بازگشت فرا زمینی!‌

«حالا برو و توپ طلا را به خانه بیاور». این جمله‌ای بود که جیمز میلنر بعد از گل‌زنی‌های این هفته ویرجیل فن‌دایک برای او نوشت اما حتی قبل از این گل‌ها هم، لئو مسی می‌دانست که «برنده» توپ طلا شده است. لئو دو شب قبل از مراسم توپ طلا، ریش‌هایش را تراشید، یک شب قبل از مراسم در زمین اتلتیکو غوغا کرد و سرانجام دوشنبه شب، به عنوان بهترین بازیکن سال دنیا انتخاب شد. او حالا اولین فوتبالیست تاریخ است که به چنین دستاوردی می‎رسد. مردی که توپ فوتبال به پاهایش و توپ طلا به دست‌هایش می‌چسبد.

آریا رهنورد

پاییز سال قبل بود که لئو مسی، در رای‌گیری فرانس  فوتبال حتی در میان چهار فوتبالیست برتر دنیا هم قرار نگرفت. برای بازیکنی در قواره‌های او، این یک «شکست» بزرگ محسوب می‌شد. شاید خیلی از ستاره‌های بزرگ دنیای فوتبال، هرگز تحمل روبه‌رو شدن با چنین شکست‌هایی را ندارند اما لئو پذیرفت که باید چیزی را در خودش تغییر بدهد و با اشتیاق بیشتری فوتبال بازی کند. او نه‌تنها ناامید و عصبانی نشد، بلکه با قدرت به زمین برگشت و با طراوت همیشگی بازی‌اش، سالی شگفت‌انگیز را سپری کرد. یک سال بعد از مراسم توپ طلای 2018، لوکا مودریچ به سالن مراسم توپ طلای 2019 آمد و این جایزه بزرگ را با دستان خودش به مسی تقدیم کرد. حالا لئو دوباره روی بلندترین قله فوتبال دنیا ایستاده بود. هرچند که او اگر برنده هیچ جایزه‌ای هم نمی‌شد، باز هم در عصر خودش، بهترین، کامل‌ترین و سزاوارترین ستاره بود. از این دهه، می‌توان به عنوان «دهه مسی» در فوتبال نام برد. او اولین توپ طلا را درست 10 سال قبل، پس از سه‌گانه تاریخی پپ گواردیولا و تیمش به دست آورد. دنیای فوتبال حالا مشغول تحسین فوق‌ستاره آرژانتینی شده بود و او بالاخره به جمع فوتبالیست‌های برنده توپ طلا در تاریخ، راه پیدا کرد. یک سال بعد، توپ طلا باز هم برنده‌ای به جز مسی نداشت. این بار البته جنجال‌های زیادی در مورد این انتخاب شکل گرفت. چراکه خیلی‌ها اعتقاد داشتند مسی در جام جهانی ناامیدکننده بود و این جایزه باید به دستان وسلی اسنایدر و یا ژاوی هرناندز می‌رسید. با این حال فراموش نکنیم توپ طلا، جایزه «فردی» بهترین بازیکن است و نباید به خاطر دستاوردهای تیمی به یک فوتبالیست اهدا شود. سال 2012 هیچ شک و تردیدی در مورد توپ طلای مسی وجود نداشت. او در یک سال 94 گل زد و رکورد تاریخی گل‌های گرد مولر در یک سال میلادی را شکست. پس از چهارمین توپ طلای پیاپی اما لئو از فرم ایده‌آلش فاصله گرفت. او توپ طلای پنجم را سال 2015 پس از قهرمانی در اروپا به دست آورد و حالا پس از چهار سال، تبدیل به اولین بازیکن تاریخ با 6 توپ طلا شد و از رقیب همیشگی‌اش رونالدو نیز عبور کرد.

گل‌های طلایی مسی برای بارسلونایی‌ها، همیشه از «توپ طلا» مهم‌تر بوده‌اند. او 24 ساعت قبل از مراسم، در آخرین ثانیه‌های دیدار با اتلتیکو به همه نشان داد که چرا با فوتبالیست‌های دیگر فرق می‌کند. واکنش سیمئونه به این گل، خودش به تنهایی گویای همه چیز است. چولو با جنب و جوش همیشگی‌اش در کنار زمین، مشغول تماشای صحنه بود اما درست بعد از حرکت تماشایی و گل مسی، برای ستاره آرژانتینی دست زد و به تحسین او پرداخت. سرمربی آتلتی باور داشت که با هیچ چیزی، نمی‌توان نبوغ استثنایی مسی را متوقف کرد. لاپولگا در سال 2019، قهرمان لیگ قهرمانان نشد اما تا یک قدمی رسیدن به فینال این تورنمنت پیش رفت. او بارسا را به نیمه‌نهایی برد و در بازی رفت نیمه‌نهایی نیز، دو بار دروازه لیورپول را باز کرد. شاید اگر به جای والورده یک مربی متوسط هم روی نیمکت بلوگرانا نشسته بود، این تیم هرگز کام‌بک آنفیلد را تجربه نمی‌کرد. بارسا با مسی دوباره قهرمان لالیگا شد و در کوپا‌دل‌ری نیز به دیدار نهایی رسید. مسی در شروع فصل جدید نیز درخشان ظاهر شد و آبی‌اناری‌ها را به صدر جدول لالیگا رساند. لئو فصل گذشته در 34 بازی لالیگایی 36 گل زد و برای ششمین بار برنده جایزه پیچیچی شد. او کفش طلای فصل قبل را نیز برای ششمین بار از آن خودش کرد. او بهترین گل‌زن لیگ قهرمانان و بهترین پاسور فصل اروپا نیز لقب گرفت. مسی با آرژانتین نیز به مدال برنز کوپا آمه‌ریکا دست پیدا کرد. سال 2019 تا اینجا برای این ستاره 46 گل و 17 پاس گل به همراه داشته است. همانطور که انتظار می‌رفت رونالدو در مراسم حاضر نشد و فن‌دایک نیز با وجود فصل درخشانش، به لحاظ فردی قابل مقایسه با سوپراستار کاتالان‌ها نبود تا توپ طلا، دوباره در دست‌های آشنای لئو قرار بگیرد.

یک سال بعد از مراسم توپ طلای 2018، لوکا مودریچ به سالن مراسم توپ طلای 2019 آمد و این جایزه بزرگ را با دستان خودش به مسی تقدیم کرد. حالا لئو دوباره روی بلندترین قله فوتبال دنیا ایستاده بود

«خانواده» مسی، نقش پررنگی در این مراسم داشتند. بعد از تولد اولین فرزند او اواخر سال 2013، بعضی‌ها به این باور رسیده بودند که فوتبال دیگر برای مسی «همه چیز» نیست و او بخشی از انگیزه‌اش را از دست داده است. حالا اما انگار این بازیکن، انگیزه تازه‌ای کشف کرده و آن، خوشحال ‌نگه‌ داشتن اعضای خانواده‌اش است. واکنش‌ متیو به توپ طلای پدرش روی صندلی‌های مراسم فرانس فوتبال، همه آن چیزی است که یک پدر برای رسیدن به آن تلاش می‌کند. تلفیقی از غرور و افتخار. مسی حتی پس از این جایزه نیز متوقف نخواهد شد. او از همین حالا به طرف هفتمین توپ طلای زندگی ورزشی‌اش حرکت می‌کند.