باز کردن دروازه کاشیما، ماموریتِ ناموفق پرسپولیسی‌ها در ژاپن بود. آن‌ها خیلی زود صاحب موقعیتی ایده‌آل برای گلزنی شدند اما تا پایان مسابقه، نتوانستند هیچ گلی را در زمین حریف جشن بگیرند. جبران‌کردن شکست دو گله، در هر شرایطی دشوار به نظر می‌رسد. اضطرابِ فینال آسیا، این دشواری را چندبرابر خواهد کرد اما حقیقت آن است که سرخپوشان با بازگشت‌های بزرگ بیگانه نیستند. پرسپولیس بارها توانسته از لبه پرتگاه، به مسیرِ هموار برگردد و جدال امروز، فرصتی برای رقم زدن مهم‌ترین کام‌بک تاریخ باشگاه در اختیار همه ستاره‌های این تیم قرار خواهد داد. آن‌ها خودشان انتخاب می‌کنند که سال‌ها بعد با چه توصیف‌هایی به یاد آورده شوند. به عنوان تیمی که در فینال آسیا تسلیم شد و با وجود نمایش‌های خوب در لیگ قهرمانان، تنها «تماشاگر» مراسم اهدای جام بود. و یا به عنوان تیمی که با رقم زدن یک بازگشت باشکوه و فراموش‌نشدنی، جام قهرمانی را در حضور هشتاد هزار تماشاگر بالای سر برد. 

بیست و دو سال قبل، پرسپولیس برانکو در جام باشگاه‌های آسیا با آلیما از قزاقستان روبرو شد. حریف قرمزها، نام بزرگی نداشت اما در خانه، شکست وحشتناک سه بر صفر را به پرسپولیسی‌ها تحمیل کرد. تصور می‌شد کار تیم استانکو با لیگ قهرمانان به پایان رسیده اما آن‌ها در دیدار برگشت در ورزشگاه آزادی 5 بار دروازه حریف را باز کردند و به شکل خیره‌کننده‌ای، صعود به مرحله بعد را جشن گرفتند. علی دایی در این جدال دو گل به ثمر رساند و کریم باقری،  

رضا ترابیان و افشین پیروانی گلزنان دیگر این جدال بودند. شاید این، بزرگ‌ترین بازگشت آسیایی تاریخ پرسپولیس باشد اما این تیم با برانکو نیز کام‌بک‌های شاهکاری را پشت سر گذاشته است. قرمزها در مرحله گروهی فصل گذشته لیگ قهرمانان، تا ثانیه‌های پایانی از الوحده امارات عقب بودند اما در ورزشگاه خانگی این تیم، شکست را با یک پیروزی دلچسب عوض کردند. این تیم در مرحله یک چهارم نهایی نیز با دو گل از الاهلی عربستان عقب افتاد اما ناگهان به بازی برگشت و توانست مسابقه را به تساوی بکشاند و سرانجام با یک پیروزی بزرگ در دیدار برگشت، راهی مرحله نیمه‌نهایی شود. رویای پرسپولیس در این فصل نیز روی بازگشت‌های بزرگ بنا شده است. تیم پرفسور در دیدار رفت مرحله یک هشتم نهایی، نتیجه را به الجزیره واگذار کرد اما در ثانیه‌های پایانی دیدار برگشت، دو بر یک برنده شد و به دلیل گل زده بیشتر در خانه حریف، از اولین گردنه حذفی عبور کرد. این تیم شگفت‌انگیز در زمین الدحیل نیز شکست خورد و هیچ گلی به ثمر نرساند اما در حالی که در آزادی از این تیم عقب افتاده بود، در یک نیمه 3 بار دروازه غول‌های فوتبال قطر را باز کرد و صعود به نیمه‌نهایی را جشن گرفت. «ناامیدنشدن» مهم‌ترین ویژگی تیمی است که به هیچ قیمتی دست از جنگیدن برنمی‌دارد. سرخ‌ها در دیدار برگشت فینال بیشتر از همیشه به این روحیه آهنین برای رقم زدن یک بازگشت بزرگ نیاز دارند. آن‌ها باید قبل از پایانِ دوئل بزرگ، همه خشاب‌های‌شان را خالی کنند و با تمامِ وجود برای رسیدن به رویای بزرگ قدم بردارند.