رهایش کنید آقای رئیس!

آریا رهنورد

درست مثل مسعود سلطانی‌فر که همیشه ناچار بود در رسانه‌ها از فعالیت‌هایش برای استقلال حرف بزند و این فعالیت‌ها را در کانون توجه قرار بدهد تا بدبینی‌ها را نسبت به خودش از بین ببرد، حالا حمید سجادی هم دائما در گفت‌وگوهای مختلف از وقت گذاشتن برای پرسپولیس صحبت می‌کند. او این اواخر مدعی شده که «شبانه روز» درگیر کار کردن برای پرسپولیس است. حقیقت اما آن است که باشگاه‌هایی مثل پرسپولیس و استقلال نه به فعالیت‌هایی شبیه به این، بلکه به رهایی از دولت و سپرده شدن به ساختارهای خصوصی نیاز دارند.

هیچ دولتی در ایران خواهان پایان دادن به مالکیت استقلال و پرسپولیس نبوده است. همه آن حرف‌ها در مورد خصوصی‌سازی و عزم جدی برای خصوصی کردن دو باشگاه هم پشتوانه خاصی نداشته‌اند. همین حالا هم حمید سجادی و همکارانش در وزارت ورزش علاقه‌ای به واگذار کردن اختیار مالکیت این دو باشگاه ندارند. مالکیت دولتی باشگاه‌های فوتبال، به خودی خود محل نقد به نظر می‌رسد و اصلا حرفه‌ای نیست. آن‌وقت صحبت از «مالکیت مشترک» که دیگر رسما در ضدیت با تمامی مبانی فوتبال روز جهان است. اینکه دو باشگاه در یک لیگ با یک مالک فعالیت می‌کنند، مساله‌ای است که نه در فیفا و نه در هیچ نهاد بزرگ دیگری در جهان فوتبال پذیرفتنی به نظر نمی‌رسد. طبیعتا چنین فضایی، شائبه‌های زیادی را هم در اطراف وزارت ورزش به وجود می‌آورد. دوران حضور سلطانی‌فر در این وزارت با موفقیت‌های مداوم پرسپولیس در فوتبال ایران همراه شد. همین اتفاق شرایطی را فراهم آورد که سلطانی‌فر به حمایت از قرمزهای پایتخت متهم شود. جالب اینکه خود او در قامت یک وزیر هرگز نتوانست پاسخ روشنی به این اتهام‌ها بدهد. کم‌کاری سلطانی‌فر در این زمینه، بیشتر از همه به ضرر خود باشگاه پرسپولیس بود که موفقیت‌هایش را به شکل کنایه‌آمیزی به وزارت ربط می‌دادند. حالا همین اتفاق به شکل معکوس تکرار شده و حمید سجادی در مظان اتهام حمایت از استقلال قرار گرفته است. دلیل این صحبت‌ها هم این است که او به سرعت مدیرعامل استقلال را معرفی کرد و شرایط این تیم را سامان داد اما حاضر نشد چنین کاری را برای پرسپولیس هم انجام بدهد تا باشگاه همچنان در بلاتکلیفی به سر ببرد. جالب اینکه هنوز فصل به نیمه هم نرسیده و این صحبت‌ها مطرح می‌شوند. طبیعتا اگر باشگاهی مثل استقلال رقابت‌های این فصل لیگ برتر را ببرد، این شائبه‌ها هم تقویت خواهند شد.

برخلاف آن‌چه حمید سجادی سعی دارد با مطرح کردنش دل هواداران پرسپولیس را به دست بیاورد، قرمزها و اساسا هر باشگاه فوتبال دیگری به یک «وزیر شبانه‌روزی» نیاز ندارند. اگر سجادی واقعا به هواداران پرسپولیس اهمیت می‌دهد، باید شرایط را برای خصوصی‌شدن این باشگاه فراهم کند. چراکه ادامه دادن این روند اصلا امیدوارکننده به نظر نمی‌رسد. در ساختار تماما دولتی فوتبال ایران، باشگاهی مثل پرسپولیس هر سال قهرمان لیگ برتر می‌شود اما به جای تقویت شدن به لحاظ مالی، مشکلات مالی عمیق‌تری پیدا می‌کند. دولتی بودن درست همان حقیقتی است که به باشگاه اجازه نمی‌دهد مطالباتش را به شکل جدی از نهادهایی مثل صداوسیما دریافت کند و به سراغ دریافت حق پخش تلویزیونی برود. تا زمانی که باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس دولتی باشند، هر تلاشی برای رسیدن آنها به حق واقعی‌شان هم چیزی بیشتر از یک «نمایش» نیست. این حق فقط زمانی به دست می‌آید که آنها بتوانند با سازوکار خصوصی اداره شوند، حساب‌شان را از نهادهای دولتی جدا کنند و به شکل منطقی و اصولی حق قانونی‌شان را بگیرند و در فضایی مدرن و حرفه‌ای نفس بکشند. مهم نیست که شخص حمید سجادی چند ساعت در طول روز برای پرسپولیس وقت می‌گذارد. مهم این است که باشگاه پرسپولیس در مسیر درستی اداره شود و این اتفاق با تصمیم‌های وزارت ورزش شدنی به نظر نمی‌رسد. فاصله گرفتن وزارت از سرخابی‌ها نه فقط به سود این دو باشگاه، بلکه به نفع ورزشکاران سایر رشته‌های ورزشی نیز هست. اتفاقی که به وزارت فرصت می‌دهد تا روی رشته‌های دیگر تمرکز بیشتری داشته باشد و به جای پرداختن به ریزترین و ساده‌ترین حواشی استقلال و پرسپولیس، سرگرم برنامه‌ریزی‌های کلان برای پیشرفت همه‌جانبه ورزش ایران در همه ابعاد باشد. البته که هیچ حوزه‌ای مثل فوتبال، فرصت دیده شدن را به مدیران دولتی نمی‌دهد و آنها هم اصلا دوست ندارند چنین موقعیت ایده‌آلی را از دست بدهند.حالا که حتی ای.اف.سی هم روی مالکیت مشترک استقلال و پرسپولیس حساس شده و این موضوع را دلیلی برای حذف احتمالی آنها از آسیا دانسته است، وزارت ورزش باید بین محرومیت‌های بین‌المللی این دو تیم و خصوصی شدن آنها یک گزینه را انتخاب کند. ادامه روند فعلی، تضمینی برای نابودی کامل این دو باشگاه در آینده خواهد بود. این حاصل سال‌های سال افتادن به چنگال مدیریت دولتی است. مدیریتی که به جز انتخاب‌های بد، بدهکارسازی و لطمه زدن به این دو باشگاه، قدم دیگری برای استقلال و پرسپولیس برنداشته است. مدیریتی که دیگر نباید در این دو باشگاه حتی با کار شبانه‌روزی، ادامه داشته باشد!