پنج نکته امیدوارکننده از ایران- بحرین
سردار طارمی!
اولین پیروزی تاریخ فوتبال ایران در منامه، سرانجام به دست آمد و تیم ملی با یک نمایش بینقص، حریف را زمینگیر کرد. ما در استادیوم بحرین، در پایتخت این کشور و با وجود همه تلاشهای پیدا و پنهان کنفدراسیون فوتبال آسیا برای امتیاز دادن به بحرینیها، یک شب باشکوه را برابر این تیم پشت سر گذاشتیم. یک پیروزی بینهایت دلچسب که ایران را در یک قدمی صعود به مرحله بعدی مقدماتی جام جهانی قرار داد. هنوز در اول راه هستیم اما این برد، نشانههای امیدوارکننده زیادی داشته است.
آریا طاری
فاکتوری به اسم انگیزه
از همان شروع مسابقه با بحرین، تفاوتهای محسوسی بین این مسابقه و دیدار رفت با همین حریف وجود داشت. در مسابقه قبلی، تیم ملی به شدت بیانگیزه به نظر میرسید و نوعی بیتفاوتی در چهره بازیکنان تیم دیده میشد اما حالا ماجرا کاملا فرق داشت و ستارههای تیم ملی از همان ابتدا مسابقه را جدی گرفته بودند. بخشی از اعتبار این ماجرا، به دراگان اسکوچیچ برمیگردد که تیمش را به لحاظ روحی و روانی به خوبی آماده این بازی کرده بود. بخش دیگری از اعتبار این ماجرا را هم باید به خود بازیکنان بدهیم که کاملا متوجه بودند در چه شرایط حساسی قرار دارند. اگر ما در این جدال امتیاز از دست میدادیم، از جام جهانی دور و دورتر میشدیم اما پسران تیم ملی آنقدر مطمئن ظاهر شدند که از یک جایی به بعد، دیگر حتی فکر امتیاز از دست دادن هم به سرمان نزد. ستارهای مثل وحید امیری با آن دوندگی مثالزدنیاش، یکی از جنگجوترین ستارههای تیم بود. وحید درست همان سربازی است که روی صفحه شطرنج، جلوی کیش و مات شدن شاه را میگیرد!
اگر ما در این جدال امتیاز از دست میدادیم، از جام جهانی دور و دورتر میشدیم اما پسران تیم ملی آنقدر مطمئن ظاهر شدند که از یک جایی به بعد، دیگر حتی فکر امتیاز از دست دادن هم به سرمان نزد
تعویضهای خوب
اسکوچیچ به خوبی توانست بین دو نیمه، شرایط را به سود تیم ملی عوض کند. ورود سامان قدوس به زمین، یک تصمیم کاملا درست از سوی این مربی بود. او میلاد محمدی کماثر را از بازی بیرون کشید، احسان حاجصفی را به سمت چپ خط دفاعی برد و سامان قدوس را در میانه میدان قرار داد تا سروشکل هجومیتری به تیمش بدهد. موتور تیم ملی با حرکات دیدنی سامان و کلاس بالای بازی او، روشن شد. دریبلهای استثنایی و موقعیتسازیهای خوب قدوس، تیم را کاملا راه انداخت. تعویضهای بعدی اسکو هم امیدوارکننده به نظر میرسیدند. سعید عزتاللهی در میانه میدان به خوبی کار کرد، مهدی ترابی باز هم همانند بازی قبلی روی گل زدن تیم موثر بود و مهدی قایدی خط دفاعی حریف را آزار داد. چیزی نمانده بود که در دقایق پایانی، قایدی زهر خودش را به حریف بریزد و چهارمین گل را هم به ثمر برساند اما توپ او با اختلاف کمی از کنار دروازه بیرون رفت. اگر این توپ به تور دروازه میرسید، یک گل تماما بوشهری برای تیم ملی رقم خورده بود. تعویض آخر ایران هم مرتضی پورعلیگنجی بود که در لحظات پایانی به زمین رفت. تعویضی که نشان داد تیم ملی مهرههای آماده زیادی روی نیمکت دارد.
بازگشت به موقع دو سردار
پس از مسابقه قبلی با هنگکنگ، انتقادات زیادی متوجه سردار آزمون و مهدی طارمی شد. بعضیها حتی با کنایه از این صحبت میکردند که این دو ستاره، انگار هنوز به اردوی تیم ملی ملحق نشدهاند. بازی بزرگ با بحرین اما زمانی برای درخشش دوباره این زوج بود. سردار و مهدی در نیمه اول با همکاریهای تماشاییشان، چند موقعیت خوب ساختند و تا یک قدمی باز کردن دروازه حریف پیش رفتند. این اتفاق سرانجام در نیمه دوم رخ داد و سردار دو بار روی پاسهای طارمی، دفاع حریف را به هم ریخت و توپ را از خط دروازه عبور داد. خود مهدی هم روی پاس نوراللهی به گل رسید تا با یک گل و دو پاس گل، بهترین بازیکن این نبرد لقب بگیرد. این دو نفر دوباره ثابت کردند که ستارههای بسیار مهمی برای تیم ملی هستند. این یک درخشش کاملا به موقع از سوی آنها به شمار میرفت.
بدون گاف در دفاع
البته که بحرین در فاز هجومی، تیم ترسناکی نبود و اصلا موقعیت خاصی برای گل زدن به وجود نیاورد اما مدافعان تیم ملی هم 90 دقیقه بدون اشتباه ظاهر شدند. تیمی که در مسابقه قبلی روبهروی هنگکنگ گل خورده بود، این بار در فاز دفاعی عالی نشان داد و هیچ گافی نداد تا مسابقه در زمین بحرین را با یک کلینشیت ارزشمند به پایان برساند. این موضوع به ویژه در صورت مهم شدن تفاضل گل برای تیم اسکوچیچ، فوقالعاده به کار ایران خواهد آمد.
وقتی همه خوشحال بودند
واکنش مهرههای نیمکتنشین به این نتیجه، نشان میدهد که این برد چقدر برای تیم ملی اهمیت داشته است. تک تک نفرات، کاملا خوشحال به نظر میرسیدند و اتحاد قابل توجهی در تیم ملی وجود داشت. بدون تردید برای رسیدن به جام جهانی از این مسیر دشوار، نیاز مبرمی به این اتحاد داریم و این جو باید به هر قیمتی در تیم ملی حفظ شود تا ایران به جام جهانی برسد.
دیدگاه تان را بنویسید