از استعفای دسته‌جمعی مدیران باشگاه بارسا، نزدیک به یک هفته سپری شده اما تیره‌روزی‌های این باشگاه هنوز تمام نشده است. تساوی برابر آلاوز، قرار گرفتن در رده‌های پایینی جدول لالیگا و نزدیک شدن به مرز ورشکستگی مالی برای باشگاهی که زمانی یکی از غول‌های اقتصادی فوتبال اروپا بود، اوضاع را کاملا پیچیده کرده است. به نظر می‌رسد اداره شدن با رییس موقت در چنین شرایطی، یک تصمیم بحث‌برانگیز است اما تقریبا همه هواداران بارسا اصرار داشتند که بارتومئو هرچه زودتر بارش را ببندد و تیم را ترک کند. این تنفر عمومی، دلایل خاص خودش را داشته است. دلایلی که ظرف چند سال، بارتو را به یکی از بدترین روسای تاریخ باشگاه تبدیل کردند.

بارتو-بارسا؛ همه چیز از اینجا شروع شد

ژانویه 2014 بود که ساندرو راسل در پرونده انتقال نیمار به بارسلونا محکوم شناخته شد. ماجرا از این قرار بود که رقم واقعی پرداختی به نیمار برای انجام انتقال، به مراتب بیشتر از رقم درج ‌شده در اسناد باشگاه بارسا به نظر می‌رسید. بررسی دقیق پرونده، جزئیات تخلف راسل را آشکار کرد و کار این مدیر حتی به زندان هم کشیده شد. هرچند که خود او، اعتقاد دیگری دارد و توطئه فلورنتینو پرز را عامل محاکمه‌اش می‌داند. به هر حال پس از برکناری راسل، جوزپ ماریو بارتومئو که در کادر مدیریتی باشگاه قرار داشت اما به هیچ وجه چهره شناخته‌شده‌ای نبود، رسما در جایگاه ریاست موقت باشگاه قرار گرفت. «فریب بزرگ» درست همین‌جا اتفاق افتاد. تنها یک سال و چند ماه پس از حضور بارتومئو روی صندلی ریاست باشگاه، تیم لوئیز انریکه توانست قهرمان اروپا شود و سه‌گانه رویایی‎اش را کامل کند. آقای رییس عملا هیچ کاری برای رسیدن به این موفقیت انجام نداده بود و هیچ نقشی در این ماجرا نداشت اما از آن‌جایی که اوضاع باشگاه خوب به نظر می‌رسید و هیچ‌کس نمی‌خواست به ترکیب باشگاه برنده دست بزند، در انتخابات برنده شد و ریاست بارسلونا را به دست آورد. بارتو چند رقیب جدی در انتخابات داشت اما سه‌گانه انریکه به او برای ابقا شدن در این سمت کمک فوق‌العاده‌ای کرد.

اولین افتضاح نقل و انتقالاتی

هواداران بارسا اولین بار وقتی به سطح مدیریتی بارتومئو پی بردند که او در یک پنجره نقل و انتقالات، دو خرید فاجعه‌بار را به صورت همزمان برای باشگاه انجام داد. بارسا برای جذب الکس ویدال و آردا توران روی هم حدود 65 میلیون یورو هزینه کرد. با توجه به محرومیت این تیم از نقل و انتقالات، قرار شد آنها پس از چند ماه تمرین، بالاخره فرصت بازی برای این تیم را به دست بیاورند اما خروجی این خریدها، افتضاح به نظر می‌رسید. خیلی زود همه متوجه شدند که بارسا پولش را هدر داده و دو بازیکن بی‌مصرف خریده است. مهره‌هایی که پس از مدتی نیمکت‌نشینی، با رقم‌هایی بسیار پایین از باشگاه جدا شدند.

