نیمکت بی‌دوام

آریا طاری

حرف و حدیث‌ها در مورد آینده دراگان اسکوچیچ، هر روز عجیب‌تر می‌شوند. ظاهرا قرارداد سرمربی کروات با فدراسیون، به زودی به پایان می‌رسد و بعید نیست مربی دیگری برای کار در تیم ملی جذب شود. دراگان در شرایط اضطراری جذب شد و حالا که دیگر اوضاع اصلا اضطراری به نظر نمی‌رسد، این احتمال وجود دارد که کار او در تیم ملی حتی بدون انجام یک جلسه تمرینی نیز به انتها برسد. اگر این اتفاق رخ بدهد، او در جمع مربیانی قرار می‌گیرد که نیمکت تیم ملی، برای آنها اصلا بادوام نبوده است.

محمد مایلی‌کهن؛ صفر مسابقه (مقطع دوم)

11سال قبل، مایلی‌کهن در یک تصمیم غیرمنتظره سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد. او جای علی دایی را در یک تیم بحران‌زده گرفت. تیمی که مسیر سختی برای رسیدن به جام جهانی داشت. مایلی آن روزها روی نیمکت سایپا دیده می‌شد و با این تیم نتایج نسبتا خوبی گرفته بود. قرار بر این بود که آقای مربی پس از پایان لیگ، به تیم ملی ملحق شود اما رویارویی سایپا و استقلال در آزادی، حواشی وحشتناکی به دنبال داشت. بلافاصله، مایلی بیانیه‌ای علیه قلعه‌نویی صادر کرد و در آن از عبارت‌های عجیب و زشتی بهره برد. کار آنقدر بالا گرفت که سرانجام حکم اخراج او از تیم ملی از راه رسید. این اتفاق بدون انجام حتی یک جلسه تمرینی رقم خورد. در این مورد حرف و حدیث‌های زیادی شکل گرفت. بعضی‌ها تاکید داشتند که این مربی، از همان ابتدا نیز انتخاب فدراسیون نبوده و پس از جلسه کوتاهی که با رییس جمهور داشته، چنین فرصتی را به دست آورده است. بعضی‌های دیگر از بی‌میلی بازیکنان برای بازی زیر نظر این مربی می‌گفتند. هرچه بود؛ او در تیم ملی دوام نیاورد و شغلش را به سادگی هرچه تمام‌تر از دست داد. البته مایلی در یک مقطع دیگر، سرمربی ایران بود و 38 بازی را با این تیم پشت سر گذاشت. او مربی تیمی بود که در جام ملت‌های 1996 با نبردهای جذاب و هجومی به رده سوم مسابقات رسید.

 والدیر ویرا (3 مسابقه)

داستان این مربی برزیلی، یکی از عجیب‌ترین داستان‌ها در تاریخ فوتبال ایران است. او اگر‌چه هرگز بردی را روی نیمکت ایران تجربه نکرد اما خالق یکی از بزرگ‌ترین پیروزی‌های تاریخ فوتبال ایران بود. ویرا سرمربیگری تیم ملی را در جریان دو مسابقه رفت و برگشت با استرالیا بر عهده داشت. همه هواداران تیم ملی، تصویری از او را که بعد از گل خداداد، سیگارش را از روی زمین برمی‌دارد و دوباره مشغول پک زدن به آن می‌شود، به یاد دارند. همه تصور می‌کردند این تیم با ویرا به جام جهانی می‌رسد اما نه ویرا و نه جای جانشین او یعنی ایویچ، این تجربه را به دست نیاوردند و در نهایت تیم ملی با جلال طالبی به این جام رفت.

ویرا سرمربیگری تیم ملی را در جریان دو مسابقه رفت و برگشت با استرالیا بر عهده داشت. همه هواداران تیم ملی، تصویری از او را که بعد از گل خداداد، سیگارش را از روی زمین برمی‌دارد و دوباره مشغول پک زدن به آن می‌شود، به یاد دارند

آدمر براگا (3 مسابقه)

پس از ویرا، براگا دومین مربی برزیلی تاریخ تیم ملی ایران بود. مردی که به صورت موقت و تنها برای 18 روز روی نیمکت این تیم باقی ماند اما در همان مدت، سه پیروزی متوالی را جشن گرفت. براگا پس از جام جهانی 98 سرمربی تیم ملی شد و با رکورد حیرت‌انگیز «صددرصد» پیروزی، نیمکت این تیم را ترک کرد! داستان حضور این مربی در فوتبال ایران نیز در نوع خودش عجیب به نظر می‌رسد. پس از جدایی او، میروسلاو بلاژویچ روی نیمکت تیم ملی ایران نشست.

دنی مک‌لنن (2 مسابقه)

در عصری که مربیان بریتانیایی رفت و آمد بسیار زیادی به فوتبال ایران داشتند، دنی مک لنن به عنوان دستیار محمود بیاتی راهی تیم ملی شد. بیاتی به مدت دو سال، مرد اول نیمکت تیم ملی بود و مربی اسکاتلندی نیز در کنار او روی نیمکت حضور داشت. پس از جدایی بیانی از تیم ملی، لنن به عنوان سرمربی انتخاب شد و در دو بازی به عنوان سرمربی، یک پیروزی و یک شکست را تجربه کرد. با این وجود تصمیم‌سازان وقت تیم ملی، به دنبال یک مربی به مراتب بزرگ‌تر بودند. آنها خیلی زود فرانک اوفارل ایرلندی را به جای مک لنن جذب کردند. اوفارل که سابقه هدایت یونایتد را داشت، یکی از بزرگ‌ترین مربیان خارجی تاریخ فوتبال ایران بود. مک لنن پس از ایران، سرمربی تیم‌های عراق و بحرین شد اما در نهایت نتوانست به مربی بزرگی در دنیای فوتبال تبدیل شود.

 فریدون عسگرزاده (2 بازی)

با تصمیم مدیران وقت فدراسیون فوتبال ایران، عسگرزاده که بیشتر شهرتش را از کار کردن در تیم ملی امید و همچنین باشگاه سپیدرود داشت، سرمربیگری تیم ملی ایران را در جام بین‌المللی دهه فجر پذیرفت. تیم ایران در آن تورنمنت دو بازی و با پیروزی در هر دو مسابقه، قهرمانی این تورنمنت کوچک را از آن خودش کرد. عسگرزاده مربی موقت تیم ملی نبود اما خیلی زود استعفا داد. تیم ملی پس از او مدتی سرمربی نداشت و در ادامه، پرویز دهداری به عنوان سرمربی این تیم معرفی شد.

استانکو پوکله پوویچ (4 بازی)

استانکو، راه ورود کروات‌ها به فوتبال ایران را هموار کرد. او البته در تیم ملی دوام نیاورد و به محض ناکامی در بازی‌های آسیایی هیروشیما برکنار شد. این اتفاق برای پرسپولیسی‌ها خبر خوبی محسوب می‌شد، چراکه آنها استانکو را به خدمت گرفتند و با او به موفقیت‌های جالب توجهی رسیدند.