درسهایی که از اولین بازی بزرگ فصل گرفتیم
زرد طوفانی!
یک نیمه بد و یک نیمه خوب، خلاصهای از اولین بازی بزرگ این فصل فوتبال ایران بود. استقلال و سپاهان در ۴۵ دقیقه اول، فقط روی هم خطا کردند و کار خاصی انجام ندادند اما در نیمه دوم، همه چیز عوض شد و بازی ماجراهای زیادی داشت. در اولین مسابقه این فصل لیگ برتر، سپاهانیها ثابت کردند که این بار یک مدعی جدی هستند و فقط به قهرمانی فکر میکنند. استقلال حالا بعد از گذشت تنها یک ۹۰ دقیقه از فصل جدید، بیشتر از فصل گذشته شکست خورده است. آنها یک سال قبل در همین استادیوم به سپاهان باختند، ۳۰ هفته بدون شکست بودند و دوباره روبهروی همین حریف تسلیم شدند.
آریا طاری
آنچه مورایس در اولین تجربه حضورش در فوتبال ایران انجام داد، شاهکار به نظر میرسید. او خیلی زود بسیاری از هواداران فوتبال ایران را شیفته خودش کرد. مورایس در کنفرانس مطبوعاتی حضور جذابی داشت و پاسخهای جالبی به خبرنگارها داد. او در کنار زمین نیز به شدت آرام به نظر میرسید، به هیچ تصمیمی اعتراض نکرد، سروصدا به راه نینداخت و با پرستیژ قابل توجهی به هدایت تیمش پرداخت. واکنش مورایس پس از پایان بازی، از آن هم جالبتر بود. جایی که این مربی، به جای بیش از حد بزرگ کردن دستاورد تیمش، به «خوش شانسی» سپاهان اشاره کرد و غیبت هواداران میزبان را یک مشکل جدی برای استقلال دانست. همه اینها یعنی فوتبال ایران صاحب یک مربی بسیار بزرگ شده است. ویژگیهای فنی تیم او را هم نباید به سادگی نادیده گرفت. سپاهان دقیقا همان فوتبالی را بازی کرد که از دستیار سابق مورینیو انتظار میرفت. آنها در تمام 90 دقیقه تقریبا هیچ موقعیت مسلمی به قهرمان فصل گذشته لیگ برتر ایران ندادند. استقلال حتی با وجود استفاده از چندین مهاجم، نمیتوانست دفاع حریف را کنار بزند. سپاهان در خط میانی به راحتی بازی حریف را تخریب میکرد. اوج نمایش این تیم در آزادی اما در نیمه دوم رقم خورد. جایی که آنها با استفاده از دو ضدحمله تماشایی، دروازه استقلال را باز کردند. سپاهان یک بار از چپ و یک بار از راست، دفاع حریف را به نابودی کشاند و ثابت کرد که برای چنین ضدحملههای سریعی برنامه داشته است. علینژاد و رامین رضاییان با استوکهای صورتی رنگشان، ستارههای سپاهان در این جدال بودند. هرچند که نباید از نقش یاسین سلمانی نیز در طراحی حملات این تیم به سادگی عبور کرد. سپاهان در حالی این برد را به دست آورد که فقط یکی از ستارههای خارجی تازهواردش را در ترکیب اصلی داشت. آنها در ادامه فصل تیم بهتری نیز خواهند شد.
سپاهان در خط میانی به راحتی بازی حریف را تخریب میکرد. اوج نمایش این تیم در آزادی اما در نیمه دوم رقم خورد. جایی که آنها با استفاده از دو ضدحمله تماشایی، دروازه استقلال را باز کردند
هضم شکست خانگی در شروع فصل آن هم برای تیمی که یک فصل کامل را بدون شکست سپری کرده بود، دشوار به نظر میرسد. این چالشی است که استقلال باید خیلی زود به آن پاسخ بدهد. استقلال در هیچ لحظهای از این بازی، شبیه یک تیم برنده بازی نکرد و جنب و جوش ساپینتو در کنار زمین نیز بیشتر یادآور حرکات وینفرد شفر بود. این باخت به تنهایی نمیتواند کیفیت تیم را برای این فصل زیر سوال ببرد. فراموش نکنیم که مثلث رویایی محبی، قایدی و کاوه رضایی هنوز در خط حمله این تیم تشکیل نشده است. با این وجود به نظر میرسد که این استقلال کار بسیار سختی برای رسیدن به موفقیت در این فصل داشته باشد. نکته نگرانکننده در مورد اولین نمایش اسقلال در لیگ برتر بیست و دوم، ضعف دفاعی آشکار این تیم بود. آنقدر که ساپینتو حتی یکی از مدافعان میانی تیمش را نیز عوض کرد. فرم قرار گرفتن استقلالیها در زمین در صحنه رقم خوردن گل دوم، بیش از حد آماتور بود. تقریبا همه بازیکنان این تیم در سمت راست دیده میشدند و هیچکس توجهی به سمت چپ و نفوذ بازیکنان حریف نداشت. همه این نشانهها یعنی استقلال کار سختی برای فصل تازه دارد. برچسب قهرمان بیشکست هم فقط کار ساپینتو را دشوارتر میکند. شلوغی بیش از حد تیم هم ممکن است تیم را به دردسر بیندازد. استقلال برای تکرار قهرمانی باید همان نظم فصل گذشتهاش را به دست بیاورد. تیمی که نمیباخت، حالا خیلی زود بازنده شده و تیمی که گل نمیخورد، حالا در همان اولین بازی فصل دو بار دروازهاش را در خانه باز شده دیده است.
فعلا همه چیز به سود سپاهان شروع شده و این تیم، حریص موفقیتهای بزرگ در این فصل نشان داده است. البته که نمیتوان یک فصل طولانی را تنها بر اساس یک مسابقه قضاوت کرد اما به نظر میرسد عزم سپاهان برای قهرمانی جزم شده و این تیم تا آخرین هفته میتواند یک خطر بزرگ برای همه رقبای لیگ برتری باشد. جالب اینکه در تابستان مورایس هم یکی از گزینههای هدایت استقلال بود اما به این تیم نیامد و در نهایت در همان اولین قدم فصل تازه، آبیها را شکست داد. با این کیفیت و اضافه شدن نفرات جدید، بعید نیست او مثل عربستان و کره، در ایران هم جام درو کند.
دیدگاه تان را بنویسید