جشن بی‌شکوه، تیم باشکوه!

آریا رهنورد

پیروزی نیم‌فصل اول روبه‌روی ذوب‌آهن، شروع یک دوران درخشان برای پرسپولیس بود. آنها سه بار دروازه ذوب را باز کردند و با ضدحمله‌های رویایی، نشان دادند که مایه‌های تبدیل شدن به یک تیم مدعی برای قهرمانی دوباره لیگ را دارند. این یکی از بهترین پیروزی‌های فصل باشگاه بود و اعتماد به نفس را در بین شاگردان کالدرون به اوج رساند. قرمزها تا پایان نیم‌فصل، همه بازی‌های بعدی را نیز بردند و صدر جدول را از سایر رقبا پس گرفتند. حالا در آستانه دیدار برگشت، قهرمانی این تیم در لیگ برتر مسجل شده است. پرسپولیس جام را تصاحب کرده و برای برگزاری جشن آماده می‌شود. جشنی که این بار، حال و هوایی متفاوت با همیشه خواهد داشت. چراکه برای اولین بار در تمام تاریخ، هیچ هواداری در لحظه اهدای جام در استادیوم حضور ندارد. همه جشن‌های قبلی پرسپولیس، تجربه‌های فراموش‌نشدنی برای این باشگاه بوده‌اند. در لیگ برتر، اولین قهرمانی به شکلی کاملا دراماتیک رقم خورد. تیم پروین روبه‌روی هوادارانی که اصلا امیدوار به فتح جام نبودند، فجر سپاسی را شکست داد و به لطف شکست استقلال در مسابقه همزمان، جام را به شکل ناباورانه‌ای از آن خود کرد. 6 سال طول کشید تا این تیم، دوباره در تهران جشن قهرمانی بگیرد. این بار در استادیوم آزادی جای سوزن انداختن هم نبود و یک پیروزی لحظه آخری روبه‌روی سپاهان، قرمزها را به آرزوی همیشگی‌شان رساند. سه جام‌ بعدی، با برانکو به دست آمدند و در دو فصل از این سه فصل، پرسپولیس قبل از پایان رقابت‌ها قهرمانی‌اش را قطعی کرد. اتفاقی که حالا با تیم کالدرون و یحیی نیز رخ داده و آنها بدون اضطراب، به مصاف هفته‌های آخر لیگ می‌روند.

ماموریت پرسپولیس برای قهرمانی، تمام شده اما کار آنها با لیگ نوزدهم هنوز به پایان نرسیده است. این تیم هنوز می‌تواند رکوردهای بیشتری را جابه‌جا کند و دستاوردهای بیشتری به دست بیاورد. رسیدن به بیشترین تعداد پیروزی در یک فصل از لیگ برتر، تنها با یک پیروزی دیگر برای این تیم محقق خواهد شد

ماموریت پرسپولیس برای قهرمانی، تمام شده اما کار آنها با لیگ نوزدهم هنوز به پایان نرسیده است. این تیم هنوز می‌تواند رکوردهای بیشتری را جابه‌جا کند و دستاوردهای بیشتری به دست بیاورد. رسیدن به بیشترین تعداد پیروزی در یک فصل از لیگ برتر، تنها با یک پیروزی دیگر برای این تیم محقق خواهد شد. آنها هنوز این شانس را هم دارند که رکورد کم‌ترین تساوی در یک فصل از لیگ و همچنین بیشترین اختلاف با تیم دوم جدول و بیشترین امتیاز در تاریخ این رقابت‌ها را از آن خود کنند. علی علیپور نیز پس از مسجل‌ شدن قهرمانی تیمش، برای اول شدن در کورس آقای گلی تلاش خواهد کرد. سیاست یحیی در هفته‌های پایانی لیگ، بازی دادن به جوان‌ترها نیست. در مقابل اما برای لوکا و شاگردها ماجرا کاملا فرق می‌کند. چراکه آنها در جنگ بقا هستند و با شکست در این مسابقه، ممکن است اوضاع نگران‌کننده‌تری در جدول رقابت‌ها را تجربه کنند.

اگر تنها به جدول نگاه کنید، اگر تنها به نتایج نگاه کنید، اگر تنها به قهرمانی‌های متوالی نگاه کنید، حال پرسپولیس خوب است اما اگر کمی و فقط کمی اخبار را دنبال کنید، نشانی از این خوبی پیدا نخواهید کرد. حال پرسپولیس، اصلا هم خوب نیست. مدیر حقوقی باشگاه به دلیل رابطه نامعلوم با کارگزار، دستگیر شده. طبعا در چنین شرایطی، کارگزار هم باید زیر سوال برود و اصلا بعید نیست که این قرارداد عجیب و غریب، لغو شود. فیفا نامه تهدیدآمیز فرستاده و از آخرین ساعت‌ها برای جلوگیری از کسر امتیاز باشگاه صحبت کرده است. خطر بسته شدن دو پنجره نقل و انتقالات بعدی، به شدت هرچه تمام‌تر تیم را تهدید می‌کند. بازیکنان هر روز علیه مدیران پست می‌گذارند و همه چیز، در بحرانی‌ترین وضعیت ممکن به سر می‌برد. در حقیقت «قهرمانی» برای خوب شدن حال یک باشگاه در فوتبال ایران کافی نیست. پرسپولیسی‌ها فردا شب، قهرمانی را جشن می‌گیرند. آقای مدیر روی سکو حاضر می‌شود تا مدال اهدا کند اما بازیکنان بیشتر از مدال قهرمانی، به دنبال دریافت مطالبات‌شان هستند. فصل که تمام شود، بشار هم می‌رود و شاید حتی رادو نیز به همین سرنوشت دچار شود. اوضاع هر روز سخت و سخت‌تر می‌شود و قرمزها، جامی را بالای سر می‌برند که تنها با زحمت بازیکنان و کادر فنی به دست آمده بود. مشکلات مدیریتی اما شاید، زمینه‌ساز سقوط یک عصر رویایی باشند. قبل از آفتاب صبح روز شنبه، خیلی از هواداران پرسپولیس قهرمانی تیم‌شان را تماشا کرده‌اند اما نگران هستند که این تیم، به دست فیفا قلع و قمع شود. تیمی که در همه جا- به جز کادر مدیریتی- ستاره دارد!