۱۷ قدم آخر!

آریا رهنورد

بیست و شش سال قبل که علی دایی اولین گل ملی‌اش را در جریان رقابت‌های مقدماتی جام جهانی از خط دروازه چین تایپه عبور داد، کریستیانو رونالدو هنوز دوران نوجوانی را پشت سر می‌گذاشت و هیچ‌کس نمی‌دانست که او روزی قرار است یکی از بهترین مهره‌های تاریخ فوتبال شود. کریس رکوردهای زیادی را در دوران فوتبالش جابه‌جا کرده و حالا پس از تبدیل شدن به بهترین گل‌زن تاریخ رقابت‌های مقدماتی یورو، 17 گل با تبدیل شدن به آقای گل تاریخ دیدارهای ملی فاصله دارد. رکوردی که همه این سال‌ها، در اختیار علی دایی بوده است.

از سال 2006 به بعد، رکورد فوق‌العاده علی دایی در گل‌های ملی، دست‌نیافتنی بوده است. شهریار در اولین سال بازی برای تیم ملی هفت گل به ثمر رساند و شگفت‌انگیزترین سال دوران بازی را با به ثمر رساندن 22 گل در سال 96 میلادی سپری کرد. گل‌زن‌ترین مهاجم تاریخ تیم ملی سال 2006 در دیدار دوستانه با تیم ملی کاستاریکا، صد و نهمین گل ملی‌اش را جشن گرفت. آن روز تصور نمی‌شد که این، آخرین گل شهریار در رده ملی بوده است. دایی به عنوان مهاجم و کاپیتان تیم برانکو، راهی جام جهانی 2006 آلمان شد. با این وجود در آن مقطع زمانی، انتقادها از او به اوج رسیدند. شهریار در دیدار دوم مرحله گروهی با پرتغال، نیمکت‌نشین شد و کریستیانو در همان مسابقه، دروازه تیم ملی ایران را از روی نقطه پنالتی باز کرد. در روز به ثمر رسیدن این گل، رونالدو تنها 11 گل ملی در کارنامه داشت و دایی همه 109 گلش را به ثمر رسانده بود. در سال‌های بعدی اما تلاش سوپراستار پرتغالی برای رسیدن به این رکورد خیره‌کننده، آغاز شد. علی دایی 27 گل در دیدارهای دوستانه، 23 گل در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا، 14 گل در جام ملت‌های آسیا، 9 گل در بازی‌های آسیایی و 36 گل نیز در مرحله مقدماتی جام جهانی وارد دروازه رقبا کرد. بدون گل‌های درخشان و استثنایی شهریار، رسیدن تیم ملی به دو جام جهانی 98 و 2006 ممکن نبود اما شاید بزرگ‌ترین حسرت دوران فوتبال او، گل نزدن در رقابت‌های جام جهانی باشد. مهاجم شماره 10 تیم ملی هیچ‌وقت موفق به گل‌زنی در جام جهانی نشد. برخلاف علی دایی، سی آر سون در جام جهانی گل‌زنی کرده است. او هفت بار موفق شده در این تورنمنت توپ را از خط دروازه رقبا عبور بدهد. کریس 17 گل در دیدارهای دوستانه، 25 گل در مرحله مقدماتی یورو، 9 گل در یورو، سه گل در لیگ ملت‌های اروپا، 30 گل در مقدماتی جام جهانی و دو گل نیز در جام جهانی وارد دروازه رقبا کرده است. میانگین گل‌های زده دایی به ازای هر مسابقه، هنوز هم بیشتر از کریستیانو است. دایی در 149 بازی 109 گل زده و رکورد درخشان 0.73 گل در هر مسابقه ملی را در کارنامه دارد. رونالدو با 93 گل در 160 بازی، به ازای هر مسابقه 0.58 گل به ثمر رسانده است.

تحول بزرگ کریستیانو در رده ملی، از سال 2013 به بعد رقم خورد. او در صد مسابقه اولش در ترکیب تیم ملی پرتغال، تنها 37 گل به ثمر رسانده بود که اصلا عدد قابل توجهی نبود اما این ستاره از سال 2013 به بعد در 60 مسابقه، 46 بار دروازه رقبای پرتغال را باز کرده است. او در تیم ملی دو جام قهرمانی به دست آورده و روی سکوی اول یورو و لیگ ملت‌های اروپا قرار گرفته است. علی دایی در پیراهن تیم ملی، هیچ‌وقت قهرمان آسیا نشد. با این وجود او یکی از بهترین‌ها در نسل جادویی 98 بود که پیروزی‌هایی بزرگ و فراموش‌نشدنی برای فوتبال ایران ساختند. شهریار سال 96 در بازی با نپال پنج گل به ثمر رساند و سال 2004 در نبرد با لائوس موفق به زدن چهار گل شد. مالدیو و لائوس با هشت گل خورده، بزرگ‌ترین قربانیان دایی به شمار می‌روند. سی‌آر سون در تیم ملی هشت بار مقابل هشت تیم مختلف هت‌تریک کرده و تا امروز برابر 40 کشور مختلف، موفق به گل‌زنی شده است. تنها انتقادی که در رده ملی متوجه کریس رونالدو می‌شود، گل نزدن در دیدارهای بزرگ با برزیل، آلمان، ایتالیا، انگلیس، فرانسه و شیلی است. از میان همه تیم‌های بزرگ او تنها توانسته به اسپانیا و آرژانتین گل بزند. کریس بیشتر گل‌های ملی دوران فوتبالش را به لیتوانی، ارمنستان و سوئد زده است.

با این روند فوق‌العاده گل‌زنی، به نظر می‌رسد رونالدو تا یورو 2020 و یا کمی دیرتر از آن، از رکورد علی دایی عبور کند. سی آر سون برای این کار تنها به زدن 17 گل دیگر نیاز دارد. او تا زمانی که به این رکورد نرسد، از فوتبال ملی فاصله نخواهد گرفت و تنها مصدومیت می‌تواند تهدیدی برای رسیدن این بازیکن به رکورد گل‌های ملی باشد. با این وجود شاید این رکورد هم برای مدت زیادی در اختیار رونالدو باقی نماند. چراکه نیمار در 99 بازی ملی، 61 گل به ثمر رسانده و با توجه به اینکه هفت سال از کریس کوچک‌تر است، شانس بسیار خوبی دارد تا این رکورد را در آینده از آن خودش کند.