به بهانه اولین حضور غیرگزینشی بانوان در دیدارهای فوتبال
این بازی «سه امتیازی» نیست!
آریا طاری
نبرد تیم ملی با کامبوج در مرحله مقدماتی جام جهانی، اولین مسابقه فوتبال ایران نیست که بانوان از سکوهای آن سهم دارند اما اولین جدالی است که تماشاگران زن در آن به صورت غیرگزینشی و با خرید آزادانه بلیت انتخاب شدهاند. این مسابقه، یک بازی فراموشنشدنی برای فوتبال ایران خواهد بود. یک شروع جذاب که اگر همه چیز در آن به خوبی و خوشی برگزار شود، میتواند از این به بعد نیز ادامه داشته باشد و حتی به بازیهای لیگ برتر نیز کشیده شود.
بلیتفروشی یکی از سکوهای آزادی به بانوان برای مسابقه با کامبوج، زودتر از زمان اعلام شده، کلید خورد و بلافاصله همه بلیتها به صورت شبانه فروش رفتند. خیلی زود شبکههای اجتماعی در تسخیر بانوانی قرار گرفتند که برای اولین بار در زندگیشان، بلیت یک مسابقه فوتبال داخلی را خریده بودند و حالا میتوانستند بدون هیچ مشکلی، برای نخستین بار از گیتهای آزادی عبور کنند. تصور میشد تنها همین سکوها به بانوان اختصاص پیدا کند اما در روزهای بعدی، بلیتفروشی آنلاین چند سکوی دیگر نیز فعال شد. تا اینجا، چهار سکو به خانمها اختصاص داده شده و آنها حضوری پررنگ در دیدار با کامبوج خواهند داشت. پیشبینی میشود بیش از سه هزار خانم طرفدار فوتبال برای این بازی در ورزشگاه آزادی حضور پیدا کنند. تردیدی وجود ندارد که این استقبال، واکنش همه رسانههای دنیا را در پی خواهد داشت و یک روز تاریخی را برای ورزش ایران رقم خواهد زد. تا پیش از این، عدهای اصرار داشتند که مساله ورود به استادیوم، اصلا یک دغدغه بزرگ برای بانوان ایرانی نیست اما سرعت فروش رفتن بلیتها، نشان میدهد که این موضوع چقدر برای آنها اهمیت داشته است. آنها به خوبی از این فرصت استفاده کردند و به همه نشان دادند که چقدر به تماشای فوتبال از نزدیک علاقهمند هستند. تلاشهای زیادی انجام شد تا این اتفاق، بالاخره رخ بدهد. حساسیت فیفا روی این ماجرا نیز، فدراسیون فوتبال را مجاب کرد تا بالاخره درهای آزادی را روی «همه» هواداران تیم ملی باز کند. پیش از این دخترها با گریمهای پسرانه وارد ورزشگاه میشدند اما حالا دیگر این اتفاق، رخ نخواهد داد. البته که ظرفیت ورود بانوان، هنوز محدود است اما نباید انتظار داشته باشیم که همه تحولات بزرگ، یکشبه اتفاق بیفتند. فعلا تا همین مرحله نیز، اوضاع به خوبی پیش رفته و بدون شک در سالهای بعدی، محدودیتهای کمتری برای ورود بانوان به ورزشگاهها وجود خواهد داشت. قبلتر در بسیاری از بازیهای رشتههای بسکتبال و والیبال، این اتفاق بدون هیچ دردسر خاصی رخ داده است. تجربههای پیشین ورود بانوان به ورزشگاههای فوتبال نیز هیچ چالشی را به همراه نداشته است. حالا همه چیز برای یک آزمایش موفقیتآمیز دیگر، آماده به نظر میرسد.
بدون تردید ورود بانوان به ورزشگاه آزادی، مخالفانی نیز خواهد داشت. اتفاقاتی که در روز برگزاری بازی رخ میدهد، شعارها و واکنشها روی سکوها، در میزان این مخالفت تاثیرگذار خواهد بود. اگر همه چیز خوب پیش برود، طبیعتا مخالفان نیز نمیتوانند برخورد تندی با این موضوع از خودشان نشان بدهند. در چند روز گذشته، بخشی از کاربران مرد شبکههای اجتماعی، توصیههایی در مورد ورود به استادیومها را با بانوان در میان گذاشتهاند اما بعید به نظر میرسد این توصیهها چندان مفید باشند. چراکه برخلاف انتظار، خانمها با استادیومهای ایرانی چندان غریبه نیستند و در مراسمهای مختلف، در این ورزشگاهها حضور پیدا کردهاند. فوتبال دیدن از نمای نزدیک، یک آرزوی بزرگ برای آنها بوده و شکی وجود ندارد که آنها همه سختیها را برای به دست آوردن این تجربه، تحمل خواهند کرد. البته که تماشای فوتبال در استادیومهای داخلی، گاهی کمی زجرآور و طاقتفرسا میشود اما اوضاع به آن بدی که در شبکههای اجتماعی گفته میشود، نیست و همه چیز برای خانمها، قابل تحمل خواهد بود. شاید آنها در همین مسابقه، بتوانند با نظم و شعارهایشان، به الگویی برای تماشاگران مرد تبدیل شوند. در دیدار سادهای مثل مقابله با کامبوج، خبری از تنش و درگیری نخواهد بود اما باز هم حضور بانوان، جو ورزشگاه را تعدیل خواهد کرد و یک محیط خانوادگیتر را در استادیوم آزادی خواهد ساخت.
تجربه خاص مسابقه پیش روی تیم ملی، شاید بیشتر از همه به سود خود این تیم تمام شود. چراکه معمولا از دیدارهای آسان این تیم استقبال چندانی به عمل نمیآید اما حالا حداقل بانوان بخشی از سکوها را پر میکنند و به تبع آنها، شاید سکوهای دیگری در استادیوم نیز پر از جمعیت شوند. فوتبال ایران، به چنین شور و شوقی نیاز دارد اما نباید فراموش کرد که این، تازه اول راه است. هنوز قدمهای زیادی باید برداشته شوند. قدمهایی مثل اختصاص ظرفیت برابر برای خانمها روی سکوها و البته حضور مشترک خانوادهها بدون جدایی فضای نشستن آنها از هم. دیر یا زود، این اتفاقها نیز رخ میدهند و این جدایی طولانیمدت، به پایان خواهد رسید. دیدار تیم ملی با کامبوج، تنها یک مسابقه سه امتیازی نیست. در این مسابقه بیشتر از جریان بازی، حواسها به سکوها دوخته میشود. چراکه یک تغییر بزرگ روی سکوها در حال رخ دادن است.
دیدگاه تان را بنویسید