جونیور رفت، جونیورها هستند!

آریا رهنورد

«متخصص زاویه‌بسته» اولین لقبی بود که روی جونیور براندائو گذاشتند اما طولی نکشید که همه متوجه شدند او متخصص باز کردن دروازه خالی هم نیست. تصور می‌شد مشکل این بازیکن، هماهنگی با سایر مهره‌ها و تطبیق یافتن با فضای فوتبال ایران باشد اما معلوم شد مشکل اصلی این مهاجم، خود «فوتبال» است. خرید او عملا یک ضربه بزرگ برای پرسپولیس بود. با جذب این بازیکن، فرصت باشگاه برای تقویت خط حمله کاملا از دست رفت. مشکل گل‌زنی در همه هفته‌های گذشته بر تیم کالدرون سایه انداخت و حالا حداقل تا نیم‌فصل دوم، خبری از امضای قرارداد با یک مهاجم جدید در تیم نخواهد بود. براندائو در چند مسابقه مهم برای پرسپولیس به میدان رفت. او حتی در دربی نیز بازی کرد اما هر چه موقعیت به دست آورد را به سادگی از دست داد. این بازیکن برزیلی‌نما، حتی با «لمس توپ» هم مشکل داشت و وقتی در زمین نبود، قرمزها به مراتب بهتر نتیجه می‌گرفتند. بعد از آخرین نمایش افتضاح او، گابریل کالدرون دیگر جونیور را در فهرست 11 نفره تیمش قرار نداد. مربی پرسپولیس اصرار داشت که این مهاجم انتخاب نهمش برای تیم بوده اما مرور مصاحبه‌های او در زمان پیوستن براندائو به پرسپولیس، چنین چیزی را نشان نمی‌دهد. خرید براندائو، به پرسپولیس لطمه زد و هیچ تضمینی وجود ندارد که این لطمه، دوباره تکرار نشود. بدون تردید اگر در همین فصل قرمزها به سراغ دیاباته رفته بودند و آبی‌ها براندائو را به خدمت می‌گرفتند، حالا شرایط دو تیم در جدول لیگ کاملا متفاوت بود. براندائو نه‌تنها هیچ کمکی به پرسپولیس نکرد، بلکه حتی جلوی رشد و پیشرفت این تیم را گرفت. او خیلی زود به فهرست بدترین خارجی‌های تاریخ پرسپولیس اضافه شد و باشگاه تصمیم گرفت در اولین فرصت، این فوتبالیست را در فهرست مازاد قرار بدهد.

این اولین بار نیست که پرسپولیس با طناب پوسیده یک مهاجم خارجی، به انتهای چاه می‌رود. چندین سال قبل، رسوایی بزرگ «دی‌کارمو» در این باشگاه رقم خورد. افشین قطبی با آماری «غیرواقعی» این بازیکن را جذب کرد. هواداران پرسپولیس که شیفته سرمربی‌شان بودند، مشکلی با آمار دروغین او نداشتند اما نمایش‌های دی‌کارمو و ناکامی او مقابل دروازه‌های خالی، ثابت می‌کرد که او آشنایی چندانی با فوتبال ندارد. دی‌کارمو روی حادثه و اتفاق، موفق به گل‌زنی برای پرسپولیس نیز شد اما نامش برای همیشه، به عنوان نمادی از بازیکنان بی‌کیفیت خارجی فوتبال ایران به دل تاریخ رفت. بعد از مدتی، حتی شنیده می‌شد که او در برزیل «پرنده‌فروش» است و اصلا نسبتی با فوتبال ندارد. اگر افشین قطبی با خرید دی‌کارمو، آینده تیمش را تباه کرد، حمید درخشان هم یک «کشتی‌گیر» را به پرسپولیس آورد. تادئو در حالی به اولین تمرین سرخپوشان آمد که بیش از صد کیلو وزن داشت. اضافه‌وزن او تا آخرین روزهای فوتبال ایران، بدجوری توی ذوق می‌زد. او هم برای فوتبال ساخته نشده بود و اصلا برای فوتبال، به تهران نیامده بود. تادئو هم مثل سایر خارجی‌های ناموفق پرسپولیس، به فوتبال ایران آمد و با دریافت پول، راضی به ترک باشگاه شد. ولادیمیر پریموف، یکی دیگر از مهاجمانی بود که هیچ‌کس نفهمید با کدام معیار فنی به پرسپولیس اضافه شده است. مهاجمی که بعد از اردوی اوکراین ناگهان با پرسپولیس قرارداد بست و سرانجام پس از یک فصل، چاره‌ای به جز ترک باشگاه نداشت. از 13 بازیکن خارجی اخیر پرسپولیس 10 بازیکن تنها بعد از یک سال تیم را ترک کرده‌اند و تنها سه بازیکن، بیشتر از یک فصل در این تیم دوام آورده‌اند. این آمار یک معنای مشخص دارد. اینکه باشگاه باید سیاست‌های نقل و انتقالاتی‌اش را در مورد مهره‌های خارجی تغییر بدهد و روند دیگری را برای جذب این بازیکن‌ها در نظر بگیرد.

خرید براندائو، به پرسپولیس لطمه زد و هیچ تضمینی وجود ندارد که این لطمه، دوباره تکرار نشود. بدون تردید اگر در همین فصل قرمزها به سراغ دیاباته رفته بودند و آبی‌ها براندائو را به خدمت می‌گرفتند، حالا شرایط دو تیم در جدول لیگ کاملا متفاوت بود

جونیور براندائو پرسپولیس را ترک کرد اما همه آنهایی که پای این بازیکن را به فوتبال ایران باز کردند، هنوز سر جای‌شان هستند. دلالی که قیمت این فوتبالیست را چند برابر کرد تا خودش از این انتقال سود کلانی به دست بیاورد، هنوز با باشگاه پرسپولیس ارتباط دارد. روزنامه‌نگارهایی که به باشگاه بازیکن «تجویز» می‌کنند و اسمش را مشاوره می‌گذارند، هنوز در کنار تیم هستند و مدیری که حاضر به امضای چنین قرارداد ننگینی شده، هنوز هم در حوزه‌های دیگری پست‌های کلیدی دارد و حتی در جلسه‌های هیات مدیره پرسپولیس حاضر می‌شود. این اتفاق دیر یا زود دوباره در این تیم تکرار خواهد شد. چراکه عوامل ثبت این قرارداد، همچنان دست از سر باشگاه برنداشته‌اند.