دوگانه فرمانده-یاغی!

آریا رهنورد

عصبانیت علیرضا بیرانوند از نیمکت‌نشینی در پرسپولیس، بالاخره آشکار شده و حالا دیگر همه می‌دانند که اوضاع میان دروازه‌بان و سرمربی آرژانتینی باشگاه، چندان «عادی» نیست. واکنش خشمگینانه بیرو به خط خوردن از فهرست 18 نفره دیدار با شهرداری ماهشهر در جام حذفی و حضور ناگهانی این بازیکن در ساختمان باشگاه، می‌تواند اوضاع را به مراتب پیچیده‌تر کند. کالدرون در هفته‌های گذشته به دروازه‌بان دوم تیمش اعتماد کرده و از این انتخاب کاملا راضی بوده است. رادو این فصل پنج بار درون دروازه سرخ‌ها قرار گرفته و تیم هر پنج مسابقه را به عنوان برنده به پایان رسانده است. این اتفاق در حالی رقم خورده که لیگ نوزدهم برای علیرضا بیرانوند چندان درخشان نبوده و او چند بار با اشتباه‌های فردی، تیم را به دردسر انداخته است. البته که بیرو رزومه کامل‌تری نسبت به رادو دارد اما کالدرون ترجیح می‌دهد به جای گذشته این دو بازیکن، به فرم فعلی‌شان نگاه کند. علیرضا اولین بازیکنی نیست که این روزها، از «فیلتر» سخت‌گیرانه مرد آرژانتینی عبور نمی‌کند و پشت خط ترکیب اصلی می‌ماند. گابریل بعد از روبه‌رو شدن با چند بی‌نظمی از امید عالیشاه، این بازیکن را در فهرست سیاه قرار داد و او را دائما از لیست‌های 18 نفره تیمش بیرون گذاشت. او به هیچ وجه مقابل رفتارهایی شبیه به این، کوتاه نمی‌آید و به سرعت دست از اعتماد کردن به مهره‌های بی‌نظم برمی‌دارد. درست برخلاف برانکو ایوانکوویچ، فلسفه کاری کالدرون مبتنی بر استفاده از یک «ترکیب ثابت» نیست و او دائما در تیمش تغییر به وجود می‌آورد. بازیکنانی که صبر و حوصله کافی برای کنار آمدن با سیستم چرخشی این مربی را ندارند، در نهایت چاره‌ای به جز ترک باشگاه نخواهند داشت. در همین تیم اما بازیکنانی هستند که با وجود سابقه‌ای فوق‌العاده در فوتبال ایران، نیمکت‌نشینی را می‌پذیرند و برای رسیدن به جایگاه ثابت، تلاش می‌کنند. سیدجلال حسینی در شروع فصل، بازیکن مورد علاقه کالدرون محسوب نمی‌شد اما به جای زدن زیر میز و به هم زدن بازی، شرایط را به سود خودش تغییر داد. او و گابریل حالا رابطه‌ای صمیمانه با هم برقرار کرده‌اند و سرمربی تیم، سیدجلال را یک الگو برای همه بازیکنان می‌داند. این همان اتفاقی است که میان کالدرون و بیرانوند رخ نداده تا تنش‌ها میان این دو نفر، همچنان پابرجا بمانند.

بیرانوند یکی از حامیان اصلی کالدرون در شروع فصل بود. با این وجود همه چیز از سفر طولانی او به هنگ‌کنگ برای شرکت در مراسم انتخاب مرد سال آسیا تغییر کرد. بیرو با روحیه‌ای آسیب‌دیده به پرسپولیس برگشت و دیگر نتوانست فرم ایده‌آلش را در بازی‌ها و جلسه‌های تمرینی پیدا کند. او چند بار هم با لحن نه‌چندان خوشایندی در مورد هم‌تیمی‌ها و هوادارها حرف زد تا بخشی از مقبولیت گذشته‌اش را از دست بدهد. مدیران باشگاه فعلا در مورد اتفاق جنجالی تمرین تیم، «سکوت» کرده‌اند اما آنها باید هرچه زودتر، موضع مشخصی در این مورد بگیرند. این اولین بار نیست که یک مربی در باشگاه پرسپولیس، مقابل بازیکن‌سالاری می‌ایستد و «ساز ناکوک» را در تیمش برنمی‌تابد. چند سال قبل، برانکو ایوانکوویچ در واکنش به رفتارهای غیرحرفه‌ای رامین رضاییان او را از پرسپولیس کنار گذاشت. رامین به لحاظ فنی، یکی از موثرترین مهره‌های تیمش به شمار می‌رفت اما برانکو با عبور از نام او، قصد داشت به نتیجه مهم‌تری برسد. البته که از دست دادن بازیکنی مثل رضاییان، برای باشگاه سخت بود اما مدیران تیم با حمایت همه جانبه از تصمیم پروفسور، جلوی تکرار چنین اتفاق‌هایی را گرفتند. اگر مدیران باشگاه به کالدرون و اهداف آینده‌اش باور دارند، باید به بیرانوند نشان بدهند که همه تصمیم‌های مهم تیم از سوی سرمربی گرفته می‌شود و بازیکن حق اعتراض به هیچ تصمیمی را ندارد.

چند سال قبل، برانکو ایوانکوویچ در واکنش به رفتارهای غیرحرفه‌ای رامین رضاییان او را از پرسپولیس کنار گذاشت. رامین به لحاظ فنی، یکی از موثرترین مهره‌های تیمش به شمار می‌رفت اما برانکو با عبور از نام او، قصد داشت به نتیجه مهم‌تری برسد

به نظر می‌رسد در شرایط فعلی، تنها دو راه پیش روی علیرضا بیرانوند قرار دارد. راه اول در بازگشت به تیم و تلاش برای آمادگی بیشتر خلاصه می‌شود و راه دوم، ترک پرسپولیس برای پیوستن به یک تیم دیگر خواهد بود. شاید بیرانوند نیز به انگیزه‌های جدیدی در زندگی ورزشی‎اش نیاز داشته باشد و پرسپولیسی‌ها نیز بتوانند با درآمد ناشی از فروش او، پول قابل توجهی به دست بیاورند. با رقیبی مثل رادو و مربی سخنگیری مثل گابریل کالدرون، شرایط فعلی دیگر نمی‌تواند برای بیرو ادامه پیدا کند. او یا باید آنقدر خوب باشد که همه تردیدها را در مورد خودش برطرف کند و یا مسیرش را به طرف جای دیگری تغییر بدهد. اعتراض به کالدرون، هرگز این سنگربان را به گلر شماره یک باشگاه تبدیل نمی‌کند.