طلاکاران

بهترین نتیجه تاریخ ایران در رقابت‌های پارالمپیک، حالا در توکیو رقم خورده است. ایران توانست در این رقابت‌ها به رکورد ۱۲ طلا در سیدنی برسد اما کاروانی که در آن مسابقات مجموعا ۱۶ مدال گرفته بود، تا اینجا ۲۴ مدال دشت کرده است. چه به لحاظ مرغوبیت و چه به لحاظ تعداد، این موفق‌ترین تجربه پارالمپیکی تاریخ ایران به شمار می‌رود. ستاره‌های ورزش ایران در روز آخر این رقابت‌ها هم فوق‌العاده ظاهر شده‌اند و یک طلای تیمی و یک طلا و دو نقره انفرادی دیگر را هم به دست آوردند. ستاره‌هایی که با کم‌ترین امکانات، کام هواداران ورزش در ایران را شیرین کردند.

آریا رهنورد

شاهکار همیشگی

ستاره‌های والیبال نشسته ایران، مثل همیشه فوق‌العاده ظاهر شدند و یک برد تماشایی را در فینال رقابت‌های پارالمپیک جشن گرفتند. آنها در دو ست اول مسابقه نهایی، اقتدارشان را نشان دادند و روسیه را شکست دادند و با وجود باختن در ست سوم، در چهارمین ست با قدرت به برتری رسیدند تا باز هم طلای رقابت‌های پارالمپیک را دشت کنند. بدون هیچ شک و تردیدی، والیبال نشسته بهترین تیم ورزشی تاریخ ایران است. هیچ تیمی در هیچ رشته دیگری به اندازه این تیم در بالاترین سطح به موفقیت نرسیده است. این هفتمین طلای ایران در رقابت‌های والیبال نشسته المپیک به شمار می‌رود. ایران در فاصله المپیک‌های 88 تا 2000 همواره روی سکوی اول رفت. در دو دوره متوالی بین المپیک 2004 و المپیک لندن، بوسنی دو بار سکوی اول را از ایران گرفت اما بعد از قهرمانی در ریو، حالا برای دومین بار پیاپی والیبال نشسته ایران قهرمان پارالمپیک می‌شود. تیمی که با هفت طلا و دو نقره، پرافتخارترین تیم پارالمپیک در این رشته به شمار می‌رود. ایران در پارالمپیک درخشان نشان داده و روزهای فوق‌العاده‌ای را سپری کرده اما بردن طلای تیمی، همیشه لذت بیشتری دارد. نکته جالب در مورد این تیم، به سرمربی‌اش برمی‌گردد. مردی که سه بار در قامت بازیکن و چهار بار به عنوان مربی، طلای پارالمپیک را تصاحب کرده و عملکردی خیره‌کننده در این رقابت‌ها داشته است.

بدون هیچ شک و تردیدی، والیبال نشسته بهترین تیم ورزشی تاریخ ایران است. هیچ تیمی در هیچ رشته دیگری به اندازه این تیم در بالاترین سطح به موفقیت نرسیده است. این هفتمین طلای ایران در رقابت‌های والیبال نشسته المپیک به شمار می‌رود

مدال طلای مرد آهنی

چهار سال بعد از رسیدن به مدال نقره در ریو، حامد امیری این بار روی سکوی اول رقابت‌های پارالمپیک قرار گرفت. مدال امیری با توجه به داستان زندگی او، تجربه شگفت‌آوری به نظر می‌رسد. این ورزشکار، یکی از مردان قدرتمند ایران به شمار می‌رفت و حتی در مسابقات قوی‌ترین مردان ایران موسوم به مردان آهنین شرکت می‌کرد. یک حادثه تلخ اما 9 سال قبل، موجب قطع نخاع این ورزشکار شد. از دست دادن قدرت تحرک برای کسی که نفر سوم مسابقات قوی‌ترین مردان شده بود، بی‌نهایت آزآردهنده به نظر می‌رسید اما حامد، به این تلخی غلبه کرد و دوباره به ورزش پناه برد. او این بار به سراغ رشته پرتاب نیزه در پارالمپیک رفت و خیلی زود توانست چشم‌ها را خیره کند. امیری دهمین مدال طلا در پارالمپیک توکیو را در حالی برای ورزش ایران به دست آورد که حدود سه ماه قبل از اعزام به این رقابت‌ها به دلیل آسیب‌دیدگی در آستانه انصراف از این مسابقات قرار داشت. جالب اینکه امیری با وجود مصدومیت و حتی تمرین نکردن در ماه‌های پایانی، موفق شد رکورد پارالمپیک را جابه‌جا کند و در اوج اقتدار به مدال طلا برسد. قهرمان لرستانی ورزش ایران، حالا به همه نشان داد که قدرت اراده، چه کاری با یک ورزشکار می‌کند.

حقایقی از یک جدول

دوازدهمین مدال طلای کاروان ایران در رقابت‌های پارالمپیک، در رشته تکواندو به دست آمد. این یک عملکرد درخشان برای ورزش ایران در این مسابقه‌ها به شمار می‌رفت. جالب است بدانید کاروان ایران  فقط به اندازه دو طلا با تیم نهم جدول کلی مدال‌ها یعنی ایتالیا فاصله دارد و از بسیاری از کشورهای مطرح دنیا در ورزش یعنی فرانسه یا حتی رقبای آسیایی مثل کره و ژاپن بالاتر است. این جدول نشان می‌دهد که ورزش ایران، چه پتانسیل فوق‌العاده‌ای دارد و چقدر می‌تواند در سطح جهان، حرف برای گفتن داشته باشد. بدون تردید اگر چنین قابلیتی در پارالمپیک ایران وجود دارد، کاروان المپیک ایران هم می‌تواند به مراتب بهتر از این در رقابت‌ها ظاهر شود. ما اگر فقط کمی به رشته‌هایی مثل دوومیدانی اهمیت بدهیم، به یکی از مدال‌آورترین کشورها تبدیل خواهیم شد. چراکه استعدادهای فردی در این زمینه در ایران بسیار پرشمار هستند. در ایران اما سال‌هاست که به رشته‌های پرمدال توجهی نمی‌شود و فقط رشته‌های پرخبر، مورد حمایت و توجه دولتی‌ها قرار می‌گیرند. پارالمپیک، یک مثال فوق‌العاده است که نشان می‌دهد حتی با کم‌ترین امکانات هم می‌شود قهرمان شد. اینجا نه کسی برای ساده‌ترین عمل‌ها با بودجه فدراسیون به یک کشور خارجی می‌رود، نه کسی دوربین‌ها را پس می‌زند و به جای قرار گرفتن در حلقه تیم، از سایر نفرات جدا می‌شود. اینجا همه در اوج همدلی کنار هم می‌ایستند و زیر پرچم ایران، با همه توان مبارزه می‌کنند. کاری که تک تک پارالمپیکی‌ها انجام داده‌اند، قابل تقدیر است. کاش باز هم مثل دوره‌های قبلی، در پرداخت جوایزشان تاخیر نشود و آ‌نها مجبور به تجمع برای گرفتن حقوق قانونی‌شان نباشند.