فوتبال؛ بدون شرم!

آریا رهنورد

این فقط قیمت بالای دلار نیست که بین ستاره‌های خارجی و فوتبال ایران فاصله به وجود می‌آورد. تلخ‌تر و گزنده‌تر از قیمت ارز، رفتار مدیرانی است که در مواجهه با مهره‌های خارجی از هیچ رفتار ناخوشایندی دریغ نمی‌کنند. اساسا خارجی‌ها در فوتبال ایران بر سر یک دوراهی قرار می‌گیرند. یک طرف این دوراهی، فسخ قرارداد با باشگاه، شکایت به فیفا و دریافت جریمه‌های سنگین است و یک طرف دیگر، ماندن و روبه‌رو شدن با انواع و اقسام بی‌اخلاقی‌های مدیریتی است که روز به روز هم بیشتر می‌شوند. رفتار فوتبال ایران با بسیاری از ستاره‌های خارجی‌اش، شرم‌آور به نظر می‌رسد.

به فاصله تنها چند روز، دو ستاره خارجی سابق استقلال و پرسپولیس روایت‌های تکان‌دهنده‌ای از برخورد دو باشگاه با خودشان را در رسانه‌ها مطرح کرده‌اند. روایت‌هایی که نشان می‌دهد چرا فوتبالیست‌های خارجی در نهایت تصمیم به ترک فوتبال ایران می‌گیرند و سال‌های زیادی اینجا ماندگار نمی‌شوند. شیخ دیاباته که همیشه با واکنش‌های مثبت و جملات امیدوارکننده‌اش در مورد ایران شناخته می‌شد، این بار دست روی نکته تلخی گذاشته و از رفتار بسیار بد باشگاه با خودش پرده برداشته است. ظاهرا قبل از شروع دومین فصل شیخ در فوتبال ایران، به دلیل عدم تسویه حساب باشگاه با صاحبخانه او در تهران، به خانه‌اش ریخته‌اند و وسایل خانه را بیرون انداخته‌اند. اینکه شیخ همان موقع یک جنجال بزرگ رسانه‌ای به پا نکرده و این ماجرا را این همه وقت مسکوت نگه داشته، حیرت‌آور به نظر می‌رسد. اگر این اتفاق برای یک فوتبالیست ایرانی رخ داده بود، بدون شک تک تک هواداران باشگاه از آن باخبر می‌شدند. دیاباته اما چنین موضوعی را پنهان کرده. اما واضح است که فقط کمی بعد از آقای گلی لیگ برتر، این اتفاق چطور روحیه او را در دومین فصل حضور در باشگاه تحت تاثیر قرار داده است. حالا می‌توان فهمید که چرا آن فوتبالیست آماده و مهارنشدنی، این چنین سطح آمادگی‌اش را در دومین فصل از دست داده بود. گلر ذخیره پرسپولیسی‌ها هم ماجرای عجیبی با باشگاه داشته است. او در حالی که برای دریافت طلبش به ساختمان پرسپولیس مراجعه کرده، با رفتار زشت صدری روبه‌رو شده است. به گفته رادو، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در لحظات برگزاری جلسه، تنها سرگرم تمیز کردن کفش‌اش بوده و هیچ پاسخ روشنی به او نداده است. جالب اینکه قرمزها مدام این گلر را به خاطر ترک ایران سرزنش می‌کردند اما حالا دلیل واقعی این تصمیم از سوی این سنگربان مشخص شده است. شاید هر فوتبالیست دیگری هم در موقعیت او، در نهایت چنین تصمیمی می‌گرفت.

این دو نفر، تنها مهره‌های خارجی نیستند که با مصائبی شبیه به این در فوتبال ایران روبه‌رو شدند. همین چند سال قبل یک مدیر شهرت‌طلب ایرانی که این اواخر با محرومیت سنگینی هم از سوی کمیته اخلاق روبه‌رو شده، جزئیات زندگی شخصی یک فوتبالیست خارجی را با رسانه‌ها در میان گذاشته بود. درست همان‌طور که مدیران دیگر هم همواره سعی در تخریب شخصیت ستاره‌های خارجی داشته‌اند. با این حال شنیدن این روایت‌ها از این دو نفر، کمی دردناک‌تر به نظر می‌رسد. چراکه آنها همیشه سمبل خلق و خوی مثبت در فوتبال ایران بوده‌اند. دیاباته در چند حضور تلویزیونی، آنقدر زیبا و دلچسب صحبت کرد که بسیاری از مردم ایران شیفته‌اش شدند. او بارها خودش را پسر ایران و بچه اکباتان معرفی کرد و همواره به جای کری خواندن برای رقیب، صحبت از دوستی و برادری را در فوتبال به میان می‌آورد. بدون تردید حتی طرفداران پرسپولیس هم شیفته منش شیخ شده بودند. رادو نیز همیشه به خاطر تعصب خاص به تیمش و پرهیز از سروصدا حتی در روزهای نیمکت‌نشینی، مورد تحسین قرار می‌گرفت. رفتاری که در عموم فوتبالیست‌های ایرانی دیده نمی‌شود. این دو نفر می‌توانستند سال‌های بیشتری در فوتبال ایران باقی بمانند. این دو نفر می‌توانستند سفیرهای خوبی برای فوتبال ایران باشند و با صحبت‌های‌شان، تصویر متفاوتی از ایران به دنیا نشان بدهند. افسوس که مدیران فوتبال ایران اصلا این موقعیت را درک نکردند و آنها را به سادگی هرچه تمام‌تر از خودشان راندند.

مدیران فوتبال ایران، سزاوار مهره‌هایی مثل آنتونی استوکس هستند. بازیکنی که انگار کاراکتر مدیران ایرانی را خیلی خوب شناخته بود. ستاره‌ای که عادت داشت چند بازی برای باشگاهش انجام بدهد و خیلی زود به بهانه مرخصی، غیب شود و دیگر هم برنگردد. همین فوتبالیست حالا پرونده شکایت 80 هزار دلاری از پرسپولیس را روی میز گذاشته و تاییدیه فیفا را هم به دست آورده است. حالا پرسپولیس باید هزینه زیادی انجام بدهد تا رای را به دادگاه تجدیدنظر ببرد و تازه این احتمال وجود دارد که این پرونده در نهایت هم به سود آنها تمام نشود. به نظر می‌رسد فوتبال ایران لایق چنین مهره‌هایی است که بازی را بلدند و سیاست را خیلی خوب برای رسیدن به اهداف‌شان به کار می‌گیرند. این فوتبال نباید امثال دیاباته و رادو را در خودش داشته باشد. چراکه به مرور زمان همه خوش‌بینی‌های آنها در مورد ایران را به بدبینی محض تبدیل می‌کند.