درآستانه خداحافظی!

اگر بیماری کووید ۱۹ در کار نبود، لیگ حالا فاصله‌ای با خط پایان نداشت. شاید این روزها، برخی از چهره‌های مسن لیگ نیز آماده می‌شدند تا در پایان فصل، از میادین خداحافظی کنند. کش آمدن این فصل، زمان وداع این نفرات را به تاخیر انداخته است. اگر لیگ نوزدهم نیمه‌کاره رها شود، این احتمال وجود خواهد داشت که بعضی از این بازیکنان، خداحافظی‌شان را به پایان لیگ برتر بیستم موکول کنند. حرف و حدیث‌های مربوط به خداحافظی قریب‌الوقوع این چند ستاره، هنوز مورد تایید خودشان قرار نگرفته است.

آریا طاری

  

سیدجلال حسینی

چند ماه قبل، سیدجلال زمزمه‌های خداحافظی‌اش از فوتبال را تکذیب کرد اما اگر فوتبال برگردد و پرسپولیس بتواند به قهرمانی لیگ نوزدهم برسد، بعید نیست سیدجلال تصمیم به خداحافظی از دنیای فوتبال بگیرد و در اوج، از فوتبال جدا شود. حسینی همین حالا نیز پرافتخارترین بازیکن تاریخ لیگ برتر به شمار می‌رود و تصاحب یک جام دیگر، او را دست‌نیافتنی خواهد کرد. کاپیتان پرسپولیس این فصل برای مدتی با مصدومیت و نیمکت‌نشینی روبه‌رو شده است. سیدجلال با 38 سال سن، مسن‌ترین بازیکن لیگ برتر است. هرچند که پرسپولیسی‌ها دوست دارند تا 40 سالگی هم او را در ترکیب تیم‌شان ببینند.

محمد نوری

دوران حضور محمد نوری در تیم‌های بزرگ، چند سال قبل به پایان رسید اما او هنوز هم در تیم‌های کوچک‌تر به بازی ادامه می‌دهد. این هافبک هجومی هنوز هم پنالتی‌زن اول پارس جنوبی است اما شاید در 37 سالگی، تصمیم به ترک فوتبال بگیرد. نوری در دوران اوج، سال‌های خوبی را با تیم ملی و پرسپولیس تجربه کرد. هرچند که به ندرت در تیم ملی فیکس شد و موفقیت‌های بزرگ قرمزها نیز پس از جدایی او از راه رسیدند.

مرتضی غلامعلی‌تبار

مدافع میانی باشگاه شاهین، یکی از مهره‌های موثر نساجی در مسیر صعود تاریخی به لیگ برتر بود. این بازیکن بابلی در تابستان وارد 37 سالگی می‌شود و این احتمال وجود دارد که تصمیم به خداحافظی از فوتبال بگیرد. این سن و سال برای بازیکنی در پست او کمی بالا به نظر می‌رسد. اصرار غلامعلی‌تبار به ماندن در فوتبال، ممکن است این بازیکن را دوباره به بازی در لیگ‌های پایین‌تر بکشاند.

قاسم حدادی‌فر

تردیدی وجود ندارد که او یکی از بهترین هافبک‌های همه ادوار لیگ برتر بوده است. بازیکنی که در دوران کی‌روش نیز عضو تیم ملی بود اما در نهایت تصمیم گرفت از تیم ملی جدا شود. قاسم یکی از اسطوره‌های باشگاه ذوب‌آهن است. ستاره‌ای که در همه این سال‌ها پیشنهادهای بسیار زیادی داشت اما تنها برای سپری کردن دوران سربازی، از ذوب جدا شد و به تراکتور پیوست. او در این سال‌ها با چند مصدومیت جدی روبه‌رو شد. مصدومیت‌هایی که تا حدودی مسیر پیشرفت حدادی‌فر را سد کردند .با این وجود پاس‌های بی‌نقص و نمایش‌های فوق‌العاده او برای ذوب، فراموش‌نشدنی به نظر می‌رسد. حدادی‌فر هنوز هم برای ذوب به میدان می‌رود اما شاید 36 سالگی، نقطه پایانی این بازیکن در دنیای فوتبال باشد. او احتمالا پس از پایان دوران بازی، با یک پست فنی یا مدیریتی در باشگاه ذوب باقی می‌ماند.

نوری در دوران اوج، سال‌های خوبی را با تیم ملی و پرسپولیس تجربه کرد. هرچند که به ندرت در تیم ملی فیکس شد و موفقیت‌های بزرگ قرمزها نیز پس از جدایی او از راه رسیدند

رسول نویدکیا

چند سال بعد از خداحافظی محرم از دنیای فوتبال، رسول نیز فاصله زیادی با آویختن استوک‌ها ندارد. او این اواخر در سپاهان به نیمکت دوخته شده و دیگر در این تیم به بازی گرفته نمی‌شود. رسول یکی از مسن‌ترین مهره‌های لیگ برتر به شمار می‌رود. برادر او تا 34 سالگی فوتبال بازی کرد و رسول تا همین‌جا، از این رکورد رد شده است. به احتمال زیاد در پایان این فصل، او چهار گوشه زمین را می‌بوسد تا به دوران فوتبالش پایان بدهد.

مهدی مومنی

تابستان امسال، مومنی وارد سی و ششمین سال زندگی‌اش خواهد شد. این هافبک، همیشه یک مهره بااستعداد بود اما نتوانست همه حقش را از فوتبال ایران بگیرد. این بازیکن سرعتی، کارش را در نساجی شروع کرد و در باشگاه فولاد چهره شد. پس از درخشیدن در صبا، استقلال خوزستان و نفت تهران، مومنی به استقلال تهران پیوست و بالاخره شانس بازی در یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران را به دست آورد اما در جمع آبی‌ها، اوضاع برای او چندان خوب پیش نرفت. او پس از استقلال، دوباره به استقلال خوزستان برگشت، مدتی در عضویت پیکان بود و سپس به صنعت نفت ملحق شد. این شرایط سنی، تاثیر چشمگیری روی سرعت مومنی داشته و بعید نیست او در پایان این فصل، از فوتبال جدا شود.

محمد ایرانپوریان

35 سالگی برای بازیکنی که در پست دفاع راست دائما باید نفوذ کند و برگردد، چندان ایده‌آل به نظر نمی‌رسد. شاید همین موضوع محمد ایرانپوریان را در پایان فصل به فکر خداحافظی از فوتبال بیندازد. ستاره سابق فجرسپاسی، چهره محبوب هواداران تراکتور بود و حتی بازوبند کاپیتانی این تیم را بر بازو داشت. پس از حضور امیرقلعه‌نویی در سپاهان، این بازیکن به اصفهان رفت. او حالا در دومین فصل حضور در اصفهان، به یک مهره نیمکت‌نشین تبدیل شده است و فرصت خاصی برای بازی

به دست نمی‌آورد.