با یک گل، بهار نشد!

آریا طاری

فرار از شکست در اولین تجربه آسیایی عصر اپیدمی، استقلالی‌ها را در مرز امیدواری و ناامیدی نگه داشته است. آنها شروع خوبی روبه‌روی حریف عراقی‌شان نداشتند و در نیمه اول، دوری‌شان از فرم مسابقه را به شدت به نمایش گذاشتند. با این حال در 45 دقیقه دوم اوضاع کمی بهتر شد و استقلال، شمایل یک تیم آماده را برای دقایقی از بازی به نمایش گذاشت. تبحر الشرطه روی ضربات کرنر که پیش از این در دو مسابقه با الاهلی به اثبات رسیده بود، این بار هم دروازه استقلال را باز کرد و چند خطر جدی دیگر روی دروازه این تیم ساخت اما شاگردان نامجومطلق اگر در نیمه دوم دقت بیشتری به خرج می‌دادند و از فرصت‌ها بهتر استفاده می‌کردند، می‌توانستند برنده این جدال هم باشند. فعلا همه چیز برای استقلال به بازی بعدی بستگی دارد و آنها برای صعود کردن، دیگر نباید مثل نیمه اول نبرد با الشرطه نشان بدهند.

استقلال در مرحله گروهی این فصل از لیگ قهرمانان، هنوز طعم پیروزی را نچشیده اما اولین برد، می‌تواند همه چیز را برای این باشگاه عوض کند. دو تساوی و یک شکست در سه مسابقه، هنوز کارنامه قابل قبولی برای این باشگاه به شمار نمی‌رود اما نباید فراموش کرد که استقلال، چه مشکلات بزرگی را پشت سر گذاشته است

درباره عملکرد فردی مهره‌های استقلال در این نبرد نیز، چیزهای زیادی به چشم آمد. اول اینکه شیخ دیاباته این روزها از فرم ایده‌آل فاصله دارد و دیگر آن بازیکن زهرداری نیست که در بیشتر مقاطع فصل دیده بودیم. البته که هیچ مهاجمی، نمی‌تواند همیشه نامش را در فهرست گل‌زنان قرار بدهد اما شیخ نه در دربی جام حذفی درخشان ظاهر شد، نه فینال خوبی را در آن تورنمنت پشت سر گذاشت و نه در نبرد با الشرطه، یک ستاره تمام‌عیار بود. باید به این موضوع هم توجه کرد که معمولا در بین مهره‌های هجومی استقلال، دیاباته بیشتر از همه زیر ذره‌بین خط دفاعی حریف است و این کار را برای گل‌زنی مهره‌هایی مثل قائدی یا ارسلان راحت‌تر می‌کند. با این حال دور بودن شیخ از شرایط تمرین نیز در وضعیت این روزهای او بی‌تاثیر نیست. اگر آبی‌ها در پرداخت مطالبات این بازیکن کمی خوش‌قول‌تر باشند و او را در تمرین‌ها نگه دارند، اوضاع برای تیم به مراتب بهتر خواهد شد. شاید در بین نفرات استقلال، مسعود ریگی یکی از بهترین و جنگنده‌ترین نفرات این تیم بود. هافبکی که اسمش را در فصل نقل و انتقالات زیاد نمی‌شنویم اما حقیقتا یک مهره موثر برای باشگاه محسوب می‌شود. از علی کریمی نیز نباید به سادگی عبور کرد. بازیکنی که با ورودش به زمین، یک تحول بزرگ در شیوه بازی استقلال به وجود آورد. علی هنوز هم در باشگاه هیچ جانشینی ندارد و بعید به نظر می‌رسد که در صورت جدایی او، آبی‌ها بتوانند بازیکنی در این قواره‌ها در فوتبال ایران پیدا کنند. حفظ نفرات کلیدی تا اینجا یک موفقیت بزرگ برای استقلال بوده اما جدایی علی کریمی به تنهایی می‌تواند این موفقیت را زیر سوال ببرد. پس از این مسابقه، اهمیت هافبک شماره 6 بیشتر از همیشه برای این تیم مشخص شده است. سیدحسین حسینی نیز با وجود نمایش‌های فاجعه‌بار ماه‌های گذشته، این بار خیلی ناامیدکننده نشان نداد. به نظر می‌رسد پیوستن رشید مظاهری به استقلال حتی با وجود غیبت گلر جدید در اردوی قطر، انگیزه‌های حسینی را چندبرابر کرده است. آبی‌ها با این نفرات، هنوز می‌توانند در آسیا حرف‌هایی برای گفتن داشته باشند اما قبل از هر چیزی، آنها باید مسابقه بعدی‌شان را ببرند و از مرحله گروهی، عبور کنند.

استقلال در مرحله گروهی این فصل از لیگ قهرمانان، هنوز طعم پیروزی را نچشیده اما اولین برد، می‌تواند همه چیز را برای این باشگاه عوض کند. دو تساوی و یک شکست در سه مسابقه، هنوز کارنامه قابل قبولی برای این باشگاه به شمار نمی‌رود اما نباید فراموش کرد که استقلال، چه مشکلات بزرگی را پشت سر گذاشته است. آنها حضور در مرحله گروهی را در شرایطی آغاز کردند که به خاطر دو دیدار پلی‌آف در قطر و امارات، تا حدود زیادی تحت فشار بدنی قرار داشتند و بخش مهمی از ترکیب‌شان را نیز به خاطر مصدومیت از دست داده بودند. از دست رفتن شانس میزبانی پلی‌آف، اولین ضربه برای تیمی بود که با دو نمایش بسیار خوب و دو پیروزی دلچسب، خودش را به دور نهایی رقابت‌ها رساند. در فاصله دیدار دوم و سوم نیز، تغییرات بسیار بزرگی در این مجموعه رخ داد.

درست قبل از شروع لیگ قهرمانان متمرکز، سرمربی استقلال استعفا داد و تیم ناچار شد با یک سرمربی جدید خودش را برای این رقابت‌ها آماده کند. به صورت همزمان، حواشی مربوط به استراماچونی بخشی از تمرکز تیم را گرفت و بسته بودن پنجره نقل و انتقالات، اجازه نداد که استقلال از خریدهای جدیدش در آسیا استفاده کند. با وجود همه این مشکلات، استقلال هنوز زنده است و هنوز برای هدفش می‌جنگد. آنها به اندازه یک برد با رسیدن به مرحله بعدی فاصله دارند و رسیدن به این برد، برای آبی‌ها اصلا غیرممکن نخواهد بود.