توکیو؛ بدون توقف!

آریا رهنورد

چند ماه بعد از صعود تیم ملی بسکتبال به المپیک توکیو، تیم ملی والیبال نیز راهش را به طرف المپیک هموار کرد. شاگردان کولاکوویچ از مسیری مقتدرانه و با کنار زدن همه رقبا، خودشان را به المپیک رساندند. ایران حالا برای دومین بار متوالی راهی المپیک شده و برخلاف دوره گذشته، این بار به دنبال درخشش در این رقابت‌ها خواهد بود. تیم کولاکوویچ در مرحله انتخابی المپیک، چند غایب سرشناس داشت. نفراتی که به زودی دوباره به ترکیب تیم اضافه می‌شوند تا تیم ملی در اوج، کارش را در المپیک تابستان آینده آغاز کند. تنها 12 تیم در رشته والیبال به المپیک راه پیدا می‌کنند و حالا ایران یکی از آن 12 تیم به شمار می‌رود. از قاره آسیا به جز ایران، تنها «ژاپن» به کمک سهمیه میزبانی در المپیک حضور خواهد داشت. پسران کولاکوویچ برای رسیدن به المپیک، در رقابت‌های انتخابی منطقه آسیا همه دیدارهای‌شان را با پیروزی پشت سر گذاشتند. این تیم در مرحله گروهی، هر سه رقیبش را از پیش رو برداشت. سخت‌ترین جدال تیم ملی، در مرحله نیمه نهایی روبه‌روی کره جنوبی رقم خورد. کره که در دور گروهی به قطر باخته بود تا صدر جدول گروهش را از دست بدهد، برابر ایران نمایشی فراتر از حد انتظار داشت. کره با سختکوشی‌اش توانست بازی را به ست سوم بکشاند و حتی در این ست نیز امتیازهایش را نزدیک به ایران نگه دارد اما در نهایت تجربه ستاره‌های ملی‌پوش ایران، به رقیب چربید و سعید معروف و هم‌تیمی‌ها به سلامت از این مهلکه گریختند. پس از این پیروزی، صعود تیم ملی به المپیک دیگر تقریبا قطعی شده بود. چراکه چین حتی با وجود داشتن لوزانو روی نیمکت، هرگز نمی‌توانست تهدید بزرگی برای والیبال ایران باشد. چینی‌ها با وجود میزبانی و پر کردن ورزشگاه، هیچ شانسی مقابل ایران نداشتند و مسابقه را در سه ست متوالی واگذار کردند تا ایران، به عنوان تیم اول رقابت‌ها راهی المپیک 2020 توکیو شود. درست در روزهایی که به نظر می‌رسد «فوتبال» بار دیگر شانس رسیدن به المپیک را به سادگی از دست داده، خبر المپیکی‌شدن والیبالیست‌ها کاملا افتخارآمیز به نظر می‌رسد. حتی رسیدن به المپیک هم در نوع خودش یک «موفقیت» بزرگ است اما شاید نسل طلایی والیبال ایران، در توکیو به دنبال دستاوردهای بزرگ‌تری نیز باشد. آنها می‌خواهند تاریخ‌ساز باشند و برای این کار، باید سقف آرزوهای‌شان را از صعود به المپیک بلندتر بسازند.

والیبال ایران پیش از این، تنها یک بار در رقابت‌های المپیک به میدان رفته است. این تیم در سال 2012 نیز تنها یک قدم تا رسیدن به این رقابت‌ها فاصله داشت اما شکست غیرمنتظره برابر استرالیا، فرصت رسیدن به المپیک را از این تیم گرفت. والیبالی‌ها چهار سال بعد، به المپیک ریو راه پیدا کردند و البته خیلی زود با غیبت در رژه مسابقات، خبرساز شدند. نمایش این تیم در المپیک، اصلا امیدوارکننده به نظر نمی‌رسید. والیبالی‌ها، رقابت‌ها را با شکست عجیب سه بر صفر برابر آرژانتین آغاز کردند و در مسابقه دوم، سه بر دو به لهستان باختند. تیم ملی با بردن کوبا و مصر، از خطر حذف از دور گروهی نجات پیدا کرد اما در جدال پایانی در سه ست متوالی مغلوب روسیه شد. این تیم در اولین مسابقه دور حذفی با ایتالیا روبه‌رو شد و با شکست خوردن در آن مسابقه، دیگر نتوانست در المپیک باقی بماند. تنها دو پیروزی در 6 مسابقه، پرونده اولین حضور المپیکی را برای والیبال ایران بست. حالا بعد از چهار سال، انتظار می‌رود بازگشت این تیم به المپیک، کاملا قدرتمندانه‌تر اتفاق بیفتد. تا امروز صعود 10 تیم به المپیک توکیو قطعی شده است. به جز ایران و ژاپن، برزیل، آرژانتین، آمریکا و تونس نیز به المپیک راه یافته‌اند. از قاره اروپا نیز چهار تیم ایتالیا، فرانسه، لهستان و روسیه در المپیک هستند. حذف تیم‌های سرشناسی مثل صربستان و آلمان، در راه رسیدن به المپیک نیز جالب توجه به نظر می‌رسد. دو تیم بعدی نیز از قاره‌های آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی به جمع 12 تیم نهایی اضافه خواهند شد. سطح این مسابقات، به شکل فوق‌العاده‌ای بالا خواهد بود و ایران برای نتیجه‌ گرفتن در المپیک، باید در بهترین فرم ممکن قرار داشته باشد. شاید زمانی نزدیک شدن به المپیک، یک رویای بزرگ برای والیبال ایران بود اما ولاسکو در آخرین روزهای حضورش در تیم ملی ایران، باور داشت که این تیم یک روز روی سکوی المپیک می‌رود. شاید این آخرین فرصت برای نسل طلایی والیبال ایران باشد.

تنها 12 تیم در رشته والیبال به المپیک راه پیدا می‌کنند و حالا ایران یکی از آن 12 تیم به شمار می‌رود. از قاره آسیا بجز ایران، تنها «ژاپن» به کمک سهمیه میزبانی در المپیک حضور خواهد داشت

بازگشت شهرام محمودی به تیم ملی، چندان موفقیت‌آمیز به نظر نمی‌رسید. چراکه شهرام با توجه به شرایط بدنی و اضافه‌وزن، با آمادگی گذشته‌اش فاصله داشت. مصدومیت امیر غفور و فرهاد قائمی، نگران‌کننده است اما به نظر می‌رسد آنها تا المپیک، آمادگی مطلوب را به دست می‌آورند. این تیم با اضافه شدن امیر غفور، می‌تواند دوباره برای انجام کارهای بزرگ آماده شود. شاید این، آخرین المپیک برخی از ستاره‌های تیم باشند و آنها دیگر نباید به هیچ قیمتی اجازه بدهند که این شانس بزرگ، از دست‌شان بلغزد.