ستارههای خارجی که در افق، محو شدند!
فراموششدگان
آریا رهنورد
خیلیها تصور میکنند «لئو مسی» تنها به خاطر استعداد ذاتی در جایگاه امروزش ایستاده است. خیلی از فوتبالیستهای جوان اما با استعدادهایی حتی بیشتر از فوقستاره آرژانتینی، هرگز نتوانستند در دنیای فوتبال نامی برای خودشان دستوپا کنند. تبدیل شدن به یک فوتبالیست بزرگ در کنار استعداد، به ثبات، سختکوشی، زندگی حرفهای، انتخابهای درست و آمادگی ذهنی نیاز دارد. شاید به همین خاطر است که خیلی از ستارههای جوان با وجود درخشش در زمین فوتبال، هرگز به جایگاهی در این رشته نمیرسند. ستارههایی که میخواهند دنیای فوتبال را تکان بدهند اما در نهایت سرنوشت، تکانشان میدهد.
دیوید بنتلی
در انگلستان هیچکس به اندازه بنتلی با بکام مقایسه نشده است. او به خاطر سانترهای تماشاییاش همیشه مورد توجه بود و وقتی در دربی شمال لندن از میانههای زمین دروازه آرسنال را باز کرد، همه مطمئن شدند که بکام بعدی را کشف کردهاند. او که محصول باشگاه آرسنال بود، چند فصل خوب را در تاتنهام سپری کرد و سپس به تیمهای دیگر قرض داده شد. دیوید ناگهان در 28 سالگی تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفت و اعلام کرد که قصد دارد روی خانواده و تجارت تمرکز کند. او تاکید داشت که دیگر علاقه چندانی به فوتبال ندارد و این پایانی غیرمنتظره برای ستارهای بود که هرگز به یک بازیکن بزرگ تبدیل نشد.
حاتم بنعرفا
15 سال قبل، ستاره تکنیکی باشگاه لیون توجه همه باشگاههای اروپایی را جلب کرد. حاتم با تکتیک مثالزدنی، خیلی زود در فرانسه محبوب شد و سپس به نیوکاسل یونایتد رفت. همه انتظار داشتند پس از مدتی، باشگاههای بزرگ انگلیسی برای این ستاره صف بکشند اما او در نیوکاسل راه و رسم معمولی شدن را در پیش گرفت. این استعداد داغ و جذاب فرانسوی، به تدریج فراموش شد و از تیم ملی نیز کنار رفت. او در 32 سالگی برای باشگاه رن در فرانسه بازی میکند.
یوهان گورکوف
وقتی درخشش پسر جوان کریستین گورکوف در فوتبال فرانسه آغاز شد، خیلیها از کشف یک «پله» جدید در دنیای فوتبال خبر دادند اما سقف آرزوهای یوهان، چندان بلند نبود. او از رن، مستقیما به میلان منتقل شد اما در این تیم به بنبست رسید و دوباره به فوتبال فرانسه برگشت. این تنها فرصت خروج یوهان از فوتبال کشورش بود. او حالا در 33 سالگی، عضو باشگاه دیژون فرانسه است و شاید بسیاری از اهالی فوتبال، نامش را هم
از یاد بردهاند.
فردی ادو
وقتی در 14 سالگی تبدیل به پردرآمدترین بازیکن امالاس میشوی، عجیب نیست که همه آدمها آینده ویژهای را برای ساقهایت متصور باشند. همه این باورها اما از یک جایی برای ستاره جوان آمریکایی به پایان رسیدند. او بعد از درخشش در جام جهانی زیر 20 سال، بالاخره به فوتبال اروپا رسید و توانست برای بنفیکا بازی کند. پس از این دوره کابوسوار، او به آمریکا برگشت اما دیگر هیچ نشانی از آن بازیکن طلایی نداشت. فردی حالا در رده آماتور فوتبال بازی میکند.
هارونا بابانگیدا
تبدیل شدن به بهترین بازیکن جام جهانی زیر 14 سال، موجب شد این بازیکن در تیررس باشگاه آژاکس قرار بگیرد. تنها یک سال بعد، غولهای کاتالان برای خرید هارونا دست به کار شدند و در نهایت این بازیکن کم سن و سال به لاماسیا برده شد تا تبدیل به یکی از مهره های خوب آینده بارسا شود. او در همان سنوسال حتی برای تیم اصلی نیز بازی کرد اما در نهایت بارسا حاضر به حفظ این مهره نشد. اتفاقی که افسردگی او را به دنبال داشت. هارونا در ادامه دوران بازی فقط برای تیمهای کوچک بازی کرد و هیچکس نفهمید چه زمانی بازنشسته شد.
فرانسیس جفرز
او وین رونی بود، حتی قبل اینکه خود وین رونی، وین رونی باشد! فرانسیس در سال 1997 فقط 16 سال داشت که اولین بازیاش برای اورتون را انجام داد. آرسنالیها، جدیترین مشتری جفرز بودند و در سال 2001 برای این بازیکن 20 ساله، مبلغ قابل توجه هشت میلیون یورو را پرداخت کردند. این مهاجم دو سال ناکام در لندن داشت و سپس به اورتون بازگشت و در 18 بازی متوالی موفق به گلزنی برای این تیم نشد. استرالیا، اسکاتلند و مالت، مقاصد بعدی بازیکنی بودند که در سال 2013 کفشهایش را بدون آنکه برای آدمهای زیادی اهمیت داشته باشد آویخت.
کرلون
در جام ملتهای آمریکای جنوبی در سال 2005، هم جایزه بهترین گلزن را از آن خود کرد و هم تبدیل به بهترین بازیکن تورنمنت شد. او توانایی حیرتانگیزی در دریبل زدن داشت و این نوید را به برزیلیها میداد که موفق شدهاند یک استعداد ناب جدید را کشف کنند. کرلون مدتی بعد از کروزیرو جدا شد و به باشگاه اینتر پیوست. اولین دریبلهای این ستاره جوان در سری آ، با خطاهای خشنی همراه شدند که مصدومیتهایی را برای او در پی داشتند. همین مصدومیتها موجب شدند او خیلی زود از سطح اول فوتبال حرفهای فاصله بگیرد و به بازیکنی کاملا معمولی تبدیل شود. کرلون خیلی زود دیپورت شدن از فوتبال اروپا را تجربه کرد.
دیدگاه تان را بنویسید