قهقهه در استادیوم خالی

آریا طاری

فوتبال ایران به شکل بدبینانه‌ای به استقبال شکل جدید برگزاری لیگ قهرمانان آسیا در سایه تلخ کرونا رفت اما این نوع برگزاری رقابت‌ها حداقل برای یکی از نماینده‌های ایران، تا امروز فوق‌العاده بوده است. پرسپولیس این بار کم‌دردسرتر از همیشه و با چند نمایش درخشان، برای سومین بار در چهار فصل اخیر به نیمه‌نهایی آسیا رسیده و امروز برای فینالیست‌شدن تلاش می‌کند. مسیر جذاب یحیی و تیمش تا امروز، نکات جالب‌توجه زیادی داشته است.

سفر کم‌تر؛ زندگی بهتر

یکی از دردسرسازترین وجوه حضور در لیگ قهرمانان آسیا برای تیم‌های ایرانی، سفرهای متعددی است که همیشه باید به مقصد کشورهایی مثل قطر، امارات، کویت، ازبکستان و ... انجام شود. این بار اما دیگر چنین خبری نیست و تنها یک بار سفر کردن به قطر، برای پشت سر گذاشتن لیگ قهرمانان کافی بوده است. این اتفاق، هم تمرکز بازیکن‌ها را افزایش داده و هم نگرانی سفرهای متوالی و خسته‌کننده را از بین برده است. این بار حتی برای فینال آسیا نیز، هیچ تیمی مجبور نیست از غرب آسیا به طرف شرق قاره سفر کند. دو سال قبل سفر طولانی به ژاپن و مشکلات پروازی پرسپولیس، یکی از دلایل خستگی مفرط این تیم در دیدار نهایی لیگ قهرمانان به شمار می‌رفت اما این بار اگر قرمزها به دیدار نهایی برسند، این تیم شرقی است که باید برای این مسابقه به غرب آسیا سفر کند و خبری هم از برگزاری دیدار به صورت رفت و برگشت نخواهد بود. برخلاف آن‌چه در ابتدا تصور می‌شد، برگزاری تورنمنت با این شیوه برای پرسپولیس کاملا خوشایند بوده است. شاید آنها دوست داشته باشند لیگ قهرمانان در فصل‌های بعدی نیز به همین سبک و سیاق برگزار شود.

مرسی که نیستی بلندگو!

پرسپولیس در این فصل، حتی یک مسابقه را هم روبه‌روی تماشاگران خودش در استادیوم آزادی پشت سر نگذاشته است. برای تیمی که همیشه بخشی از قدرتش وابسته به حضور گسترده همین هوادارها بوده، چنین اتفاقی بی‌نهایت نگران‌کننده به نظر می‌رسید اما حقیقت آن است که قرمزها در مجموع از نبود تماشاگر در بازی‌ها ناراضی نیستند. شاید دوری از استادیوم آزادی، یک برگ برنده را از آنها گرفته باشد اما در مقابل، این تیم دیگر مجبور نیست در استادیوم‌هایی با بلندگو و شعارهای عربی در محاصره سردرد فوتبال بازی کند. آنها حتی در فینال نیز ناچار به تحمل جو وحشتناک ایجاد شده توسط هواداران ژاپنی و کره‌ای نیستند. وقتی عوامل محیطی به طور کامل حذف شده‌اند، تاکتیک از هر چیزی مهم‌تر به نظر می‌رسد و در چنین شرایطی برای تیمی مثل پرسپولیس، اوضاع مساعدتر خواهد شد. تعارف که نداریم، باید بپذیریم که شیوه میزبانی رقابت‌های لیگ قهرمانان در قطر، به مراتب از نحوه میزبانی تهران مناسب‌تر است. با استادیوم‌های بسیار شیک، چمن‌های فوق‌العاده، میکسدزون‌های مرتب و زمین‌های بازی که درجه حرارت‌شان به شکل مطلوب کنترل شده است.

عیسی؛ ستاره متاخر

باید قبول کرد که درخشش  عیسی آل‌کثیر، حتی خود پرسپولیسی‌ها را نیز شگفت‌زده کرده است. عیسی یک تورنمنت استثنایی را پشت سر گذاشته و فراتر از حد انتظار نشان داده است. او در لیگ برتر ایران هم مهاجم بسیار خوبی بود اما کسی تصور نمی‌کرد به همین سرعت با تیم جدیدش هماهنگ شود و به همین زودی، درخشیدن در یک تورنمنت حساس را آغاز کند. آل‌کثیر تا قبل از بازی امروز، یک پنالتی برای تیمش گرفته و چهار گل نیز در 6 مسابقه برای قرمزها به ثمر رسانده تا رویایی‌ترین شروع ممکن را در این تیم سپری کند. آل‌کثیر حالا هم برای آقای گلی لیگ قهرمانان و هم برای تبدیل شدن به بهترین بازیکن تورنمنت شانس دارد. یک دستاورد بزرگ برای مهاجمی که فصل را در نفت آبادان شروع کرده بود.

ای.اف.سی دشمن ما نیست

ماجرای نبرد آخر پرسپولیس با پاختاکور، نشان داد که برخلاف تصور عمومی، سنگ بنای ای.اف.سی در دشمنی با فوتبال ایران چیده نشده است. درست مثل ماجرای بن‌عطیه و بخشش ناگهانی‌اش قبل از بازی پرسپولیس، سیامک نعمتی نیز در روز مسابقه با پاختاکور بخشیده شد و در این بازی، پاس گل هم داد. در جریان مسابقه هم کمک‌داور ویدئویی برای اولین بار در تاریخ تورنمنت مورد استفاده قرار گرفت و نتیجه‌ای ایده‌آل برای نماینده ایران نیز داشت. حالا دیگر وقتش رسیده از تئوری‌های قدیمی فاصله بگیریم و جمله «نمی‌خواهند تیم‌های ایرانی قهرمان آسیا شوند» را کاملا فراموش کنیم.

تناسخ به سبک یحیی

مردی که حالا روی نیمکت پرسپولیس به نیمه‌نهایی آسیا رسیده، با مردی که تا همین چند هفته قبل روی نیمکت این باشگاه حضور داشت، تفاوت‌های بسیار بزرگی دارد. یحیی انگار به خاطر فشارهای اخیر، مربی بهتری شده و انگیزه بیشتری به دست آورده است. بدون شک او بهترین روزهای دوران مربیگری‌اش را پشت سر می‌گذارد. گل‌محمدی حالا خیلی خوب نقشه می‌کشد، خیلی خوب تعویض می‌کند و تیمش در نیمه‌های دوم، به مراتب بهتر از نیمه‌های اول نشان می‌دهد. همه این‌ها یعنی او توانسته استراتژی‌های درستی را برای باشگاه در نظر بگیرد و پرسپولیس را به نقطه دلخواه برساند.