عبارتهایی برای به یاد آوردن لیگ نوزدهم
بی تماشاگر، پر بیانیه!
آریا رهنورد
نوزدهمین فصل از لیگ برتر هم سرانجام به پایان رسید. لیگی که با وجود مشکلات بزرگ، به راهش ادامه داد اما ماجراهای دوستنداشتنی زیادی هم داشت. شاید برگزاری هیچ دورهای از لیگ برتر، به اندازه این دوره دشوار نبوده باشد. چراکه ویروس کرونا و تعطیلی طولانیمدت در این فصل، همه چیز را تحت تاثیر قرار داد. این دوره لیگ، بیشتر از همیشه طول کشید و سکوهای استادیومها در آن، خلوتتر از همیشه به نظر میرسیدند. در چند لیگ معتبر اروپایی، برنامه رسمی فصل جدید هم اعلام شده اما در فوتبال ایران، هنوز نقشه مشخصی برای برگزاری فصل جدید وجود ندارد.
کمتماشاگرترین لیگ تاریخ
هیچکدام از دورههای تاریخ لیگ برتر، به اندازه لیگ برتر نوزدهم کمتماشاگر نبودند. این خلوتترین لیگ برتر تاریخ بود و کرونا، نقش متهم ردیف اول را در این پرونده بازی میکرد. با این حال نمیتوان ویروس کرونا را تنها عامل تبدیل شدن لیگ نوزدهم به کمتماشاگرترین دوره لیگ دانست. در شروع فصل و در شرایطی که ورود تماشاگرها به استادیومها هیچ مانعی نداشت، ماجرای بلیتهای الکترونیکی موجب کاهش چشمگیر استقبال از بازیها شد. این بلیتفروشی به شکل نامطلوبی صورت گرفت و بسیاری از هوادارها قادر نبودند خودشان را به ورزشگاهها برسانند. همچنین جذابیت نهچندان زیاد بازیها در شروع فصل نیز، شرایطی را فراهم کرد تا لیگ برتر به طور کلی «لیگ تماشاگرها» نباشد. در این فصل به ندرت تصاویری از استقبال چشمگیر از یک مسابقه در ذهن داریم.
سال کرونا
داستانی شبیه کرونا، در هیچکدام از دورههای گذشته لیگ برتر اتفاق نیفتاده بود. این بیسابقهترین تعطیلی تاریخ لیگ برتر به شمار میرفت. حتی چیزی نمانده بود که مسابقهها برای همیشه نیمهتمام بمانند و لیگ نوزدهم به صورت نیمهکاره رها شود. بسیاری از تیمها، مخالف جدی ادامه لیگ بودند اما سرانجام تصمیم به برگزاری ادامه رقابتها گرفته شد و پرسپولیسیها برای چهارمین فصل متوالی، جام قهرمانی را بالای سر بردند. لیگ نوزدهم را میتوان به قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا در ایران خلاصه کرد. بزرگترین تاثیری که این ماجرا بر فوتبال ایران گذاشت، بازی معروف و جنجالی پرسپولیس و سپاهان بود. مسابقهای که ناگهان قرار شد بدون حضور تماشاگرها برگزار شود و سپاهانیها که از این وضعیت راضی نبودند، در نهایت در این بازی شرکت نکردند.
لیگ تغییرات
حجم تغییرات روی نیمکتها در این فصل از لیگ برتر، بیش از حد زیاد به نظر میرسید. شاید بخشی از این حجم باورنکردنی از عوض شدن مربیها، به طولانیشدن بیش از حد لیگ نیز مربوط بود. این فصل چهرههای متعددی نیمکت تیمها را ترک کردند. استراماچونی از استقلال جدا شد، مصطفی دنیزلی از تراکتور رفت و گابریل کالدرون، از پرسپولیس فراری داده شد. پس از برکناری امیر قلعهنویی از نیمکت سپاهان، از بین همه مربیانی که روی نیمکت تیم فعلیشان از لیگ هجدهم به لیگ نوزدهم رسیدند، فقط ابراهیم صادقی هنوز دوام آورده و همه مربیان دیگر، تیمشان را عوض کردهاند. این فصل پس از سالها یک مربی از دل لیگ برتر به تیم ملی رسید. دراگان اسکوچیچ پس از تجربه موفقیتآمیز در نفت آبادان، در تیم ملی جانشین مارک ویلموتس شد.
طولانیترین لیگ تاریخ
از آخر مرداد 98 تا آخر مرداد 99. لیگ برتر نوزدهم عملا «یک سال» طول کشید تا به عنوان طولانیترین دوره تاریخ لیگ برتر شناخته شود. با تصمیم مهدی تاج و رفقا، این فصل لیگ دیرتر از همیشه شروع شد و پس از چندین ماه تعطیلی، برگزاری این لیگ دقیقا یک سال به طول انجامید. عادت داشتیم تا پرونده لیگ در اردیبهشت یا نهایتا خرداد بسته شود اما لیگ نوزدهم، به آخرین روزهای مردادماه کشیده شد. این فصل البته هنوز هم به پایان نرسیده و دیدارهای جام حذفی همچنان در انتظار چند تیم خواهد بود. پس از آن نیز نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا باید در قطر، ادامه این تورنمنت را سپری کنند.
جنجال، بیانیه و اتهام
همانند همه دورههای لیگ برتر، این فصل از لیگ هم جنجال داوری کم نداشت. گاهی حتی ماجرا از جنجال هم فراتر رفت و کار به بیانیههای بسیار تند و تیز کشیده شد. بازار اتهام هم مثل همیشه بسیار داغ بود و تیمها به شدت علیه هم موضعگیری کردند. این دوره از لیگ، جنجالهای بسیار زیادی داشت و مثل همیشه در یک فضای مسموم برگزار شد.
ایدههای نو
یکی از اتفاقات مثبت این فصل از لیگ برتر، استفاده از مربیان جوان در چند باشگاه بود. فرهاد مجیدی در همین فصل هدایت استقلال را بر عهده گرفت، جواد نکونام سرمربی فولاد شد. سهراب بختیاریزاده، بهنام سراج، ابراهیم صادقی و چند مربی جوان دیگر نیز در باشگاههای مختلف مشغول به کار شدند. در این فصل، هراس کمتری از استفاده از مربیان جوان وجود داشت و این موضوع خودش را در ترکیب نیمکتها نشان داد. حالا که با یک قانون عجیب و باورنکردنی، ورود مربیان خارجی به لیگ ممنوع شده، آینده فوتبال باشگاهی در ایران به عملکرد همین مربیان جوان بستگی خواهد داشت.
دیدگاه تان را بنویسید