ایست بدموقع!

آریا طاری

اولین تساوی بدون گل فرهاد و تیمش در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان آسیا، برای هواداران این باشگاه به شدت نگران‌کننده به نظر می‌رسید. چراکه استقلال این بار برخلاف دیدارهای قبلی، اصلا باطراوت و جذاب ظاهر نشد و موقعیت‌های زیادی هم روی دروازه خلق نکرد. شاید اگر درخشش رشید مظاهری نبود، آنها در این مسابقه شکست می‌خوردند. اما باختن ناباورانه الدحیل برابر الشرطه قبل از شروع این مسابقه، معادله‌های این گروه را کاملا پیچیده کرد.

ترکیبی که فرهاد برای نبرد با الاهلی انتخاب کرد، ترکیب چندان پیچیده‌ای به نظر نمی‌رسید. چراکه فرهاد اساسا با توجه به مصدومیت چند بازیکن، حق انتخاب چندان زیادی برای معین کردن 11 نفر نهایی‌اش نداشت. درست مثل بازی‌های قبلی رشید مظاهری روی خط دروازه ایستاد. عارف غلامی، سیاوش یزدانی، احمد موسوی و میلیچ هم چهار گزینه خط دفاعی تیم به شمار می‌رفتند. حضور دوباره مهدی مهدی‌پور به جای مسعود ریگی در میانه میدان، نشان می‌داد مجیدی از عملکرد مهدی رضایت داشته است. بازیکنی که برخلاف ریگی، با بازی رو به جلو و پاس‌های ریسکی غریبه نیست و در بازیسازی به مراتب بهتر از مسعود عمل می‌کند. در غیاب شیخ دیاباته، فرهاد با دو مهاجم مرکزی به سراغ الاهلی رفت. مهدی قایدی و ارسلان مطهری، گزینه‌های هجومی تیمی بودند که در میانه میدان نیز وریا غفوری، آرش رضاوند و فرشید اسماعیلی را در اختیار داشت. آبی‌ها با توجه به نتیجه مسابقه رفت، با برتری روحی نسبت به حریف نبرد را آغاز کردند. با این وجود نمایش پسران فرهاد در 45 دقیقه اول، دقیقا همان نمایشی نبود که هواداران استقلال انتظارش را داشتند. استقلال در همان 10 دقیقه اول، اولین موقعیتش را با مهدی قایدی ساخت اما نتوانست توپ را به تور دروازه حریف برساند. خطرناک‌ترین و جدی‌ترین موقعیت گل‌زنی این نیمه اما توپی بود که در آخرین دقایق با ضربه عبدالباسط هندی به تیر دروازه استقلال برخورد کرد. حداقل در اولین نیمه مسابقه، «نباختن» مهم‌ترین اولویت هر دو تیم بود. با توجه به نتیجه دیدار الدحیل و حساسیت فوق‌العاده جدول گروه، به نظر می‌رسید دو تیم حداقل با این نیت وارد زمین شده‌اند که در پایان نیمه اول بازنده به رختکن نروند. در نیمه دوم، استقلال در ظاهر با ورود نفراتی مثل شیخ دیاباته و داریوش شجاعیان، سروشکل هجومی پیدا کرده بود اما این موضوع را به هیچ وجه نمی‌شد در روش بازی آبی‌ها پیدا کرد. آنها در 45 دقیقه دوم بازی هم بسیار محتاط و کم‌رمق نشان دادند و حتی در آخرین لحظات، این ستاره‌های الاهلی بودند که برای شروع مجدد بازی عجله بیشتری به خرج می‌دادند. فراموش نکنید که استقلال در یک زمان دو هفته‌ای، پنج بازی انجام داده و خستگی، فشار بسیار زیادی به ساق ستاره‌های این تیم وارد آورده است.

استقلال، الدحیل و الاهلی با هشت امتیاز، به یک اندازه برای رفتن به دور حذفی شانس دارند. بهترین حالت برای استقلال، پیروزی در مسابقه روز آخر با الشرطه عراق و تساوی در مسابقه الاهلی و الدحیل است. در این صورت آبی‌ها با 11 امتیاز به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعدی خواهند شد

سرنوشت این گروه در روز پایانی، حالا کاملا پیچیده به نظر می‌رسد. چراکه استقلال، الدحیل و الاهلی با هشت امتیاز، به یک اندازه برای رفتن به دور حذفی شانس دارند. بهترین حالت برای استقلال، پیروزی در مسابقه روز آخر با الشرطه عراق و تساوی در مسابقه الاهلی و الدحیل است. در این صورت آبی‌ها با 11 امتیاز به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعدی خواهند شد. حتی در صورت پیروزی الاهلی برابر الدحیل هم، خللی به صدرنشینی تیم فرهاد وارد نمی‌شود. چراکه استقلال در مسابقه رودررو حریف را شکست داده است. اگر استقلال و الدحیل برنده‌های روز آخر باشند، الدحیل صدرنشین می‌شود و استقلال به احتمال زیاد در جمع تیم‌های دوم برتر رقابت‌ها قرار می‌گیرد. اما احتمال بدتری هم وجود دارد. اینکه آبی‌ها نتوانند مسابقه‌شان را با پیروزی پشت سر بگذارند. استقلال در صورت شکست روبه‌روی الشرطه، باید خودش را برای حذف از آسیا آماده کند. حتی بعید است نتیجه تساوی هم بتواند کمک خوبی برای صعود تیم مجیدی باشد. با این فرضیه که هر دو دیدار پایانی این مرحله به تساوی می‌انجامند، هر سه تیم 9 امتیازی خواهند شد. در این صورت طبق روال مرسوم، دیدارهای این سه تیم با تیم ضعیف‌تر گروه لحاظ نمی‌شود و مسابقات رودرروی آنها با هم ملاک خواهد بود. در چنین شرایطی، الدحیل با 6 امتیاز صدرنشین می‌شود، استقلال با پنج امتیاز در رده دوم قرار می‌گیرد و الاهلی با چهار امتیاز سوم می‌شود. برای فاصله گرفتن از هر خطری، استقلال باید تحت هر شرایطی برنده دیدار نهایی با حریف عراقی‌اش باشد. تیمی که در دیدار پنجم روبه‌روی الدحیل، همه را حسابی شگفت‌زده کرد.