سال 2021 برای باشگاه سالرنیتانا در فوتبال ایتالیا، سال بسیاری عجیبی بود. آنها در همین سال جشن صعود به رقابت‌های سری آ را برپا کردند اما حالا این احتمال وجود دارد که این باشگاه در همین سال، از رقابت‌های سری آ اخراج شود. فدراسیون فوتبال ایتالیا به این باشگاه هشدار داده که اگر مشکل حقوقی‌ مربوط به مالکیتش را تا آخرین روز دسامبر حل نکند، ناچار به ترک سری آ خواهد شد. این اتفاق قرار بود در شروع فصل رخ بدهد اما با تصمیم اتحادیه باشگاه‌ها در ایتالیا، این تصمیم برای مدتی به تعویق افتاد تا تیم تازه‌وارد سری آ فرصت بیشتری برای این تغییر و تحول داشته باشد. مشکل از اینجا شروع شد که مالک فعلی این باشگاه در حقیقت ریاست باشگاه لاتزیو را هم بر عهده دارد. بر اساس قوانین فوتبال ایتالیا، یک نفر نمی‌تواند همزمان دو باشگاه را اداره کند و به همین خاطر باشگاه تا پایان دسامبر فرصت دارد تا مالک جدیدی پیدا کند. مشکل اینجاست که این باشگاه هنوز پیشنهاد خوبی از سوی خریدارها نداشته و همه آنهایی که می‌دانند این تیم در چه شرایط سختی برای فروش اجباری قرار گرفته، رقم پایینی را برای این کار پیشنهاد می‌کنند. اگر این باشگاه از رقابت‌های سری آ حذف شود، ادامه فصل این لیگ با یک چالش اساسی روبه‌رو خواهد شد. چراکه فصل باید با 19 تیم پیگیری شود و هر هفته یک تیم به استراحت خواهد پرداخت. این تصمیم شاید تهدیدی علیه اصل یکپارچگی در لیگ است اما در حقیقت برای فوتبال حرفه‌ای روز دنیا، هیچ چیز به جز قدم برداشتن در مسیر قانون اهمیت ندارد. این تیم در 18 مسابقه گذشته‌اش در سری آ، فقط به هشت امتیاز دست پیدا کرده است. در حقیقت یکی از دلایل خریده نشدن این باشگاه، همین پایین جدولی بودن این تیم است. چراکه به نظر می‌رسد آنها در نهایت با این روند راهی رقابت‌های سری بی خواهند شد و این اتفاق یک ضرر مالی بزرگ به خریدار احتمالی این باشگاه خواهد زد.ماجرای باشگاه سالرنیتانا و مقایسه آن با اتفاقات رایج فوتبال ایران، نتایج جالبی به همراه دارد. تصور کنید در ایتالیا حتی برای چند ماه حضور مشترک یک فرد در دو باشگاه پذیرفته نمی‌شود اما دو باشگاه پرطرفدار فوتبال ایران توسط یک نهاد اداره می‌شوند و این رویه برای سال‌ها ادامه داشته است. در فوتبال ایران حتی باشگاه‌های تراکتور و ماشین‌سازی برای چند سال مالک مشترک داشته و با وجود فعالیت همزمان زنوزی در این دو باشگاه، هیچ‌کس برخورد خاصی با این اتفاق نداشت. همین مسائل، تفاوت‌های کلیدی فوتبال ایران با فوتبال حرفه‌ای روز دنیا را می‌سازند. همین مسائل هستند که نشان می‌دهند چرا فوتبال ایران در مسیر توسعه اصولی قرار نمی‌گیرد و نمی‌تواند راهش را از میان انبوه بیراهه‌ها پیدا کند. تا وقتی به تک تک جزئیات در خصوص شرایط «برابر» بین باشگاه‌های فوتبال اهمیت داده نشود، لیگ هرگز در شرایط سالم و درست برگزار نخواهد شد. این اتفاقی است که آن طرف دنیا اهمیت دارد و اینجا همیشه با غفلت و بی توجهی روبه‌رو می‌شود.