پنج نکته درباره تساوی پرسپولیس در رفسنجان
بازگشت نیمهکاره!
آریا رهنورد
مساله این روزهای پرسپولیس فقط «نبردن» بازیها یا گل خوردن در هر مسابقه نیست. مساله کلیدی اینجاست که پرسپولیس دیگر شباهت چندانی به یک قهرمان بیرقیب ندارد. هنوز اتفاقی رخ نداده و تیم یحیی همچنان میتواند قهرمان لیگ برتر باشد اما برای رقم خوردن این اتفاق، آنها باید چیزهای نسبتا زیادی را در خودشان تغییر بدهند. به نظر میرسد آنها به نوعی از موفقیت در فوتبال ایران اشباع شدهاند و همین ماجرا روی کیفیت نمایشهایشان در این چند هفته تاثیر بسیار محسوسی داشته است.
ستارههای خسته
اینکه جواهری مثل وحید امیری را در تیمت داشته باشی اما مجبور شوی او را روی نیمکت قرار بدهی، خودش به تنهایی یک شکنجه بسیار بزرگ به نظر میرسد. به هر حال وحید این روزها به عنوان مهره ثابت تیم ملی، انرژی زیادی از دست داده و نمیتوان انتظار داشت همانند یک جوان بیست و چند ساله در تک تک دیدارهای فصل به میدان برود. خسته بودن وحید، یک تهدید برای شرایط این روزهای پرسپولیس به حساب میآید. چراکه بدون شک او یکی از آمادهترین فوتبالیستهای حال حاضر لیگ برتر و یکی از بهترین مهرههای این سالهای پرسپولیس به حساب میآید. در کنار امیری، سرلک و ترابی هم در اردوی تیم ملی بودهاند و با وجود فیکس نبودن در تیم، طبیعتا به دلیل سفرهای متعدد خسته به نظر میرسند. مهدی از شروع فصل، اصلا در فرم خوبی قرار نداشته و نمایشهای همیشگی را ارائه نکرده است. پرسپولیس به شکل مشخصی کمستارهتر از فصل گذشته است و وقتی چند ستاره کلیدیاش را هم دائما در محاصره خستگی میبیند، کار سختتری برای عبور از رقبا خواهد داشت.
لک، بدون جانشین
چند واکنش نسبتا ضعیف در اراک، حامد لک را در پرسپولیس نیمکتنشین کرد اما رادو در دو تجربه حضور روی خط دروازه، اصلا امیدوارکننده نشان نداده و گلهای بدی خورده است. گلی که گلر کروات این هفته از مس رفسنجان دریافت کرد، فوقالعاده ناامیدکننده بود. اشتباه محاسباتی این سنگربان، موجب شد که دروازه تیم یحیی به سادگی باز شود. ایده یحیی ظاهرا به وجود آوردن رقابت جدیتر در تیم بوده اما این روش فعلا به هیچ وجه جواب نداده است. این دومین فرصت کلیدی رادو برای درخشیدن در پرسپولیس بود که باز هم به راحتی از دست رفت. او یک بار پس از جدایی بیرو از پرسپولیس، مرد اول دروازه این باشگاه شد اما عملکردی ناامیدکننده داشت و دوباره به جایگاه گلر دوم برگشت. رادو این بار هم فرصت کلیدی تبدیل شدن به سنگربان شماره یک پرسپولیس را از دست داد تا لک همچنان مرد اول دروازه این تیم بماند.
این تیم کلینشیت نمیکند
شاید حیرتآور به نظر برسد اما از بین 20 تیم این فصل رقابتهای لیگ برتر، تنها یک تیم موفق به کلینشیت نشده و آن تیم، پرسپولیس بوده است. سرخها همان تیمی هستند که در چند سال گذشته همواره به خاطر تواناییهای فوقالعاده دفاعیشان در فوتبال ایران به موفقیت رسیدهاند و حالا دیگر خبری از این توانایی نیست. اینکه پرسپولیس به همین سادگی گل دریافت میکند، تنها ایراد گلرهای این تیم نیست. سرخها در خط هافبک و خط دفاعی با مشکلات زیادی روبهرو هستند و همین مساله، موجب شده دیگر خبری از یک دفاع نفوذناپذیر برای یحیی و تیمش نباشد. بدون این خصوصیت بارز، پرسپولیس شانس چندانی برای بردن لیگ ندارد. چراکه اساسا قهرمانی در یک لیگ فرسایشی در درجه اول، به قدرت دفاعی تیم مربوط میشود و بدون این اقتدار دفاعی، نمیشود در یک رقابت نزدیک در بالاترین رده جدول قرار گرفت.
تیمی که تشنه نیست
در اینکه پرسپولیس به لحاظ فنی با مشکلاتی روبهرو شده، تردیدی وجود ندارد. پرسپولیس نظم تاکتیکیاش را از دست داده و به خصوص در ساخت بازی از عقب زمین آشکارا ضعف دارد. با این حال مساله دیگری هم این تیم را آزار میدهد و آن، فقدان انگیزه جدی برای بردن بازیها در فوتبال ایران است. سرخها به لحاظ انگیزه و اشتیاق بردن بازیها نسبت به فصل گذشته ضعیفتر نشان دادهاند و این یکی از مهمترین دلایل برای توقفهای متوالی این باشگاه در لیگ برتر است. اگر یحیی نتواند انگیزه شاگردانش را برای فصل جدید تقویت کند و آنها را تشنه موفقیت نگه دارد، اصلا نمیتوان انتظار داشت که پرسپولیس بتواند به جایگاه فوقالعادهای در جدول لیگ برتر برسد.
اعتراض به جای آرامش
مهمترین راهکار یحیی برای تغییر دادن شرایط تیمش، باید بهبود خصوصیات فنی، ایجاد انگیزه بیشتر و به طور کلی تلاش برای اصلاح شرایط پرسپولیس باشد. با این حال گلمحمدی راه دیگری را در پیش گرفته و دائما به همه چیز اعتراض دارد. او یک روز به داوری، یک روز به اردوی تیم ملی و یک روز هم به برنامه لیگ برتر اعتراض میکند. شاید بخشی از صحبتهای او کاملا درست باشند اما توجیه نتایج بد این تیم در شروع فصل جدید، فقط انگیزههای تیم را برای جبران و تغییر دادن شرایط از بین خواهد برد.
دیدگاه تان را بنویسید