دسـت به مربی‌ات نـزن!

قربان بردی‌اف هنوز به صورت رسمی کارش را در فوتبال ایران شروع نکرده است. شاید به همین خاطر باشد که باشگاه تراکتور نیز از هیاهوی همیشگی‌اش در نقل و انتقالات فاصله دارد. همه آنهایی که بردی‌اف را می‌شناسند، به خوبی می‌دانند که این مربی دوست ندارد دایره اختیاراتش را تنها به مسائل درون زمین محدود کند.

او می‌خواهد یک «رییس» واقعی در تراکتور باشد و مسئولیت‌های زیادی را در این باشگاه بر عهده بگیرد. تراکتور باشگاهی بود که همواره در تابستان بدون دخالت مستقیم سرمربی، ستاره‌های زیادی جذب می‌کرد اما ظاهرا این رویه حالا دیگر دستخوش تغییر شده است. سرمربی جدید این باشگاه یک تفاوت بزرگ با مربیان تازه‌وارد استقلال و سپاهان دارد.

او به خوبی روی ساختارسازی در باشگاه تسلط دارد و به جای تعویض مداوم باشگاه، تسلطش را روی کمک به پیشرفت یک باشگاه نشان داده است. این مربی در طول 12 سال نشستن روی نیمکت روبین کازان، تاثیر چشمگیری در ارتقای شهرت این تیم ایفا کرد.

مهم‌ترین نتیجه او در این باشگاه و شاید یکی از بهترین نتیجه‌های تاریخ فوتبال روسیه در رده باشگاهی، با شکست دادن بارسلونای گواردیولا در نیوکمپ اتفاق افتاد اما این تنها کار بزرگ این مربی در این تیم نبود. او روبین را در جنبه‌های مختلفی به یک باشگاه بهتر تبدیل کرد و حالا این درست همان کاری است که انتظار می‌رود او در تراکتور انجام بدهد. هیچکس انتظار ندارد بردی‌اف برای 12 سال هم در فوتبال تبریز بماند اما او باید چند سال زمان برای ساختن تیم دلخواهش پیدا کند. تراکتوری‌ها با انتخاب این مربی، راهی را رفته‌اند که همیشه در این سال‌ها در مسیر مخالفش قدم برمی‌داشتند. مدیران باشگاه به محض رقم خوردن اولین نتایج بد، مربی‌شان را برکنار می‌کردند و گاهی در یک فصل، روی سه یا چهار گزینه مختلف دست می‌گذاشتند.

انتخاب یک مربی ساختارساز، نشان از رقم خوردن یک تغییر مهم در این باشگاه دارد اما باشگاهی که به سراغ این مربی می‌رود، باید صبر و حوصله کافی را هم برای پیشرفت داشته باشد. قرار نیست تراکتور از همین روز اول مدعی شود، قرار نیست باشگاه از همین روز اول جام ببرد، پیشینه تراکتور هم چنین چیزی نمی‌گوید. مهم‌تر از همه این است که بردی‌اف بتواند با آزادی عمل، باشگاه را در مسیر پیشرفت قرار بدهد. کشف استعدادهای تازه و کمک به رشد آنها در کنار نظارت روی آکادمی تراکتور، انتظاراتی است که حول این مربی شکل گرفته‌اند. صبر کردن برای ساخته شدن تیم او و در کنار این صبر، فراهم آوردن آرامش لازم برای تیم، ابزار مورد نیاز پیشرفت تراکتور خواهد بود.

بردی‌اف می‌تواند خیلی زود در بین تراکتوری‌ها به محبوبیت برسد و خودش را به عنوان یکی از مربی‌های خارجی خوب فوتبال ایران به اثبات برساند. کمک به مربی، تنها از طریق خرید نفرات گران‌قیمت ممکن نمی‌شود. تراکتور به جای صرف کردن آن هزینه‌ها، می‌تواند به مرور زمان یک تیم رویایی را بسازد. تیمی بر پایه تفکرات سرمربی روس که می‌تواند برای سال‌های متمادی موفقیت‌های زیادی را جشن بگیرد اما قبل از آن، باید یک دوران گذار را طی کند.