بازگشت یک قهرمان!

آریا   طاری

شماره 20، نمره 20

اگر قرار باشد استقلالی‌ها تنها اسم یک بازیکن را از این بازی به ذهن بسپارند، آن بازیکن بدون شک مهدی قایدی خواهد بود. ستاره‌ای که با ورودش به زمین، جریان بازی را به سود تیم ساپینتو تغییر داد. از پیوستن قایدی به استقلال تنها چند روز سپری شده است اما او حالا دیگر آن بازیکن کم‌تجربه اولین مقطع حضورش در این باشگاه نیست. او دیگر حرفه‌ای شده و برای درخشیدن در ترکیب تیم به زمان نیاز نداشته است. قایدی فقط چند روز فرصت داشت تا در جلسه‌های تمرینی سرمربی جدیدش شرکت کند و شاید انتظار می‌رفت که او در همه دقایق مسابقه با ملوان روی نیمکت بنشیند اما سرمربی تیم به این ستاره اعتماد داشت و حاضر شد او را در دقایقی از این بازی حساس به زمین بفرستد. کاری که قایدی روی این زمین سخت انجام داد، شاهکار به نظر می‌رسید. او روی پاس یامگا موفق به گل‌زنی برای تیم شد و با گرفتن پنالتی روی یکی از آن فرارهای همیشگی، تیر خلاص را به حریف زد. قایدی اگرچه این بار با شماره 10 معروفش در استقلال بازی نمی‌کرد اما با لباس شماره 20 هم مشغول دل بردن از هواداران باشگاه بود. او البته تنها ستاره کلیدی تیم در این شرایط به شمار نمی‌رفت. عارف غلامی نیز با آن ضربه سر تماشایی، نقش بسیار مهمی در این بازگشت ایفا کرد اما بهترین بازیکن این نبرد بدون هیچ شک و تردیدی، مهدی قایدی بود. بازیکنی که از لحظه ورود به زمین، نفس حریف را گرفت و یک تفاوت بسیار بزرگ در جریان مسابقه ایجاد کرد.

بهترین بازیکن این نبرد بدون هیچ شک و تردیدی، مهدی قایدی بود. بازیکنی که از لحظه ورود به زمین، نفس حریف را گرفت و یک تفاوت بسیار بزرگ در جریان مسابقه ایجاد کرد

تیمی که قربانی می‌شود

شکاف نقل و انتقالاتی در این فصل فوتبال ایران، کمی بیشتر از گذشته شده است. همین حالا باشگاهی مثل استقلال، چندین بازیکن دارد که شاید در طول فصل اصلا فرصت بازی به دست نیاوردند. بازیکنانی که در بسیاری از تیم‌های لیگ برتر، می‌توانند به صورت بازیکن ثابت به میدان بروند. طبیعتا شرایط استقلال با تیمی مثل ملوان قابل مقایسه نیست اما لیگ ایران هم تنها لیگ دنیا به شمار نمی‌رود که چنین شکافی در آن ایجاد می‌شود. در انگلیس، اسپانیا، آلمان و هر نقطه دیگری نیز حساب تیم‌های ثروتمند با تیم‌های معمولی‌تر تفاوت‌های بزرگی دارد. با این حال در چنین شرایطی باید یک حقیقت را پذیرفت. اینکه باشگاهی مثل ملوان اگر تماشاگرانش را هم نداشته باشد، بخش مهمی از قدرتش را از دست می‌دهد. میزبانی از استقلال بدون تماشاگرها، شرایط کاملا نابرابری برای ملوان ساخت. این اتفاق در هفته‌ای رخ داد که اتفاقا بسیاری از تیم‌های لیگ برتر در حضور تماشاگران‌شان به میدان رفتند. مشکل گیت بلیت الکترونیکی یا هر معضل دیگری، باید هرچه سریع‌تر در این باشگاه حل شود. مسئولان شهر انزلی اگر می‌خواهند تیم‌شان در این شرایط سخت در لیگ برتر بماند، باید پای کار بیایند و این مساله بزرگ را حل کنند. این کم‌ترین کاری است که باید در این فصل برای ملوان انجام شود.

کمی آرام‌تر لطفا!

آن‌چه در این مسابقه به شدت به چشم آمد، واکنش عصبی و عجیب سرمربی استقلال بعد از دریافت گل بود. لگد زشت او به برانکارد کنار زمین، از آن رفتارهایی بود که به هیچ وجه نباید در ادامه فصل تکرار شود. البته همه آنهایی که ساپینتو را از دوران حضورش در پرتغال می‌شناسند، می‌دانند که این مربی اصلا با این رفتارها بیگانه نیست. او کنار زمین ترکیبی از رفتارهای وینفرد شفر و تونی اولیویرا را به نمایش می‌گذارد و بعید نیست که در بازی‌های حساس‌تر، تصمیم‌های عجیب‌تری هم بگیرد. هواداران استقلال اما توقع دارند ساپینتو با آرامش و خونسردی بیشتر، روی شکست دادن رقبا تمرکز کند.

نشانه و تلنگر

برای استقلال، این یک نشانه بود که هوادارها را به آینده امیدوار کرد. آنها بعد از بازی شلخته با سپاهان و نمایش بد نیمه اول مقابل ملوان، دوباره یک تیم شدند و به خودشان آمدند. استقلال در این نیمه دوباره شبیه تیم‌های قهرمان بازی کرد. با این وجود یک حقیقت انکارنشدنی هم در مورد این تیم وجود دارد. آنها در همه دقایق این بازی خیلی راحت به ملوان فرصت گل‌زنی دادند. شاید اگر مهاجمان قوی سپید کمی باتجربه‌تر بودند، خیلی زود تیر خلاص را به تیم ساپینتو می‌زدند. بهترین خط دفاعی فصل گذشته لیگ با حفظ تمامی همان نفرات، در دو بازی اول این فصل 6 موقعیت گل مسلم به رقبا داده است. موضوعی که می‌تواند یک تلنگر جدی برای ساپینتو و تیمش باشد.