قاتل لاماسیا

بارتومئو در سال 2016 یک طرح تازه به نام «لاماسیا 360» را در مدرسه فوتبال باشگاه بارسلونا به راه انداخت. هدف نهایی این طرح، کمک به رشد و توسعه لاماسیا بود اما در عمل اوضاع مدرسه فوتبال بلوگرانا با حضور این مدیر، به سمت تباهی پیش رفت. اریک گارسیا که سابقه کاپیتانی همه رده‌های سنی در بارسلونا را داشت، به منچسترسیتی پیوست. ژاوی سیمونز هم که یکی از مهم‌ترین استعدادهای لاماسیا به شمار می‌رفت، از باشگاه جدا شد و به پی‌اس‌جی رفت. در دوران مدیریت بارتومئو، لاماسیا عملا قدرتش را از دست داد و تنها این آنسو فاتی بود که توانست راهش را به طرف تیم اصلی هموار کند. بحران بزرگی که با روش‌های غلط مدیریتی بارتومئو در لاماسیا شکل گرفته بود، یکی از اصلی‌ترین دلایل انتقاد از این مدیر محسوب می‌شدند. نادیده گرفتن مدرسه فوتبال برای باشگاهی که در سال 2012 در یک مسابقه با 11 نفر از اعضای سابق همین مدرسه در یک بازی لالیگایی شرکت کرده بود، فوق‌العاده ناامیدکننده به نظر می‌رسید.

خروج نیمار و فاجعه جانشین‌ها

سال 2017 بود که نیمار داسیلوا در یک تصمیم غیرمنتظره، از بارسا جدا شد. مدیران باشگاه البته اجازه جدایی به این ستاره ندادند اما او توانست با پرداخت رقم حق فسخ، به پی‌اس‌جی برود. این هم یک شکست وحشتناک دیگر در پرونده کاری بارتومئو بود. ماجرا زمانی جالب‌تر شد که نیمار پس از ترک باشگاه، مصاحبه تندی علیه مدیر بارسا انجام داد و روش مدیریت او را به یک «جوک» بزرگ تشبیه کرد. حالا یک آزمون بسیار بزرگ پیش روی بارتومئو قرار داشت. او باید با این رقم سنگین، به دنبال جذب جانشین برای نیمار می‌رفت. او نه فقط 222 میلیون یورو، بلکه نزدیک به 400 میلیون یورو هزینه کرد تا خودش را نجات بدهد اما تک تک خریدهایی که برای پر کردن جای خالی نیمار انجام شدند، فاجعه از آب درآمدند. گریزمان، کوتینیو و دمبله، نتوانستند جای نیمار را در تیم بگیرند و این یک دردسر بسیار بزرگ برای بارتومئو بود. او حتی تلاش کرد تا خود نیمار را دوباره برگرداند اما این تلاش هم به شکست انجامید.

هواداران بارسا اولین بار وقتی به سطح مدیریتی بارتومئو پی بردند که او در یک پنجره نقل و انتقالات، دو خرید فاجعه‌بار را به صورت همزمان برای باشگاه انجام داد. بارسا برای جذب الکس ویدال و آردا توران روی هم حدود 65 میلیون یورو هزینه کرد

ارنستو و کام‌بک‌های اروپایی

تجربه روبه‌رو شدن با دو کام‌بک وحشتناک روبه‌روی رم و لیورپول در دو فصل متوالی کام هواداران بارسا را تلخ کرد. هر دو بار به نظر می‌رسید که بلوگرانا در آستانه رسیدن به یک موفقیت تاریخی است و هر دو بار، شکست‌ها به شکل ترسناکی در مسیر این تیم قرار گرفتند. با وجود این باخت‌ها، والورده هنوز در بین ستاره‌های کلیدی تیم محبوب بود. صادر کردن حکم اخراج والورده پس از شکست در سوپرجام اسپانیا، آن هم در شرایطی که بارسا در صدر جدول لالیگا قرار داشت، آخرین رشته‌های دوستی بین ستاره‌های تیم و رییس باشگاه را پاره کرد. ماجرا زمانی عجیب‌تر شد که یک مربی ناشناخته به اسم کیکه ستین که بیشتر از ستاره‌های بارسا نگران مزرعه‌اش و گاوها بود، سکان هدایت تیم را در دست گرفت. او تنها کسی بود که می‌توانست هواداران بارسا را برای والورده دلتنگ کند.

