همه جا «خانه» است!

آریا رهنورد

رسیدن به سه امتیاز، تنها سناریویی است که پرسپولیس این هفته‌ها در هر مسابقه، آن را به رسمیت می‌شناسد. آنها بهترین تیم در دوران بعد از تعطیلات طولانی‌مدت لیگ هستند و در سه بازی گذشته، حداکثر امتیازهای لازم را به دست آورده‌اند. البته که این تیم پس از مدتی دوری از زمین مسابقه، دچار افت کیفیت شده اما نمایش قرمزها روبه‌روی ماشین‌سازی، بهترین بازی آنها از زمان بازگشت دوباره رقابت‌ها بود. پرسپولیس در هر دو نیمه، موقعیت‌های خوبی روی دروازه حریف خلق کرد و سرانجام توانست از روی نقطه پنالتی، دروازه ماشین‌سازی را باز کند. این تیم دیگر اشتباه دیدار رفت را تکرار نکرد و این بار ضربه پنالتی روبه‌روی حریف تبریزی را به راحتی از دست نداد. آنها حتی در بازی‌های نزدیک هم مشکلی با برنده ‌شدن ندارند و در این فصل بارها و بارها از حداقل اختلاف ممکن، برای پیروزی استفاده کرده‌اند. شاید این یکی از فرصت‌طلب‌ترین پرسپولیس‌های تاریخ است. تیمی که فقط به بردن خو گرفته و این روحیه و اعتماد به نفس را در مقابل هیچ حریفی از دست نمی‌دهد. نکته مهم در مورد جدال با ماشین برای یحیی و پسرها، انعطاف تاکتیکی این تیم بود. تیمی که در همه فصل با دفاع چهار نفره به میدان رفته بود، در غیاب سه گزینه‌اش برای قرار گرفتن در پست دفاع چپ، ناگهان با سیستم دفاع سه نفره بازی کرد و در نهایت هم به هدف مهمش رسید. حتی تعداد بالای مهره‌های غایب نیز نتوانست به تیم یحیی لطمه بزند. آنها روی خط دروازه به جای بیرو که همچنان پیگیر رفتن به بلژیک است، رادو را برای ثبت یک کلین‌شیت دیگر در اختیار داشتند و در میانه میدان نیز به جای کمال کامیابی‌نیا، از سعید حسین‌پور جوان استفاده کردند. هافبک شماره 26 پرسپولیس در زمین مسابقه عملکرد بسیار خوبی داشت و نشان داد که می‌تواند سهم بیشتری از نبردهای پرسپولیس تا پایان فصل به دست بیاورد. وقتی حتی نفرات ذخیره نیز در پرسپولیس کارشان را به درستی انجام می‌دهند، گرفتن این تیم در جدول لیگ هر روز غیرممکن‌تر از روز قبل می‌شود.

رسیدن به سه امتیاز، تنها سناریویی است که پرسپولیس این هفته‌ها در هر مسابقه، آن را به رسمیت می‌شناسد. آنها بهترین تیم در دوران بعد از تعطیلات طولانی‌مدت لیگ هستند و در سه بازی گذشته، حداکثر امتیازهای لازم را به دست آورده‌اند

آخرین تجربه «برنده نشدن» پرسپولیس در دیدارهای خارج از خانه، به زمانی مربوط می‌شود که یحیی هنوز روی نیمکت شهرخودرو مشهد حضور داشت. گل‌محمدی و تیمش در هفته ششم لیگ برتر با یک گل لحظه ‌آخری، پرسپولیس را از پیش رو برداشتند. سرخ‌ها پس از آن مسابقه، دیگر در دیدارهای بیرون از خانه حتی یک امتیاز هم از دست نداده‌اند. این شاید مهم‌ترین عامل برتری محسوس قرمزها بر رقبای‌شان در جدول لیگ برتر باشد. این اولین بار است که در تاریخ لیگ برتر، یک تیم 9 بازی پیاپی بیرون از خانه را با برد پشت سر می‌گذارد. رکوردی که البته پرسپولیسی‌ها هنوز شانس ارتقای آن را نیز خواهند داشت.

قرمزها در ادامه فصل هنوز سه دیدار خارج از خانه دیگر دارند و می‌توانند تعداد بردهای متوالی بیرون از خانه خود را به عدد باورنکردنی 12 برسانند. سریال بردهای متوالی خارج از خانه برای این تیم، با شکست دادن شاهین در بوشهر با یک نتیجه پرگل آغاز شد. دو هفته بعد این تیم با پنالتی مهدی ترابی، فولاد را در خوزستان شکست داد تا رسما خودش را به عنوان یک مدعی جدی مطرح کند و کاملا از نتایج بد ابتدای فصل فاصله بگیرد. سه هفته بعد، نوبت به ذوب‌آهن رسید که در خانه روبه‌روی پرسپولیس دست خالی بماند. تحمیل یک شکست سنگین به ذوب در فولادشهر، عزم پرسپولیس را برای رسیدن به صدر جدول بیشتر از همیشه جزم‌ کرد. پرسپولیس در هفته پانزدهم، از سایپا به عنوان تیم میزبان، قربانی دیگری ساخت. آنها در هفته شانزدهم نیز مهمان پارس جنوبی جم بودند و پنجمین برد متوالی خارج از خانه را روبه‌روی این تیم جشن گرفتند. نتیجه چهار بازی بعدی بیرون از خانه با صنعت نفت، سپاهان، پیکان و ماشین‌سازی نیز به سود پرسپولیس رقم خورد تا این تیم به یک رکورد منحصربه‌فرد در فوتبال ایران دست پیدا کند.

در همه تاریخ فوتبال باشگاهی ایران، هرگز تیمی نتوانسته قهرمان چهار فصل متوالی شود. امیدواری رقبای پرسپولیس به «بی‌ثمر» ماندن تلاش برای رقم زدن این اتفاق، حالا دیگر ته کشیده است. به نظر می‌رسد پرسپولیس در این سه هفته، حداقل دو امتیاز از دست بدهد اما آنها بدون نقص و بی‌اشتباه به کارشان در لیگ برتر ادامه می‌دهند. آن‌هم در شرایطی که هیچ‌کدام از حریفان نزدیک، رکورد صددرصد پیروزی در دوران پس از تعطیلات را به دست نیاورده‌اند. تیمی که هم در آزادی و هم بیرون از این استادیوم بردن را مثل یک عادت جدی ترک نمی‌کند، در پایان این تعقیب و گریز همچنان دست‌نیافتنی خواهد ماند.