زلزلههای احتمالی تیم ملی در دوران ویلموتس
جنگ شروع شد
تا برگزاری اولین مسابقه رسمی تیم ملی با مارک ویلموتس، زمان چندانی باقی نمانده است. مرد بلژیکی تا امروز تنها در دیدارهای دوستانه روی نیمکت تیم ملی نشسته و حالا، هنگکنگ اولین حریف رسمی او خواهد بود. ایران به ندرت در دور اول مقدماتی جام جهانی با مشکل روبهرو شده اما اگر سناریوی سال ۲۰۰۶ در یک گروه دشوار تکرار شود، همین مرحله نیز برای تیم دردسرساز خواهد شد. نبرد با هنگکنگ در شرایطی برگزار میشود که ویلموتس هنوز هم در انتخاب نفرات تیم، ردپاهای کیروش را تعقیب میکند. تغییرات مدنظر این مربی در تیم ملی احتمالا به زودی خودشان را نشان خواهند داد.
آریا طاری
سرمربی تیم ملی، هنوز به شناخت دقیقی از فوتبال ایران نرسیده است. البته که وحید هاشمیان به عنوان دستیار، اطلاعات کافی را در اختیار این مربی قرار داده و بازیهای دو هفته ابتدایی لیگ را نیز زیر نظر گرفته اما امضای ویلموتس، هنوز پای این تیم دیده نمیشود. او به مهرههایی اعتماد دارد که در دوران کیروش برای تیم ملی به میدان رفتهاند و هنوز انتخابهای جسورانهای برای این تیم انجام نداده است. به مرور زمان، این انتخابها در تیم مرد بلژیکی نیز نمایان خواهند شد. چراکه هر مربی سلیقه خاص خودش را برای دعوت از بازیکنان دارد و باید این سلیقه را در تیمش اعمال کند. مهمترین سیاست این روزهای مرد اول نیمکت تیم ملی، پرهیز از تنش است. او حتی پس از عقب افتادن پرداخت دستمزدش، جاروجنجال به راه نینداخته و همچنان به جای مسائل حاشیهای، تمرکزش را روی فوتبال گذاشته است. جلسه مشترک با سرمربیان لیگ برتری، یک قدم مثبت دیگر از ویلموتس برای برقراری آرامش در اطراف تیم ملی بود. در فهرست نهایی این مربی البته تنها چند باشگاه حضور پررنگ دارند. شاید در اردوهای بعدی، ویلموتس از تیمهای دیگر هم بازیکنانی را به تیم ملی فرابخواند و نشان بدهد که همه تیمها برای او مهم هستند و همه بازیکنان بااستعداد، شایستگی دعوت به اردوهای تیم ملی را دارند. دیدار این هفته با هنگکنگ، شروع رسمی یک دوران تازه برای تیم ملی است. دورانی که با جنگیدن برای صعود به جام جهانی 2022 قطر کلید میخورد. ایران در دو دوره قبلی جام جهانی حاضر بوده و حالا برای سومین حضور پیاپی در این جام دورخیز کرده است. هدف تیم ملی این بار باید حتی مهمتر از صعود به جام جهانی باشد. عبور از مرحله گروهی این رقابتها و البته شکستن طلسم قهرمانی آسیا، اصلیترین ماموریتهای مارک ویلموتس در فوتبال ایران به شمار میروند.
جلسه مشترک با سرمربیان لیگ برتری، یک قدم مثبت دیگر از ویلموتس برای برقراری آرامش در اطراف تیم ملی بود. در فهرست نهایی این مربی البته تنها چند باشگاه حضور پررنگ دارند. شاید در اردوهای بعدی، ویلموتس از تیمهای دیگر هم بازیکنانی را به تیم ملی فرابخواند
ترکیب تیم ملی در دوران ویلموتس هنوز «متحول» نشده است. به نظر میرسد سرمربی تیم ملی قصد دارد این کار را به مرور زمان انجام بدهد و انقلابی ناگهانی در تیم ایجاد نکند. روی خط دروازه، بیرانوند، سیدحسین و رشید مظاهری سه گلر حاضر در این اردوی تیم ملی به شمار میروند. حضور بیرو در اردوهای بعدی نیز قطعی به نظر میرسد اما از بین مظاهری و حسینی، احتمالا یک نفر قربانی بازگشت پیام نیازمند خواهد شد. جایگزینی رشید با نیازمند، یکی از تغییرات احتمالی برای آینده تیم است. در قلب دفاع، ستارههایی مثل پورعلیگنجی و مجید حسینی بدون جانشین به نظر میرسند اما شاید در فهرستهای بعدی، شجاع خلیلزاده جای کنعانیزادگان را بگیرد. سیاوش یزدانی نیز رقابت سختی برای باقی ماندن در تیم ملی خواهد داشت. در سمت راست خط دفاعی، ویلموتس از وریا و رامین استفاده میکند اما شاید بالا رفتن سن وریا به مرور زمان موقعیت را به صادق محرمی بدهد. در سمت چپ نیز در شرایط فعلی حاجصفی و میلاد محمدی گزینههای اصلی هستند اما اگر احسان به خط هافبک منتقل شود، جا برای بازیکنانی مثل محمد نادری یا میثم تیموری باز خواهد شد. در خط هافبک، تیم ملی باید رفته رفته آماده وداع با مسعود و اشکان شود. حتی وحید امیری نیز دیگر آمادگی لازم را برای درخشیدن در تیم ملی ندارد. ستارههایی مثل امید ابراهیمی، سعید عزتاللهی، مهدی ترابی، علی کریمی، علیرضا جهانبخش، احمد نوراللهی در کنار مهرههایی مثل رضا اسدی و علی قلیزاده میتوانند ترکیب جذابی در میانه میدان بسازند. در خط حمله، غیبت مهرداد محمدی پس از درخشش خیرهکننده در لیگ پرتغال، کمی عجیب به نظر میرسد. این بازیکن احتمالا دیر یا زود به اردو اضافه میشود تا کنار نفراتی مثل سردار آزمون، طارمی، انصاریفرد و البته اللهیار صیادمنش قرار بگیرد. کاوه رضایی نیز این اواخر از تیم ملی دور بوده و بعید نیست در آیندهای نزدیک دوباره به این تیم برگردد.
به جز همه رفتارهایی که در دوران کیروش بارها تکرار شدند و حالا دیگر نباید در اطراف تیم ملی خودنمایی کنند، رفتارهایی هم هست که ویلموتس باید آنها را همانند دوره سرمربی پیشین حفظ کند. انسجام تیم، اتحاد میان نفرات و نظم و انضباط اردوها، باید به بهترین شکل ممکن در تیم ملی باقی بماند. همین حالا تحرکاتی که دو دروازهبان تیم در اردوها علیه هم انجام میدهند، اصلا خوشایند به نظر نمیرسد. ویلموتس باید به همه نشان بدهد که پیراهن تیم ملی چه ارزشی دارد و به دست آوردن این پیراهن، اصلا کار سادهای نیست.
دیدگاه تان را بنویسید