ناهماهنگ و پررویا!

آریا رهنورد

مهم‌ترین نکته از اولین نمایش پرسپولیس در دوران پس از کرونا، عوض شدن نیمی از ترکیب نفرات این تیم بود. پرسپولیس نسبت به آخرین بازی‌اش در لیگ قهرمانان روبه‌روی الشارجه، ترکیب کاملا متفاوتی را در اختیار داشت. پنج بازیکن از نفرات فیکس تیم یحیی، در همین چند روز گذشته با باشگاه قرارداد بسته بودند و نبرد با التعاون، اولین تجربه رسمی آنها با لباس پرسپولیس به شمار می‌رفت. در بین نفرات تازه‌وارد پرسپولیس، «حامد لک» موفقیت‌آمیزترین نمایش ممکن را داشت. او البته خیلی هم به دردسر نیفتاد و با فشار زیادی روبه‌رو نشد اما اواخر نیمه اول، دو سیو تماشایی داشت و با همان واکنش‌ها، پرسپولیس را در زمین مسابقه نگه داشت. شاید اگر حتی یکی از این توپ‌ها به تور دروازه می‌رسید، جبران کردن ماجرا برای پرسپولیس دیگر بیش از اندازه دشوار می‌شد و این تیم در آستانه حذف از لیگ قهرمانان قرار می‌گرفت اما حامد به خوبی از پس مسئولیتش در زمین برآمد. شروع بازی برای پرسپولیس در یک نبرد حساس آسیایی، دشواری‌های خاص خودش را دارد اما در رفتار حامد لک، نشانه‌ای از اضطراب دیده نمی‌شد. او به خوبی روی خط دروازه ایستاد و بهترین مهره تازه‌وارد پرسپولیس برابر التعاون بود. میلاد سرلک را نیز می‌توان در فهرست بازیکنان خوب این نبرد قرار داد. او کار سختی برای پر کردن جای خالی کمال داشت اما یک شب قابل قبول را سپری کرد تا پروسه کنار رفتن کامیابی‌نیا از ترکیب اصلی، این بار با یک اسم جدید طی شود. این مسابقه برای احسان پهلوان، یک نبرد کاملا متوسط به شمار می‌رفت. احسان در این مسابقه اصلا فوق‌العاده ظاهر نشد و در مواردی اصرارش برای کار کردن با توپ، موجب لو رفتن مالکیت تیم یحیی شد اما نمی‌توان این عملکرد را کاملا هم ناامیدکننده دانست. اوضاع برای سعید آقایی و عیسی آل‌کثیر اما اصلا خوب پیش نرفت. سعید بارها و بارها در سمت چپ خط دفاعی جا ماند و عیسی نیز اصلا در قواره‌های یک ستاره نبود. با این حال برای یک قضاوت دقیق‌تر در مورد این نفرات، هنوز باید صبر کرد. پرسپولیس به زمان بیشتری برای هماهنگ‌شدن نیاز دارد اما لیگ قهرمانان آسیا، قرار نیست اساسا زمان زیادی در اختیار این تیم قرار بدهد.

پرسپولیس نسبت به آخرین بازی‌اش در لیگ قهرمانان روبه‌روی الشارجه، ترکیب کاملا متفاوتی را در اختیار داشت. پنج بازیکن از نفرات فیکس تیم یحیی، در همین چند روز گذشته با باشگاه قرارداد بسته بودند و نبرد با التعاون، اولین تجربه رسمی آنها با لباس پرسپولیس به شمار می‌رفت

فقدان هماهنگی، بیشتر از همه چیز در مورد این تیم به چشم می‌آید. چراکه نفرات پرسپولیس برای مدت زیادی کنار هم بازی کرده بودند و حالا آن ترکیب ثابت، دستخوش برخی از تغییرات شده است. مساله مهم دیگر هم این است که با از دست دادن مهره‌های سریعی مثل ترابی و علی علیپور، خلق ضدحمله برای این تیم احتمالا از دستور کار خارج می‌شود. یحیی و تیمش دوباره به تاکتیک فوتبال مالکانه برمی‌گردند و احتمالا بزرگ‌ترین دغدغه این مربی نیز، وضعیت گل‌زنی تیمش خواهد بود. پرسپولیس دو گل‌زن مهمش را در بازار نقل و انتقالات از دست داده و بعید است با نفرات جایگزین‌شده کیفیت قبلی را به دست بیاورد. به نظر می‌رسد آنها برای موفق شدن در آسیا، تنها روی دو موضوع حساب باز می‌کنند. اول کیفیت دفاعی این تیم که بالاخره پس از دو مسابقه، نمایان شد. پرسپولیس در شروع این فصل لیگ قهرمانان، در دفاع بسیار بد نشان داده بود اما حالا در مسابقه سوم، دوباره ثبات دفاعی‌اش را به دست آورده و عقب زمین، به شدت کم‌اشتباه بود. حتی گل پیروزی‌بخش آنها را نیز یکی از ستاره‌های خط دفاعی به ثمر رساند. دومین موضوع هم روحیه جنگجویی نفرات این تیم است. یحیی بارها گفته که دوست دارد تیمش درست مثل تیم برانکو، در همه جدال‌های سخت با تمام تلاش مبارزه کند و همه معادله‌ها را به هم بزند. آنها فعلا اولین قدم را به خوبی سپری کرده‌اند اما برای جبران دو لغزش گذشته، هنوز کارهای سختی دارند.

بلندپروازی در آسیا برای تیمی که با بهترین نفراتش وداع کرده و نبرد با تیم‌هایی که تا دندان مسلح هستند، روزهای دشواری برای پرسپولیس می‌سازند. شاید همه چیز با همین گل به التعاون آغاز شود و قرمزها جان تازه‌ای بگیرند اما روی کاغذ داستان این فصل از لیگ قهرمانان، فوق‌العاده پیچیده به نظر می‌رسد. آنها در این فصل حتی یک بار هم در ورزشگاه آزادی و روبه‌روی هواداران خودی به میدان نرفته‌اند تا مهم‌ترین دلیل برای امیدواری را هم از دست بدهند. با این حال هواداران باشگاه هنوز با خوش‌بینی به آینده تیم‌شان در آسیا نگاه می‌کنند. حداقل این تیم، فشاری را احساس نمی‌کند و با کم‌ترین میزان اضطراب، به ماجراجویی در این تورنمنت ادامه می‌دهد. چراکه حتی در صورت حذف زودهنگام نیز، کم‌تر کسی به آنها خرده خواهد گرفت.