شکست پاییزی

اولین شکست فصل پرسپولیس با درخشش و گل‌زنی محمد عباس‌زاده، جدول لیگ برتر را از همیشه تماشایی‌تر کرد. حالا قرمزها تنها به دلیل تفاضل گل در صدر جدول دیده می‌شوند و استقلال هم‌امتیاز با این تیم در رده دوم قرار دارد. سپاهان، گل گهر و تراکتور نیز با فاصله کمی در تعقیب این تیم هستند. برد حساس تراکتور در آزادی، یک طلسم بزرگ را باطل کرد. آنها بعد از چندین سال یکی از تیم‌های پرطرفدار پایتخت را شکست دادند. نتیجه‌ای که شاید شروعی برای یک دوران طلایی در باشگاه تبریزی باشد.

آریا رهنورد

 

تیمی که متولد شد

تراکتور در حالی پرسپولیس را شکست داد که در هر 6 مسابقه گذشته‌اش روبه‌روی این تیم به عنوان تیم بازنده از زمین مسابقه خارج شده بود. آنها سال‌های تلخ و ناامیدکننده‌ای را در فوتبال ایران پشت سر گذاشتند و حتی لیگ بیست و دوم را هم بد شروع کردند اما حالا تیم قربان بردی‌اف سومین برد متوالی‌اش در لیگ را هم به دست آورد تا به همه نشان بدهد که چه قابلیت‌هایی دارد. این تیم هفته به هفته در لیگ برتر بهتر شده است. این اتفاق وقتی رخ می‌دهد که یک مربی بزرگ و تیم‌ساز بالای سر تیم باشد. به نظر می‌رسد آنها بعد از تغییرات متعدد و متوالی، بالاخره مسیر درست را پیدا کرده‌اند و حالا به خوبی می‌دانند که باید برای آینده چه کاری انجام بدهند. تراکتور به این برد نیاز داشت، چراکه از مدت‌ها قبل مقابل تیم‌های قدرتمند پایتخت به پیروزی نرسیده بود. آنها حالا دوباره صاحب شخصیت تیمی شدند و حتی می‌توانند یک مدعی برای لیگ بیست و دوم باشند. فراتر از آن اما، این باشگاه باید یک زمان طولانی را در اختیار بردی‌اف قرار بدهد. او متخصص ساختن پروژه‌های درازمدت برای باشگاه‌های مختلف است.

بالاخره باختند

پرسپولیس بعد از دو سال و دو ماه، طعم شکست در استادیوم آزادی را چشید. آنها در 32 بازی لیگ برتری قبلی‌‌شان در این ورزشگاه بازنده نشده بودند. قرمزها البته در جام حذفی سابقه شکست روبه‌روی آلومینیوم در آزادی را داشتند اما در لیگ برتر، آخرین شکست‌شان به اواخر لیگ نوزدهم و دیدار با ذوب آهن برمی‌گشت. پرسپولیس پس از آن در این استادیوم مقابل تیم‌های زیادی قرار گرفت و هرگز بازنده نبود. آنها در دو فصل گذشته حتی یک مسابقه لیگ برتری را نیز در این ورزشگاه واگذار نکردند اما این طلسم سرانجام توسط تراکتورسازی شکسته شد.

تراکتور به این برد نیاز داشت، چراکه از مدت‌ها قبل مقابل تیم‌های قدرتمند پایتخت به پیروزی نرسیده بود. آنها حالا دوباره صاحب شخصیت تیمی شدند و حتی می‌توانند یک مدعی برای لیگ بیست و دوم باشند

ستاره‌های بی‌تمرکز

به نظر می‌رسید با توجه به ماجراهای روزهای گذشته، پرسپولیسی‌ها تمرکز چندانی برای این مسابقه نداشتند. قرمزها در غیاب هواداران‌شان، اصلا پرانگیزه به نظر نمی‌رسیدند و شبیه هفته‌های گذشته فوتبال بازی نمی‌کردند. حتی خود یحیی هم در کنفرانس‌های خبری قبل و بعد از بازی، تاکید داشت که کار فنی خاصی روی این بازی انجام نشده و تیم در شرایط خوبی نبوده است. وقتی در جریان بازی پنالتی به سود قرمزها اعلام شد، خیلی‌ها توقع داشتند یورگن لوکادیا پشت توپ قرار بگیرد اما برخلاف بازی قبلی، مهدی ترابی پشت توپ قرار گرفت. شاید او تنها بازیکن پرسپولیس بود که برای شادی گل برنامه داشت اما با خراب کردن پنالتی، این شانس را از دست داد.

استادیوم خاموش

نبرد پرسپولیس و تراکتور، با تاخیری عجیب و طولانی آغاز شد. دلیل این اتفاق هم خاموش ماندن نورافکن‌های استادیوم بود. داور حاضر نشد در چنین شرایطی بازی را آغاز کند و خیلی طول کشید تا این نورافکن‌ها سرانجام روشن شدند. جالب اینکه صبح روز بعد از برگزاری بازی، احمد مددی از مدیریت مجموعه ورزشی صد هزار نفری آزادی برکنار شد! شاید این اولین بار در تاریخ فوتبال ایران باشد که یک مدیر به دلیل ضعف در اجرای شرایط معمول یک مسابقه، به این سرعت شغلش را از دست می‌دهد.

ریکاردو توانست، لوکادیا نه

این بازی برای دو ستاره خارجی تیم هم معنی متفاوتی داشت. یورگن لوکادیا تلاش زیادی کرد تا در چهارمین بازی متوالی برای تیمش گل بزند اما تیر دروازه مانعش شد و ضربه پنالتی را نیز بازیکن دیگری زد. روند گل‌زنی‌های ستاره هلندی برای قرمزها سرانجام قطع شد. در سمت مقابل اما ریکاردو آلوز باز هم عالی ظاهر شد و یک گل دیگر برای تیمش ساخت. ظاهرا قرار است در همه گل‌های این فصل تیم تراکتور، رد پایی از این ستاره برزیلی باشد. او تا اینجا سازنده‌ترین بازیکن لیگ برتر بیست و دوم بوده است.

سال گلرها

علیرضا بیرانوند چند نمایش عالی در این مسابقه داشت و درنهایت با بدشانسی گل خورد. بهترین واکنش بازی را اما محمدرضا اخباری با مهار پنالتی به نمایش گذاشت. اخباری با این سطح از آمادگی، نشان داد که حتی قابلیت همراهی تیم ملی را دارد. شاید در هیچ مقطعی، تعداد گلرهای آماده در فوتبال ایران تا این اندازه بالا نبوده است. فوتبال ایران حداقل پنج سنگربان دارد که تمام‌شان استعداد و توانایی رفتن به جام جهانی را دارند و یک رقابت سخت و نفس‌گیر را با هم شروع کرده‌اند. فوتبال ایران بعد از سال‌ها به لحاظ گلر، کاملا غنی شده است.