تو را دوست ندارند!

درست در روزهایی که باشگاه پی‌اس‌جی با شکست دادن بارسا و البته زمزمه‌های جذب یک نفر از بین مسی و رونالدو در تابستان آینده سروصدای زیادی در فوتبال اروپا به پا کرده، یکی از مهم‌ترین محصولات آکادمی این باشگاه بدون سروصدا در حال ترک تیم است. کولیبالی شاید بهترین ستاره این روزهای آکادمی پی‌اس‌جی باشد اما او ترجیح می‌دهد به جای رسیدن به تیم اصلی باشگاه، پیراهن تیم دیگری را بر تن کند. این اتفاق در گذر زمان به یک دردسر بزرگ برای باشگاه فرانسوی تبدیل شده است. چراکه کولیبالی جوان و بااستعداد، اولین بازیکنی نیست که با وجود رشد کردن در آکادمی فوتبال پاری‌سن‌ژرمن، کوچک‌ترین علاقه‌ای برای ادامه راه در این تیم از خودش نشان نمی‌دهد. سال 2017 بود که «اکسل زاگادو» ترجیح داد به جای صبر کردن در رده‌های پایه باشگاه پاریسی، با دورتموند قرارداد حرفه‌ای امضا کند. دورتموندی‌ها امیدوارند زاگادو در آینده به یکی از بهترین‌های دنیای فوتبال تبدیل شود. سال 2014 نیز «متئو گندوزی» آکادمی پی‌اس‌جی را به مقصد باشگاه لوریان فرانسه ترک کرد. ستاره‌ای که بعدها در لیگ برتر چهره شد و با پوشیدن لباس آرسنال، شهرت زیادی به دست آورد. همه هواداران پی‌اس‌جی هم «کینگزلی کومان» را خیلی خوب می‌شناسند. فوتبالیستی که فصل گذشته در فینال لیگ قهرمانان اروپا، گل پیروزی بایرن را وارد دروازه تیم توماس توخل کرد. در حقیقت در اولین تجربه حضور پاری‌سن‌ژرمن در فینال لیگ قهرمانان، آنها با گل بازیکنی مغلوب شده‌اند که در آکادمی خودشان تربیت شده بود. کومان در این سال‌ها برای تیمی مثل یووه هم به میدان رفته و حالا یکی از ستاره‌های اصلی باشگاه بایرن‌مونیخ به شمار می‌رود. به فهرست محصولات درجه یک آکادمی فوتبال پی‌اس‌جی که تصمیم به ترک این تیم گرفته‌اند، می‌توان نام‌های متعدد دیگری را هم اضافه کرد. از «موسی دیابی» که راهی لورکوزن شد تا «اودسان ادوارد» که پیراهن باشگاه سلتیک در لیگ اسکاتلند را برای خودش در نظر گرفت. از «بوبکر سوماره» که به باشگاه لیل فرانسه ملحق شد تا «تانگی کواسی» که حالا در باشگاه بایرن مونیخ عضویت دارد و از ستاره مستعد به اسم «عادل اوچیچ» که در سال 2020 با ترک آکادمی پاریس رسما جذب باشگاه سن اتین شد تا «کریستفر انکونکو» که حالا یکی از ستاره‌های بی‌چون و چرای لایپزیک محسوب می‌شود. پاریسی‌ها به لحاظ مالی یکی از غنی‌ترین باشگاه‌های اروپایی هستند. آنها می‌توانند ستاره‌ای در قواره‌های نیمار را بخرند و مهره‌ای مثل امباپه را از موناکو به خدمت بگیرند اما نمی‌توانند ریشه‌ها و اصالت‌شان را هم با پول عوض کنند. پی‌اس‌جی تیم محبوب پسربچه‌ها در دنیای فوتبال نیست و به همین خاطر، حتی استعدادهای نابی که در همین باشگاه فوتبال را یاد می‌گیرند، به سادگی به این تیم پشت می‌کنند و راهی باشگاه‌های دیگری می‌شوند. مدیران پی‌اس‌جی باید بپذیرند که هر چقدر هم پول خرج کنند، باز هم در بین فوتبالیست‌های جوان دوست داشته نخواهند شد. حقیقتی که حالا دیگر به هیچ قیمتی نمی‌توان آن را انکار کرد و نادیده‌اش گرفت.