مردود مرداد!

آریا   رهنورد

آقای سرمربی و نقشه‌هایی که وجود ندارند

هفته گذشته و بعد از تساوی بدون گل در زمین ذوب آهن، مدام از این گفته می‌شد که یحیی در پرسپولیس «پلن بی» ندارد اما مشکل حتی فراتر از این است. حین تماشای بازی‌های این تیم در لیگ برتر، حتی نقشه اولیه‌ای هم در تیم دیده نمی‌شود. تیم یحیی در درجه اول، فاقد شجاعت کافی است و همین مساله هوادارها را نسبت به این مجموعه بدبین می‌کند. چرا این تیم باید روبه‌روی رقبایی مثل ذوب و فولاد که فلسفه‌ای کاملا دفاعی دارند با دو هافبک تدافعی به میدان برود؟ چرا پرسپولیس باید در ترکیب اولیه‌اش تنها یک مهاجم داشته باشد؟ در درجه دوم، هیچ اثری از شور و لذت بازی در بین نفرات این تیم دیده نمی‌شود. پرسپولیس یحیی اصلا تیم باطراوتی نیست و به هیچ وجه هوادارها را سرگرم نمی‌کند. شاید فصل گذشته، این توجیه پذیرفته می‌شد که قرمزها چند ستاره کلیدی را از دست داده‌اند و با مشکل مواجه شده‌اند اما حالا همه توقع دارند که تیم پرستاره فعلی کمی بهتر بازی کند. گل نخوردن اصلا برای این تیم کافی نیست. با این روند یحیی روی لبه تیغ راه می‌رود و هر هفته، تحت فشار هواداران باشگاه قرار می‌گیرد.

هفته گذشته و بعد از تساوی بدون گل در زمین ذوب آهن، مدام از این گفته می‌شد که یحیی در پرسپولیس «پلن بی» ندارد اما مشکل حتی فراتر از این است. حین تماشای بازی‌های این تیم در لیگ برتر، حتی نقشه اولیه‌ای هم در تیم دیده نمی‌شود

گمشده را پیدا کنید

یکی دیگر از دلایل کلیدی گل نزدن پرسپولیس، افت فاحش کیفیت مهاجمان این تیم است. مهدی عبدی که زمانی در حساس‌ترین بازی‌ها می‌درخشید و گل می‌زد، حالا در دو بازی دو بخت کلیدی را برای گل‌زنی از دست داده است. او به شکل واضحی اعتماد به نفس لازم برای گل زدن را ندارد. حامد پاکدل نیز برخلاف فصل گذشته، در این فصل هنوز به لحاظ جسمی به فرم ایده‌آل نرسیده است. از تمیروف هم اساسا نباید انتظار چندانی داشت. با این وجود یک حقیقت را هم نباید نادیده گرفت. اینکه افت ستاره جوانی مثل مهدی عبدی نیز مستقیما متوجه سرمربی تیم است. شاید اگر امثال طارمی و علیپور هم با مربیان ایرانی کار می‌کردند، هنوز در فوتبال ایران حضور داشتند و هرگز نمی‌توانستند تا این اندازه پیشرفت کنند. یحیی در همه روزهای نقل و انتقالات، مدام روی خرید مهاجم خارجی تاکید داشت و حتی ذره‌ای به بازیکنی مثل عبدی اعتماد به نفس نداد. همین مساله حالا خودش را در نحوه بازی این بازیکن نشان داده است.

این تیم «هماهنگ» نیست

خریدهای جدید پرسپولیس نیز فعلا ضعیف‌تر از حد انتظار ظاهر شده‌اند. دانیال اسماعیلی‌فر اصلا فرم خوبی در این دو هفته نداشته و آن نفوذهای معروفش را در پرسپولیس به نمایش نگذاشته است. آن هم در حالی که جانشین او در ترکیب سپاهان، فصل را عالی شروع کرده است. سروش رفیعی در میانه میدان بسیار کم‌تحرک به نظر می‌رسد و سعید صادقی به خصوص در مسابقه با فولاد، یکی از بدترین‌های زمین مسابقه بود. انتظار می‌رفت ورود این نفرات، تیم را به لحاظ هجومی متحول کند اما فعلا فقط خریدهای دفاعی پرسپولیس هستند که نمایش خوبی در زمین دارند و نفراتی که قرار است جلوی زمین بازی کنند، اصلا هماهنگ نشان نمی‌دهند.

کلکسیون بی‌دقت‌ها

پرسپولیس در این دو مسابقه اصلا خوب بازی نکرده اما حداقل چند موقعیت عالی ساخته است. بازیکنان این تیم اما در زدن ضربه نهایی اصلا دقت نمی‌کنند. در بازی با ذوب، این مهدی عبدی بود که بهترین بخت ممکن را از دست داد و روبه‌روی فولاد نیز مهدی ترابی در شرایط کاملا تک به تک توپ را به تور دروازه نرساند. شاید اگر همین توپ وارد دروازه می‌شد، پرسپولیس به یک برد راحت و بی‌دردسر در خانه می‌رسید. بازیکنی مثل ترابی که می‌خواهد به جام جهانی هم برود، باید در چنین موقعیتی کمی دقیق‌تر ظاهر شود.

بهانه‌ای که پذیرفته نمی‌شود

دفاعی ‌بودن حریف، اصلا بهانه خوبی برای توجیه این نمایش بد نیست. اگر این‌طور باشد پرسپولیس باید تا پایان فصل روبه‌روی تک تک رقبای دفاعی امتیاز از دست بدهد. مساله اصلا سبک بازی تیم‌های حریف نیست. موضوع این است که پرسپولیس نقشه موثر و مشخصی برای رسیدن به گل ندارد و این مساله هواداران باشگاه را به شدت آزار می‌دهد. این تیم گرانقیمت با این همه ستاره اصلا فوتبال خوبی را به نمایش نمی‌گذارد و نتیجه هم نمی‌گیرد. این مساله‌ای است که پرسپولیسی‌ها باید خیلی زود به دنبال رفع کردنش باشند.