانتینی‌ها را کامل کرده باشد. مسی در انتهای بازی، این لحظه را یک لحظه باورنکردنی در دوران فوتبالش دانست. او تاکید داشت که تیمش این بار به هیچ قیمتی از رقابت کنار نمی‌کشد و این بار فقط با قهرمانی راضی خواهد شد. مسی در دوران بازی‌اش همه چیز را برده و هیچ افتخاری در رده باشگاهی نبوده که این ستاره به دست نیاورده باشد. با این حال او همیشه در رده ملی با یک حسرت بزرگ روبه‌رو بوده و بردن جام جهانی به این حسرت پایان خواهد داد. او این اواخر از آن غالب همیشگی بیرون آمده و با خشونتی به مراتب بیشتر از گذشته، در جلد مارادونا فرو رفته است.

وقتی سوت پایان بازی آرژانتین و کرواسی به صدا درآمد، هیچ‌کس به اندازه لئو خوشحال نبود. ابرستاره‌ای که حالا برای دومین بار شانس بازی در فینال جام جهانی را به دست آورده و به نظر می‌رسد که این بار هیچ چیز متوقفش نخواهد کرد

لیونل اسکالونی،

چه کسی تصور می‌کرد؟

چه کسی خیال می‌کرد بازیکن متوسطی مثل اسکالونی، بعدها همان مردی شود که آرژانتینی‌ها را به رویاهای بزرگ‌شان پیوند می‌زند؟ لیونل زمانی مربی موقت فرانسه بود و اصلا قرار نبود در این تیم بماند اما حالا همه او را به عنوان مردی می‌شناسند که در فاصله زمانی تنها یک سال، این تیم را به قهرمانی کوپا و فینال جام جهانی رسانده است. فاصله اسکالونی با جاودانگی، تنها قهرمانی رقابت‌های جام جهانی است و این مربی برای رسیدن به این جایگاه، فقط به اندازه یک مسابقه دیگر فاصله دارد.

خولیان آلوارز، کانیگیای جدید

پدیده بی‌چون و چرای این دوره جام جهانی بدون شک مهاجم شماره 9 آرژانتین بوده است. پسری که در اولین جام جهانی زندگی‌اش چهار گل به ثمر رسانده و در 6 بازی از هشت حضور ثابتش در ترکیب آرژانتین، موفق به گلزنی شده است. انگار او کلودیو کانیگیایی‌ است که مسی را در قامت دیگو مارادونا کامل می‌کند. کار آلوارز روی گل دوم آرژانتین در نبرد با کرواسی فوق‌العاده بود. او توپ را از زمین خودی تحویل گرفت و آن را درون دروازه کرواسی تحویل داد! آلوارز حالا حتی یکی از شانس‌های اصلی بردن کفش طلای جام جهانی نیز به شمار می‌رود و تنها یک گل با صدر جدول گلزنان جام فاصله دارد.

بنزین سبز

برای پیرمردها

آرژانتین در شروع جام تیم مسنی به نظر می‌رسید و این مساله تهدید بزرگی برای این تیم به شمار می‌رفت اما آنها در طول تورنمنت نشان دادند که می‌توانند روی مهره‌های جوان نیز حساب باز کنند. بازیکنانی مثل انزو فرناندز و آلوارز، چهره آرژانتین را عوض کردند. تیمی که جام را با شکست روبه‌روی عربستان شروع کرده بود، حالا در یک قدمی فتح جام جهانی است. شاید آن شکست تلنگری بزرگ و البته به موقع برای آرژانتین بود. اتفاقی که موجب شد نفرات مسنی مثل پاپو گومز از ترکیب اصلی خارج شوند و آرژانتین به کمک نفرات جوانش در این تورنمنت بدرخشد.

دفاعی که مستحکم شد

نگرانی بزرگ آرژانتینی‌ها در طول جام، شرایط خط دفاعی این تیم بود. آنها برتری دو گله را روبه‌روی هلند از دست دادند اما این اتفاق مقابل کرواسی رخ نداد. این یک آزمون کاملا موفق برای آرژانتین به شمار می‌رفت. آنها برای بردن جام باید در دیدار فینال نیز به همین اندازه خوب بازی کنند. اگر آرژانتین باز هم در دفاع بی‌نقص باشد، نتیجه گرفتن برای این تیم در دسترس خواهد بود. در غیر این صورت اما این تیم برای بردن جام به شدت به دردسر خواهد افتاد.