آریا رهنورد

صفر، یک، دو و سه. روند گل‌های زده پرسپولیس در این فصل به وضوح نشان می‌دهد که آن ها هفته به هفته بهتر شده‌اند. تیمی که فصل را بدون گل زده در دو بازی اول شروع کرده بود، بازی سوم را به سختی با یک گل برد، در بازی چهارم دو بار دروازه حریف را باز کرد و در بازی پنجم نیز سه گل به ثمر رساند. تیم یحیی حالا به تنهایی در صدر جدول دیده می‌شود و با یک برد در هفته ششم، می‌تواند با خیال راحت به تعطیلات اردوی ملی برود. آنها این هفته روبه‌روی هوادار، سیمای کاملی از یک تیم مدعی را ظاهر کردند. تیمی که با یک نمایش کاملا برتر، نفس حریف را گرفت و یک برد بسیار خوب به دست آورد.

 

لوکا، گرگ محوطه‌ها!

دومین حضور متوالی لوکادیا در ترکیب پرسپولیس، به دومین گل او برای باشگاه ختم شد. بازیکنی که باز هم با یک جاگیری بسیار خوب، به موقع پاس دانیال اسماعیلی‌فر را قطع کرد و گل اول بازی را به ثمر رساند. این گل برای تیم یحیی اهمیت بسیار زیادی داشت. چراکه عملا دفاع هوادار را جلو کشید و مدل بازی تیم رقیب را عوض کرد. لوکا برای دومین هفته پیاپی، از اولین بخت گل‌زنی به بهترین شکل ممکن استفاده کرد تا تفاوتش را با بسیاری از مهاجمان ایرانی نشان بدهد. قرمزها در شروع فصل نیز صاحب چنین موقعیت‌هایی می‌شدند اما این توپ‌ها را به سادگی از دست می‌دادند. لوکادیا می‌توانست در این مسابقه گل دیگری هم بزند اما توپش از بالای دروازه به بیرون رفت. او به جز گل‌زنی به خاطر تاثیر در ساخت بازی و حملات پرسپولیس، یک عملکرد عالی در این تیم داشته است.

 

این بازیکن «معمولی» نیست

در اولین هفته‌های لیگ برتر، کم‌تر بازیکنی به اندازه سعید صادقی مورد نقد قرار گرفته بود. بازیکنی که با سروصدای زیاد و یک قرارداد ویژه راهی پرسپولیس شد اما نتوانسته بود خودی نشان بدهد. سعید اما بالاخره ثابت کرد که یک بازیکن معمولی نیست. او تاثیر مهمی روی گل اول تیمش روبه‌روی هوادار داشت و دو گل بعدی را نیز خودش با حرکاتی استثنایی و ضرباتی دقیق به ثمر رساند. کیفیتی که سعید در این نبرد از خودش نشان داد، برای هواداران باشگاه به شدت امیدوارکننده به نظر می‌رسید. او با این فرم، می‌تواند خودش را به اردوی اتریش و حتی جام جهانی برساند.

 

کلین‌شیتی که از دست رفت

بعد از نزدیک به 440 دقیقه، دروازه پرسپولیس بالاخره در این فصل باز شد. خوردن این گل از روی نقطه پنالتی اما چندان نگران‌کننده به نظر نمی‌رسید. چراکه مدافعان پرسپولیس باز هم مطمئن نشان دادند و در این بازی هم مرتکب اشتباه چندانی نشدند. سرخ‌ها این فصل در دفاع بسیار مطمئن عمل می‌کنند و به رقبا فرصت خاصی برای گل‌زنی نمی‌‌دهند. این کیفیت، موجب می‌شود که آنها کم‌تر با تهدیدهای هجومی تیم رقیب روبه‌رو شوند و با خیال راحت‌تری فوتبال بازی کنند. بیرو حتی در روز از دست رفتن کلین‌شیت روبه‌روی پنالتی شجاعیان، نمایش بسیار خوبی داشت و طبق معمول پاس‌های دقیق زیادی نیز برای هم‌تیمی‌ها ارسال کرد.

 

روزی که ساکت، ساکت بود

یکی از نکات جالب نبرد هوادار و پرسپولیس، سکوت ساکت الهامی در کنار زمین بود. او را همیشه با جار و جنجال‌های خاص و اعتراض مداوم به داور می‌شناختیم اما این بار خبری از آن الهامی همیشگی نبود و او جریان مسابقه را با آرامش خاصی دنبال کرد. اگر این مربی بتواند همین رویه را حفظ کند و از ماجراهای همیشگی  فاصله بگیرد، عمر دوران مربیگری‌اش در فوتبال ایران بدون تردید طولانی‌تر خواهد شد. ساکت همیشه به خاطر این ماجراها کمی به عقب رانده شده است.

 

بازیکنی برای یک عمر

یحیی گل‌محمدی در دوران مربیگری در پرسپولیس، به ندرت به مهره‌های جوان فرصت عرض اندام داده است. او جوانان زیادی را راهی تیم‌های دیگر کرده اما ظاهرا به بازی محمد عمری علاقه دارد و این فصل هم همواره او را به عنوان یکی از ذخیره‌ها به زمین می‌فرستد. عمری این بار هم نمایش خوبی داشت و با یک فرار عالی در عمق دفاع حریف، یک کارت قرمز را به هوادار تحمیل کرد. او باز هم نشان داد که می‌تواند آینده خط میانی پرسپولیس را بیمه کند و بازیکن بسیار مهمی برای این تیم باشد.

 

سطح قضاوت؛ عقب‌تر از فوتبال

شاید سطح فوتبال در ایران چندان بالا نباشد اما سطح داوری بدون شک از آن هم پایین‌تر است. گروه داوری مسابقه پرسپولیس و هوادار هم مرتکب چند اشتباه بزرگ شدند. داور این مسابقه باید سروش رفیعی را از پرسپولیس و یک بازیکن را از هوادار به خاطر خطای بسیار خشن از زمین اخراج می‌کرد اما در هر دو مورد به سراغ کارت زرد رفت و تصمیم شجاعانه‌ای نگرفت. گروه داوری در اعلام پنالتی به سود هوادار نیز مرتکب یک اشتباه فاجعه‌بار شدند. آنها در حالی این صحنه را پنالتی اعلام کردند که توپ به طرز واضحی بیرون از محوطه جریمه بود.