به استقبال آخرین مسابقه جام ملتهای والیبال آسیا
به رنگ انتقام
با وجود همه مشکلات ریـز و درشتی که در جریان میزبانی جام ملتهای آسیا برای تیم ملی ایران به وجود آمده بود، این تیم به هیچ وجه تمرکزش را از دست داد و با تمام قدرت، در مسیر دلخواهش باقی ماند تا امروز آخرین مسابقه این جام را با ساموراییها برگزار کند. شاگردان عطایی در اولین مرحله هنگکنگ، پاکستان و تایلند را شکست دادند تا به عنوان صدرنشین به مرحله بعدی برسند. تیم ملی در دور دوم هم کره جنوبی و چین تایپه را برد تا بدون هیچ دردسری راهی نیمه نهایی شود. تیم ملی در حقیقت در حالی به نیمه نهایی رسید که حتی در یک ست هم روبهروی رقبا بازنده نشده بود. رکورد «صددرصدی» ستهای تیم البته در مسابقه با چین بالاخره شکست و ایران یک ست را به این حریف داد. چینیها اما از قدرت لازم برای شکست دادن ایران در این مسابقه برخوردار نبودند و سرانجام تیم ملی صعود به فینال را جشن گرفت. این صعود از این جهت اهمیت داشت که رسیدن تیم ملی به جام جهانی والیبال را هم قطعی کرد. این سهمیه فقط در صورت فینالیست شدن به تیم ملی تعلق میگرفت. پسران جوان ایران تا امروز در این تورنمنت شاهکار کردهاند. دیگر نه خبری از غرور در اردوی تیم ملی است و نه هیچکس در تیم ساز خودش را میزند. تیم ملی در اوج اتحاد و یکدستی به جام ملتها رفته و این نمایشهای خوب هم، نتیجه همین اتفاق هستند. نفرات جوانی مثل صابر کاظمی، میثم صالحی، اصغر مجرد و البته جواد کریمی، تا امروز فوقالعاده ظاهر شدهاند. میانگین سنی تیم کاملا پایین آمده و حالا بازوبند کاپیتانی به میلاد عبادیپور سپرده شده است. فراموش نکنیم بردیا سعادت هم یکی دیگر از پدیدههای مهم این تیم بوده که به خاطر ناهماهنگیهای باشگاهش نتوانسته به این مسابقات راه پیدا کند. با هر نتیجهای در مسابقه امروز، باید به این نسل امیدوار باشیم. نسلی که میتواند موفقیتهای بزرگی برای والیبال ایران رقم بزند. نه شکست آنقدر فاجعهبار است که همه نمایشهای قبلی را بپوشاند و نه برد آنقدر تکاندهنده است که مشکلات فدراسیون را به دست باد بسپارد. مشکلات به قوت خودشان باقی هستند اما این نسل به تدریج میتواند همه تردیدها را شکست بدهد. اگر در جام جهانی هم به همین نفرات اعتماد شود، ایران میتواند دست به کارهای بزرگی بزند.
تا یک دهه قبل، والیبال ایران هیچ تصوری از قهرمانی قاره آسیا نداشت اما از آن به بعد، نتایج تغییر کردند و ایران حالا سه قهرمانی در کارنامه دارد. در سه دوره قبلی بازیها اما دوبار ژاپنیها توانستهاند این جام را فتح کنند. این سومین تجربه فینال مشترک دو کشور است. دو تیمی که در فینالهای رودررو، هر کدام یک برد را جشن گرفتهاند. با دانستن این حقیقت که چین توانسته در همین رقابتها، حریف امروز تیم ملی در فینال را شکست بدهد، باور خواهیم کرد که تیم عطایی شانس اول قهرمانی است. تیمی که باید در نبرد امروز، انتقام آن شکست تلخ در المپیک را از حریفش بگیرد.
دیدگاه تان را بنویسید