رسوایی اینترنتی

یکی از ماجراهای دیگری که مثل یک مشت قدرتمند روی صورت بارتومئو فرود آمد، رسوایی او در  شبکه‌های اجتماعی بود. این افشاگری بزرگ شاید سرنوشت رییس باشگاه بارسلونا را تغییر داد. ظاهرا بارتومئو به گروهی از رسانه‌ها و افراد در شبکه‌های اجتماعی پول داده بود تا با تخریب بازیکن‌ها، به دفاع از عملکرد مدیریتی او بپردازند. خود بارتو البته تا آخرین روزها این اتهام را رد می‌کرد اما منابعی که این خبر را منتشر کرده بودند، کاملا مطمئن به نظر می‌رسیدند. پس از این اتفاق، دیگر هیچ فوتبالیستی در بارسا به رییس باشگاه اعتماد نداشت.

معاوضه باورنکردنی

در ادامه سیاست‌های نقل و انتقالاتی غلط بارتومئو در بارسا، یک اتفاق شوکه‌کننده دیگر برای باشگاه رقم خورد. بارسا آرتور ملو جوان را با پیانیچ سی و چند ساله عوض کرد. ماجرا از این قرار بود که بلوگرانا برای مثبت شدن تراز مالی، باید یک بازیکن را به باشگاه دیگری می‌داد و آرتور با وجود اینکه اصلا راضی به ترک باشگاه نبود، مجبور شد در چنین موقعیتی قرار بگیرد. این تصمیم هواداران بارسا را به شدت عصبانی کرد.

زلزله در لیسبون

یکی از تلخ‌ترین و تحقیر‌آمیزترین شکست‌های تاریخ باشگاه بارسا در رقابت‌های اروپایی، در دوران مدیریت بارتومئو رقم خورد. کاتالان‌ها که برای حضور در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان به لیسبون رفته بودند، مقابل بایرن مونیخ با نتیجه حیرت‌انگیز هشت بر دو شکست خوردند. نتیجه‌ای که تا ابد از ذهن طرفداران این باشگاه بیرون نخواهد رفت.

لئو مسی خشمگین می‌شود

لئو مسی از سن و سال بسیار کم، همیشه بخشی از باشگاه بارسا بوده و هرگز حرف جدایی نزده بود تا اینکه شیوه مدیریت بارتومئو، او را برای جدایی مصمم کرد. با این وجود رییس باشگاه از همه راه‌های قانونی استفاده کرد تا مانع جدایی این ستاره شود. لئو به شدت از این تصمیم عصبانی بود و جملات تندی را در مورد رییس باشگاه به زبان آورد. به ویژه پس از برخورد زننده باشگاه با سوارز، خشم مسی جدی‌تر هم شد. حالا دیگر بارتو در باشگاه حضور ندارد اما بعید است تصمیم مسی برای جدایی هنوز با گذشته تفاوت داشته باشد.

سکانس آخر

بارسلونایی‌ها برای کنار زدن رییس باشگاه، حتی به اندازه چند ماه صبر نکردند. بارتومئو با رای عدم اعتماد چاره‌ای به جز استعفا از کادر مدیریتی باشگاه نداشت. این تصمیمی بود که توسط اعضای رسمی باشگاه برای پایان دادن به یک عصر فاجعه‌بار گرفته شد. وضعیت آبی‌اناری‌ها دیگر قابل تحمل به نظر نمی‌رسید. حالا شاید این تغییر، شرایط باشگاه را نیز کمی عوض کند و به بارسا کمک کند تا از وضعیت فعلی‌اش فاصله بگیرد.