شورش علیه نیمکت‎نشینی!

هجدهم مرداد سال 90، آخرین باری بود که یک استقلالی در دربی «دبل» کرد. پس از دو گلی که مجتبی جباری در جام حذفی سال 90 به پرسپولیس زد، دیگر هیچ بازیکنی از این تیم نتوانسته بود در یک شهرآورد دو بار دروازه پرسپولیس را باز کند. این طلسم، بالاخره با ارسلان مطهری شکسته شد. بازیکنی که به شکلی خارق‌العاده در اولین دربی، دو بار توانست توپ را از خط دروازه حریف عبور بدهد. هیچ‌کدام از گل‌های مطهری، شگفت‌انگیز یا خارق‌العاده نبودند اما نشان از هوش بالای این بازیکن داشتند. او هر دو بار، در بهترین موقعیت ممکن ایستاد و به خوبی توانست با رها کردن خودش در محوطه جریمه پرسپولیس، فرصت به ثمر رساندن گل‌های ساده را به دست بیاورد. در واقع این گل‌ها با تمام سادگی‌شان، به جاگیری درست و ضربه نهایی دقیق نیاز داشتند. کاری که ارسلان به خوبی انجام داد. او حالا در چهار بازی با پیراهن آبی، چهار گل به ثمر رسانده و صدای گیتارش را همه جا پخش کرده است. درخشش ارسلان در شهرآورد، یک پیام مهم هم دارد. او دیگر نمی‌خواهد به نیمکت برگردد و قصد دارد هر طور که شد، خودش را در ترکیب اصلی حفظ کند. ستاره پرسپولیسی‌ها در این مسابقه نیز، درست شرایطی مثل مطهری دارد. بشار هم با این گل، امیدوار است که دیگر طعم نیمکت‌نشینی را نچشد. او تنها 30 دقیقه در این مسابقه به میدان رفت اما خیلی زود، شکل و شمایل بازی تیمش را عوض کرد. بشار، درست همان بازیکنی بود که پرسپولیسی‌ها برای بازگشت به مسابقه نیاز داشتند. مرد سال فوتبال عراق، ضربه نهایی به استقلال را در اوج خونسردی و آرامش به ثمر رساند. شاید هر کدام از هم‌تیمی‌های او، این فرصت را به سادگی هدر می‌دادند اما رسن برای رسیدن لحظه درست، صبر کرد و سپس با یک ضربه کاملا آرام از زاویه بسته، توپ از خط دروازه استقلال عبور داد. گلی که پرسپولیس را از لبه پرتگاه، کنار کشید و روند شکست‌ناپذیری این تیم در شهرآورد را حفظ کرد.

پس از دربی 92، همه از ارسلان مطهری و بشار رسن حرف می‌زنند اما این مسابقه، ستاره‌های مهم دیگری هم داشته است. در جبهه آبی، مهدی قائدی یک ستاره تمام‌عیار بود. بازی را برای استقلال، می‌توان به قبل و بعد از تعویض این بازیکن ریزنقش خلاصه کرد. قائدی، در جریان بازی همه کار کرد و روی هر دو گل تیمش نیز موثر بود. او اگرچه به قول گل‌زنی در دربی عمل نکرد اما نشان داد که چه توانایی‌های بالایی برای بازی‌های بزرگ دارد. در سمت مقابل نیز، نباید از نمایش دلچسب وحید امیری نیز به سادگی عبور کرد. در روز بد ترابی، کمال و چند ستاره دیگر، امیری بارها با حرکات خوبش مهره‌های حریف را آزار داد. بیشترین خطا در این بازی، روی امیری گرفته شد و او بارها توانست تیمش را صاحب ضربه ایستگاهی کند. امیری این روزها دوباره به بهترین فرم از دوران فوتبالش رسیده و یک سرباز موثر در ترکیب تیم یحیی به شمار می‌رود. پرسپولیس و استقلال با این ستاره‌ها به آینده امیدوار هستند. تیم‌هایی که نمی‌خواهند این فصل را بدون جام تمام کنند.