لباس کاروان المپیک، شوک دقیقه آخر مراسم بدرقه
نخستین گروه از ورزشکاران اعزامی به مسابقات المپیک در حالی شنبه‌شب عازم توکیو شدند که انتقادات بسیاری به مراسم بدرقه کاروان وارد شد. مراسمی که با همکاری صدا و سیما در فرودگاه امام خمینی (ره) برگزار شد و چیدمان تعدادی صندلی و یک طاق گل برای عبور ورزشکاران تنها مواردی بود که برای بدرقه در نظر گرفته شد. مهم‌تر از اینکه مراسم بدرقه در فضای سرپوشیده سالن فرودگاه آن هم در پیک پنجم کرونا چگونه برگزار شد، رونمایی از لباس کاروان بود. لباسی که طی دو سال اخیر هر بار درباره آن از مسئولان سوال پرسیده می‌شد، آنها از بررسی طرح‌های پرشمار خبر می‌دادند و درنهایت هم اعلام شد که رونمایی از لباس در مراسم بدرقه انجام خواهد شد.
لباس رسمی کاروان برای مردان کت و شلوار ساده سورمه‌ای و برای زنان مانتو و مقنعه فیروزه‌ای و شلوار سفید بود. طرح‌هایی که البته حتی یک نظر مثبت هم به خود جلب نکرد و بار دیگر باعث انتقادات بسیار زیاد شد. درست است که حجم انتقادات به اندازه المپیک ریو نبود اما باز هم نمی‌توانست مورد قبول قرار بگیرد. این لباس‌ها در حالی برای کاروان انتخاب شده که اگر زمان چهار ساله بعد از ریو را هم در نظر نگیریم، بعد از تعویق یک ساله المپیک توکیو فرصت خوبی برای طراحی و انتخاب لباس کاروان وجود داشت تا این بار طرح نهایی بدون حرف و حدیث باشد.
طی دو سال اخیر تبلیغات زیادی شده بود که کارگروه مد و لباس کار را دست گرفته است و ۶۰۰ طرح ارائه شده و در هر مرحله طرح‌ها داوری شده‌اند. این تبلیغات باعث شد که پس از گذشت پنج سال از المپیک ریو، انتظار برود که طرح نهایی لباس کاروان با استقبال مواجه شود اما درنهایت آنچه رقم خورد، تعجب و انتقاد بود. به عنوان مثال یکی از ایراداتی که به لباس کاروان وارد شد و نارضایتی را به دنبال داشت این بود که لباس مردان و زنان کاملا بی‌ربط از همدیگر انتخاب شده بودند. این در حالی است که در لباس کاروان کشورهای دیگر سنخیتی بین لباس‌ها وجود دارد. ضمن اینکه در رنگ لباس مردان هیچ نشانه‌ای از رنگ پرچم ایران وجود ندارد.
در المپیک ریو 2016 طرح اولیه لباس کاروان اعزامی، یکی از پرانتقادترین طرح‌ها بود. تا جایی که فضای مجازی پر شد از شوخی‌ها و حتی تمسخرهای این لباس. درنهایت یکی از طراحان لباس ایرانی دست به کار شد و در فاصله بسیار کوتاهی تا آغاز این مسابقات کار طراحی لباس برای نمایندگان کشور را آغاز کرد. طرحی که کاملا شایسته نام کشور و ورزشکاران بود. شاید اگر برای این دوره هم کمیته ملی المپیک زودتر از این لباس‌ها رونمایی می‌کرد، طراحان ایرانی باز هم دست به کار می‌شدند و جور این مسئولیت را می‌کشیدند. اما رونمایی دقیقه نودی از لباس‌ها، فرصت هر کاری را گرفت. اینکه چطور کمیته ملی المپیک که در بسیاری از بخش‌ها ذوق خوبی برای حمایت از کاروان نشان داده، مثل تولید ویدیوهایی با استفاده از تاریخ ایران باستان، در طراحی لباس کوتاهی کرده، بسیار عجیب به نظر می‌رسد. چراکه بعید هم هست که استفاده از طراحان خوش‌ذوق ایرانی و حتی پارچه باکیفیت‌تر از آنچه مشاهده شد، هزینه زیادی روی دست کمیته می‌گذاشت. ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه برگزاری یک مسابقه بین طراحان بود.
نکته قابل توجه دیگر این است که برخلاف کشورهای دیگر که سعی کرده‌اند در رونمایی از لباس‌های رسمی خود در المپیک توکیو بهترین عکسبرداری و نمایش را داشته باشند، در رونمایی لباس ایران، یک پارچه چروک در گوشه‌ای از سالن CIP فرودگاه امام نصب شده بود و زمانی که ورزشکاران برای گرفتن عکس آنجا می‌ایستادند، چروک بودن پارچه نمای خوبی به عکس‌ها نداده بود و بیشتر در ذوق می‌زد.
دیدگاه تان را بنویسید