# نباید ببازی!

آریا رهنورد

چند دلیل بزرگ برای «نگرانی» از سرنوشت تیم ملی در بازی امشب وجود دارد. اول، اینکه تیم در مسابقه قبلی با بحرین شکست خورده و طبیعتا نبرد امشب را با اضطراب بیشتری نسبت به عراقی‌ها شروع خواهد کرد. دومین دلیل هم شروع نسبتا دیرهنگام تمرین‌ها و فرصت کم ملی‌پوشان برای این بازی بوده است. تیم ملی باید از کم‌ترین تمرین، بیشترین استفاده ممکن را ببرد. در کنار همه این دلایل نگران‌کننده، چند دلیل برای امیدواری به سرنوشت تیم در بازی امشب هم وجود دارد. در درجه اول، همه بازیکنان می‌دانند که این بازی از چه اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. تلنگر بحرین، کار خودش را کرده و هیچ بازیکنی در تیم ملی، خودش را از پیش‌برنده این بازی نمی‌داند. همه ستاره‌های تیم اطلاع دارند که اگر امشب شکست بخورند، با توجه به پیروزی احتمالی بحرین در دیدار همزمان، چه فاصله‌ زیادی با دو حریف اصلی‌شان پیدا خواهند کرد. مارک ویلموتس برای برداشتن فشار از روی دوش شاگردها، تاکید دارد که نتیجه این بازی نه به معنای صعود و نه به معنای حذف خواهد بود اما بدون شک ایران در صورت واگذار کردن نتیجه، دیگر شانس زیادی برای رسیدن به جام جهانی نخواهد داشت. تیم ملی عراق، ستاره‌های خوبی را در اختیار دارد اما در یک بررسی کلی، آنها صاحب ترکیبی بهتر از ایران نیستند. بازی در زمین بی‌طرف هم، می‌تواند کمک خوبی برای ایران باشد. البته که ورزشگاه پر از عراقی خواهد بود اما باز هم اوضاع برای ما، بهتر از روبه‌رو شدن با عراق در شهری مثل بصره است. تیم ملی انگیزه‌های زیادی برای شکست دادن عراق دارد. چراکه در دوران کی‌روش چند نتیجه ناامیدکننده را برابر این حریف پشت سر گذاشته است. آنها یکی از تنها رقبای آسیایی محسوب می‌شوند که این سال‌ها برابر تیم ملی زانو نزده‌اند. عراق در جام ملت‌های 2015 در یک مسابقه کلاسیک و فراموش‌نشدنی، به لطف بازی با یک یار بیشتر توانست در ضربه‌های پنالتی ایران را از تورنمنت کنار بزند. 

آنها در یک بازی دوستانه در دوران کی‌روش، روند بی‌شکستی تیم ملی برابر رقبای آسیایی را در تهران قطع کردند و در جام ملت‌های 2019 نیز برابر ایران شکست نخوردند. حالا وقت پیروزی برابر این تیم از راه رسیده است. این بهترین زمان ممکن برای ضربه زدن به رقیب سرسخت این سال‌های تیم ملی خواهد بود.

جدال امشب تیم ملی برابر رقیبی برگزار می‌شود که سرمربی‌اش، استاد جنگ‌های روانی است. کاتانچ قبل از آخرین برخورد دو تیم، دست روی این نکته گذاشته بود که نقاط ضعف تیم ملی ایران، به مراتب بیشتر از نقاط قوت این تیم هستند. او تلاش کرد تا ذهنیت بازیکنان را به هم بریزد و بدون تردید، باز هم چنین نقشه‌هایی را در پیش خواهد گرفت. عراق در دیدارهای قبلی پیش‌مقدماتی، به سختی از شکست برابر بحرین گریخت و هنگ‌کنگ و کامبوج را با بردهایی نسبتا خفیف کنار زد. آنها در این مرحله، هنوز تیم فوق‌العاده‌ای نشان نداده‌اند اما این نسل، آنها را به آینده و صعود به جام جهانی امیدوار کرده است. مهند علی در خط حمله، یک ستاره تمام‌عیار است. بازیکنی که هم روی زمین و هم روی هوا، خوب کار می‌کند و می‌تواند تهدیدی برای خط دفاعی تیم ملی باشد. در مرکز زمین هم با وجود مهره‌هایی فانتزی مثل همام طارق، بشار رسن و صفا هادی، عراق تیم کاملی به نظر می‌رسد. ضرغام اسماعیل و علی عدنان نیز نفرات کلیدی خط دفاعی این تیم هستند. تیم ملی تا امروز 16 بار عراق را شکست داده و تنها پنج بار در وقت قانونی بازی، نتیجه را به حریف واگذار کرده است. علی دایی با چهار گل، بهترین گل‌زن تاریخ این نبرد به شمار می‌رود اما یک دبل از سردار آزمون، می‌تواند مهاجم تیم ویلموتس را هم در تعداد گل به عراق، در کنار شهریار قرار بدهد.

عراق در جام ملت‌های 2015 در یک مسابقه کلاسیک و فراموش‌نشدنی، به لطف بازی با یک یار بیشتر توانست در ضربه‌های پنالتی ایران را از تورنمنت کنار بزند

هشت سال است که عراق را در بازی‌های رسمی شکست نداده‌ایم. آخرین پیروزی رسمی ایران برابر این حریف، به جام ملت‌های 2011 و تیم افشین قطبی مربوط می‌شود. در دو دوره اخیر جام ملت‌ها، عراق طعم شکست برابر ایران را نچشیده اما حالا وقت عبور از این طلسم است. جدال امشب، لحظات سختی را برای تیم ملی خواهد ساخت اما برای رسیدن به سومین جام جهانی متوالی، باید از دل سخت‌ترین لحظات عبور کرد. اگر به صعود به جام جهانی فکر می‌کنیم، امشب نباید شکستی در مسیرمان قرار بگیرد.