آریا طاری

برتری آرژانتین نسبت به کرواسی، به کمک یک برنامه دقیق فنی به دست آمد. البته خستگی بیش از حد کروات‌ها نیز در این ماجرا موثر بود. کرواسی خط هافبک بسیار مسنی داشت و این بازیکنان بعد از دو حضور 120 دقیقه‌ای و دو جدال بسیار پرفشار با ژاپن و برزیل، دیگر نای بازی کردن نداشتند. با این حال نمی‌توان نقش آنالیز دقیق آرژانتینی‌ها و شناخت کامل این تیم از کرواسی را در این برد نادیده گرفت. آرژانتین توانست به خوبی از ضعف‌های حریف استفاده کند و یک برد تماشایی و مقتدرانه را جشن بگیرد.

کرواسی همانند همه نبردهای دیگر در این جام، نبرد با آرژانتین را با روش سنتی‌اش یعنی چهار-سه-سه شروع کرد. بروزوویچ، کواچیچ و مودریچ در خط هافبک، نفرات کلیدی این تیم به شمار می‌رفتند. آرژانتین اسکالونی اما نشان داد که برای بازی با هر حریف، برنامه خاص خودش را دارد. این تیم در بازی قبلی برای مهار هلند در کناره‌ها، با سه دفاع در زمین حاضر شده بود اما این بار به روش چهار دفاعه برگشت. با این حال آنها باز هم نسبت به شروع جام تغییر سیستم دادند و این بار با روش چهار-چهار-دو به زمین مسابقه رفتند. از آن‌جایی که بخش مهمی از قدرت کرواسی به خط هافبک برمی‌گشت، اسکالونی در این بازی چهار هافبک را به زمین فرستاد. هدف مهم این مربی ایجاد برتری عددی در میانه میدان برای خنثی ‌کردن طراحی حملات از سوی کروات‌ها بود. نقشه‌ای که به سرعت جواب داد و از همان شروع مسابقه خط میانی حریف را از پا انداخت. این نقشه در مسلط شدن ستاره‌های آرژانتین به این مسابقه بسیار موثر بود. کرواسی با عقب قرار دادن وینگر راستش یعنی پاشالیچ، تلاش می‌کرد تا رابطه مسی را با مدافع چپ تیم قطع کند. نقشه‌ای که قبلا عربستانی‌ها نیز آن را انجام داده بودند.

تیم دالیچ به لحاظ طولی، کاملا فشرده بود و قصد داشت که بین خطوط، اصلا فضایی به مسی و رفقا ندهد. به محض به هم خوردن فشردگی اما حملات زهردار آرژانتینی‌ها از راه می‌رسید. موضوعی که خودش را روی گل اول بازی به وضوح نشان داد. کرواسی مشغول ساخت حمله بود که توپ به آرژانتینی‌ها رسید. هنوز فشردگی کامل این تیم شکل نگرفته بود که آرژانتینی‌ها صاحب فضا شدند و در همین فضا ضربه سختی به حریف زدند. در همین فضا بود که انزو فرناندز یک توپ عالی را در اختیار گرفت و با یک پاس دقیق، آلوارز را صاحب توپ کرد تا این بازیکن با یک فرار دقیق از عمق دفاع حریف، از لیواکوویچ پنالتی بگیرد. در نهایت مسی این ضربه را تبدیل به گل کرد تا اولین اشتباه کروات‌ها در جریان این نبرد، بیش از حد برای این تیم گران تمام شود.

روی صحنه رقم خوردن گل دوم آرژانتین نیز از دست رفتن فشردگی کروات‌ها کاملا مشخص بود. آرژانتین باز هم برای به گل رسیدن از یک ضدحمله سریع استفاده کرد و کروات‌ها دیگر نتوانستند اوضاع را کنترل کنند. این گل به نوعی شانس کرواسی برای بازگشت این تیم به مسابقه را به طور کامل از بین برد. در جریان این نبرد هر وقت که نظم دفاعی کرواسی از دست می‌رفت، آرژانتینی‌ها خطرساز می‌شدند. حفظ این نظم دفاعی نیز برای تیمی که دو گل از حریف عقب بود، بسیار سخت به نظر می‌رسید. روی صحنه گل سوم نیز چنین اتفاقی رخ داد. این بار نیز مدافع چپ آرژانتینی‌ها در موقعیت خودش قرار نداشت و همین مساله موجب شد که مسی به راحتی در این موقعیت توپ را در اختیار بگیرد و روی دروازه حریف خطر ایجاد کرد. لئو به راحتی گواردیول را کنار زد و ارتباطش را با آلوارز برقرار کرد تا کرواسی یک ضربه عمیق و مهم دیگر بخورد و دیگر به هیچ قیمتی نتواند به بازی برگردد.

در این بازی هر وقت که دفاع کرواسی کامل و منظم کار می‌کرد، آرژانتین فرصت خلق موقعیت به دست نمی‌آورد اما به محض اینکه این نظم برای دقایقی به هم می‌ریخت، ستاره‌های حریص و پرانگیزه آرژانتین موقعیت می‌ساختند. نقش ستاره‌هایی مثل مسی و آلوارز برای به هم زدن نظم دفاعی حریف نیز بسیار جدی بود. آنها به کمک حرکات فردی، کاری کردند که کرواسی نتواند با تمرکز دفاع کند و با همان شیوه مدنظر جلوی حملات حریف را بگیرد.

استراتژی درست اسکالونی در این نبرد در همان چینش اولیه نفرات واضح بود. او کاری کرد که تیم مقابل نتواند در خط هافبک برتری به وجود بیاورد. در واقع او بمب اصلی را خنثی کرد و در نهایت همه چیز را به مسی سپرد. اسکالونی هم همانند مربیان دیگری که در این سال‌ها با مسی کار کرده‌اند، خوشبخت بود و این ستاره نقشی محوری در رقم خوردن این پیروزی داشت. در شب نیمکت‌نشینی دی‌ماریا و لائوتارو، آرژانتین یک تیم متمرکز و بی‌اشتباه بود که در نهایت صاحب یک برد جذاب و کلیدی در مسیر رسیدن به فینال جام جهانی شد.

 

کپی شد