سکته‌ای به سود ستاره‌ها!

آریا طاری

ژاپنی‌ها تا آن‌جا که می‌توانستند، مقابل ایده تعویق المپیک مقاومت کردند. چراکه این موضوع ضرر مالی بسیار بزرگی برای آنها به وجود می‌آورد. شینزو آبه رسما اعلام کرد که المپیک در زمان تعیین‌شده برگزار می‌شود اما بلافاصله کشورهای مختلف، پاسخ دادند که هیچ ورزشکاری به المپیک اعزام نمی‌کنند. این تصمیم همگانی، سرانجام ژاپنی‌ها را تسلیم کرد و این کشور رسما از تعویق یک ساله المپیک خبر داد. شمارش معکوس جدیدی هم برای این رقابت‌ها دوباره در میدان اصلی توکیو آغاز شد. حالا سوال بزرگ اینجاست که این موضوع، چه تاثیری روی ورزش ایران خواهد داشت. به نظر می‌رسد این اتفاق در مجموع به سود ورزشکاران ایرانی باشد.

المپیک 2020 توکیو، با یک سال تاخیر برگزار می‌شود. این برای اولین بار در تمام تاریخ است که میزبانی المپیک، در یک سال فرد اتفاق می‌افتد. مدیران ارشد دولت ژاپن، تلاش کردند تا آن‌جا که می‌توانند جلوی این تعویق را بگیرند اما شیوع کرونا به حدی بود که دیگر امکان برگزاری المپیک به هیچ قیمتی و در هیچ شرایطی وجود نداشت. حالا کشورهایی که از برگزاری المپیک در سال 2020 انصراف داده بودند نیز رسما اعلام کرده‌اند که سال آینده در این رقابت‌ها حضور خواهند داشت. ورزشکاران ایرانی نیز باید با یک سال تاخیر به مصاف المپیک بروند. این موضوع برای چند نفر از شانس‌های مسلم کسب مدال طلا در این رقابت‌ها، مفید خواهد بود. چراکه این چند ستاره در یک سال گذشته با مصدومیت‌های سنگینی دست و پنجه نرم کرده‌اند. سهراب مرادی که در ریو، فوق‌العاده ظاهر شد و مدال طلا را تصاحب کرد، امسال شانس حضور در رقابت‌های جهانی را به خاطر آسیب‌دیدگی از دست داد. او ماه‌های زیادی دور از میادین بود و این نگرانی بزرگ وجود داشت که نتواند در اوج، به المپیک برسد.

 سهراب البته مصدومیت را پشت سر گذاشته و در تمرین‌ها، وزنه‌های خوبی زده اما یک سال زمان بیشتر، به او کمک می‌کند که به بهترین سطح از توانایی‌هایش برسد و دوباره بتواند چشم‌ها را خیره کند. ستاره آرام و خونسرد وزنه‌برداری ایران، بدون شک یکی از امیدهای اصلی مدال طلا در المپیک توکیو برای کاروان ایران خواهد بود. درست مثل حسن یزدانی که می‌خواهد دومین طلای المپیک را نیز به دست بیاورد. حسن نیز در ماه‌های گذشته مصدوم شد و خیلی از طرفدارانش را نگران کرد. او نیز مثل سهراب، به المپیک 2020 می‌رسید اما ممکن بود نتواند در بهترین سطح خودش رقابت کند. موضوعی که به رقیب جدی‌اش یعنی تیلور برای موفقیت در المپیک کمک می‌کرد. ببر جوان جویبار اما حالا یک سال دیگر زمان دارد تا با کیفیتی بسیار خوب، به المپیک برسد و رقبا را یک به یک از پیش رو بردارد. حمیده عباسعلی نیز چنین شرایطی خواهد داشت. ستاره این روزهای کاراته ایران، مدتی قبل مصدوم و ناچار شد دوران درمان را خیلی زود پشت سر بگذارد. عباسعلی برای رسیدن به المپیک، نگرانی‌هایی داشت که حالا دیگر به طور کامل، برطرف شده‌اند.

زمان بیشتر، برای فدراسیون‌های «دقیقه نودی» ورزش ایران، یک مزیت است. هرچند که آنها شاید دوباره همه چیز را به آخرین لحظه‌ها و روزها موکول کنند. در پینگ‌پنگ که انتخابی‌ها از مدت‌ها قبل کاملا متوقف شده بودند، چنین وقفه‌ای کاملا ضروری به نظر می‌رسید. فدراسیون‌هایی مثل جودو که درگیر تعلیق هستند، می‌توانند از این فرصت به وجود آمده استفاده کنند تا شاید با حل کردن مشکلات‌شان با فدراسیون‌های جهانی، راهی برای حضور در المپیک پیدا کنند.

فدراسیون قایقرانی نیز به شدت از این تعویق استقبال کرده و آن را یک فرصت خوب برای آماده‌سازی در جهت رسیدن به المپیک می‌داند. والیبالی‌ها نیز یک تصمیم کلیدی گرفته‌اند و با کولاکوویچ قطع همکاری کرده‌اند. با توجه به نزدیک بودن رقابت‌های المپیک، قرار بود کولاکوویچ تا آن رقابت‌ها ماندگار شود اما این تعویق یک ساله، حالا شرایط را تغییر داده است. هرچند که در شرایط فعلی، جذب یک مربی جدید و برگزاری تمرین‌ها نیز فعلا امکان‌پذیر به نظر نمی‌رسند. با این روند بعید نیست فدراسیون والیبال، به سراغ انتخاب یک مربی داخلی برای تیم ملی برود. موضوعی که پس از جذب ولاسکو، هرگز در والیبال ایران اتفاق نیفتاده است.

هر چقدر که برای بعضی‌ از رشته‌ها، تعویق المپیک به منزله فرصت بیشتر باشد، بعضی از رشته‌های دیگر به آن به چشم تهدید نگاه می‌کنند. به ویژه رشته‌هایی که برای برگزاری المپیک، آماده بودند. برای مثال در تکواندو، آرمین هادی‌پور و میرهاشم حسینی کاملا آماده بودند تا راهی المپیک شوند. حالا آنها نگران هستند که در یک سال آینده، با آسیب‌دیدگی و مشکلات مختلف دست و پنجه نرم کنند. در شمشیربازی نیز، اوضاع بر همین منوال است. چراکه تیم ملی نیز کاملا مهیای حضور در المپیک به نظر می‌رسید.

طبیعتا منتظر ماندن برای یک سال، برای همه ورزشکارها دشوار خواهد بود اما آنها می‌توانند در این دوره، به کسب آمادگی بیشتر و آنالیز کامل رقبا بپردازند. فراموش نکنید که این شرایط برای همه یکسان است و این انتظار، همگانی خواهد بود. در نتیجه می‌توان گفت که برای ورزش ایران، به طور کلی تعویق المپیک یک اتفاق سودمند به نظر می‌رسد.