تب تلخ مرتضی!

آریا طاری

انتقال مرتضی تبریزی به استقلال، از آن انتقال‌های پرسروصدا در فوتبال ایران بود. حتی پای شخص وزیر ورزش هم به این پرونده کشیده شد و تماس او با مدیرعامل باشگاه ذوب، روند انتقال تبریزی به استقلال را تسهیل کرد. باشگاه اصفهانی برای فروش این مهاجم، مبلغ قابل‌توجهی به عنوان رضایتنامه گرفت اما در نهایت هیچ چیز در لباس استقلال برای این بازیکن خوب پیش نرفت. او حالا راهش را از آبی‌های پایتخت جدا کرده تا برای آبی‌های سیرجان توپ بزند. تبریزی که سابقه بازی در کنار گادوین منشا را دارد، حالا در تیم جدیدش به زوج گادوین تبدیل خواهد شد.

خبر پیوستن مرتضی تبریزی به گل گهر سیرجان، به غیرمنتظره‌ترین شکل ممکن از سوی امیرقلعه‌نویی در یک برنامه تلویزیونی اعلام شد اما تشخیص جدایی این بازیکن از جمع آبی‌ها، اصلا سخت به نظر نمی‌رسید. تبریزی حتی پس از پشت سر گذاشتن دوران آسیب‌دیدگی، با این باشگاه تمرین نمی‌کرد و برای ماندن در جمع استقلالی‌ها با مدیران تیم به توافق نرسیده بود. او شانس زیادی برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی تیم نداشت. وقتی مرتضی پیراهن استقلال را بر تن کرد، اوضاع خط حمله این تیم اصلا جالب توجه به نظر نمی‌رسید اما این باشگاه حالا نفراتی مثل شیخ دیاباته، مهدی قایدی و ارسلان مطهری را در این بخش از زمین در اختیار دارد. در حقیقت مرتضی تبریزی در شرایط عادی اولویت چهارم خط حمله این تیم به شمار می‌رفت و اگر علاقه محمود فکری به سبحان خاقانی را هم در نظر بگیریم، تبریزی عملا به اولویت پنجم تبدیل می‌شد. طبیعی به نظر می‌رسید که او آرزوهایش را جایی دورتر از استقلال جست‌وجو کند. طبیعی به نظر می‌رسید که او به دنبال یک تیم دیگر برای خودش باشد. چراکه دوران حضورش در استقلال، چیزی به جز یک کابوس بزرگ برای خودش و برای باشگاه نبود.

مرتضی تبریزی حضور در ترکیب استقلال را با گل‌زنی شروع کرد. او در همان مسابقه اول، دروازه تراکتور را باز کرد تا هم اعتماد شفر را جلب کند و هم شعارهای مثبتی را از روی سکوها به طرف خودش بکشاند. با این وجود 13 هفته طول کشید تا این بازیکن دوباره بتواند در لیگ برتر برای استقلال گل‌زنی کند. از زمان ورود فرهاد به عنوان سرمربی جدید اما شرایط برای تبریزی عوض شد. او در سه هفته پایانی فصل، دوباره به یک مهره ثابت تبدیل شد و در دو مسابقه هم برای استقلال گل‌زنی کرد. همین آمار خوب در چند هفته پایانی، موجب شد استراماچونی در شروع فصل جدید روی تبریزی حساب ویژه‌ای باز کند اما مرتضی نتوانست پاسخ خوبی به این اعتماد بدهد. پنالتی از دست رفته او روبه‌روی گل ریحان البرز و نمایش ناراحتی و استیصالش با لگد زدن به اشیای کنار زمین، مرتضی را یک قدم به بن‌بست نزدیک‌تر کرد. بیشتر استقلالی‌ها وقتی از تبریزی قطع امید کردند که این بازیکن، موقعیت دروازه خالی را روبه‌روی ماشین‌سازی از دست داد. استراما به تازگی از استقلال رفته بود و تبریزی در دقایق پایانی دیدار با ماشین می‌توانست شکست تیمش را به تساوی تبدیل کند اما به شکل عجیبی این فرصت را هم از دست داد تا بخش مهمی از سکوهای آبی‌ها دیگر امیدی به او نداشته باشند. با وجود این صحنه دردناک، مرتضی تبریزی باز هم تلاش کرد تا در تیم بدرخشد. بازگشت فرهاد به نیمکت، خبر خوبی برای این مهاجم به شمار می‌رفت. چراکه مجیدی رابطه خوبی با او داشت اما این بار مصدومیت، مانع بازی کردن مرتضی تبریزی شد و دیگر آخرین رشته‌های امیدواری به درخشیدن او در استقلال، پاره شدند. این دیگر پایان ماجرا برای تبریزی بود. مهاجمی که حالا لیگ بیستم را در سیرجان سپری خواهد کرد. او از استقلال جدا شده تا برای سرمربی سابق همین باشگاه بازی کند.

هیاهوی زیادی که در زمان انتقال مرتضی به استقلال به وجود آمد، نقش بسیار مهمی در بن‌بست او در این باشگاه ایفا کرد. این هیاهو از خود تبریزی بزرگ‌تر به نظر می‌رسید و رویاهای او را به بیراهه کشاند. شاید اگر مرتضی تبریزی در فضایی آرام‌تر و بدون سروصدای زیاد به استقلال ملحق می‌شد، انتظار کم‌تری از او وجود داشت و فشار کم‌تری روی شانه‌های این بازیکن قرار می‌گرفت. تب و تاب زیاد جابه‌جایی او با دخالت مستقیم وزیر اما، این بازیکن را با اضطراب زیادی روبه‌رو کرد. تبریزی هنوز هم می‌تواند یک مهره مهم در فوتبال ایران باشد. هنوز هم می‌تواند به کورس آقای گلی برگردد و خودی نشان بدهد. او حالا برای امیرقلعه‌نویی بازی می‌کند و اگر در سیرجان بدرخشد، شاید روزی همراه همین مربی به استقلال برگردد. ژنرال هم درست مثل مرتضی، پایان خوشایندی در استقلال نداشت و به حضور دیگری در این باشگاه فکر می‌کند. شاید این انگیزه مشترک، از آنها یک زوج جذاب برای لیگ برتر نوزدهم بسازد. خط حمله گل گهر با حضور تبریزی، قدرتمندتر خواهد شد. البته به شرطی که این مهاجم به کیفیت روزهای بازی‌اش برای ذوب‌آهن برگردد.