انتظاری که بر باد رفت

در لیگ برتر فوتبال ایران، دلایل پرشماری برای بهانه‌جویی مربیان وجود دارد. بهانه‌هایی که هر هفته مورد استفاده سرمربیان مختلف قرار می‌گیرند اما آن‌چه وینفرد شفر را از قاطبه این چهره‌ها متمایز می‌کرد، جنگ برای ساختن استانداردهای جدید به‌جای متوقف شدن و ایراد گرفتن از رویه‌های غیراستاندارد پیشین بود. سرمربی آلمانی استقلال تا همین چند هفته قبل، باور داشت که تجربه کار کردن در کشوری مثل کامرون، کاملا نگاه‌اش به فوتبال را تحت‌تاثیر قرار داده است. اگر او در کامرون به جای تلاش مداوم، تنها در انتظار امکانات بیشتر مانده بود، هرگز نمی‌توانست به قهرمانی جام ملت‌های آفریقا دست پیدا کند. تصویر این روزهای وینفرد شفر اما به شکل نگران‌کننده‌ای در معرض یک تغییر بزرگ قرار گرفته است. به نظر می‌رسید او به سراغ بهانه‌جویی نخواهد رفت و حتی در سخت‌ترین شرایط ممکن، پای رویاهای بزرگ شاگردان‌اش خواهد ایستاد اما واکنش‌های اخیر این مربی، کپی‌برداری‌شده از رفتار مرسوم و تکراری مربیان فوتبال در ایران است. بعد از شکست سنگین خانگی در مقابل السد، او عوامل این ناکامی را در کنفرانس خبری پشت سر هم چید و بیشتر از همه به مدیران پیشین باشگاه حمله کرد. ادعاهای این مربی در بسیاری از موارد، غلط به نظر نمی‌رسیدند. بدون تردید اگر تیم فصل گذشته بدون کم و کاست در اختیار وینفرد شفر قرار می‌گرفت، اوضاع امروز این مربی و تیمش هم در لیگ و هم در لیگ قهرمانان آسیا امیدوارکننده‌تر از امروز می‌شد اما نباید سهم خود او را در انحراف مقطعی استقلال از مسیر موفقیت نادیده گرفت. آبی‌ها به شکل واضحی درگیر بحران مدیریتی بودند اما شفر نیز به‌جای ملحق شدن به تمرین‌های پیش‌فصل باشگاه، به تحلیل جام‌جهانی در شبکه‌های خارجی می‌پرداخت و حتی بعد از بازگشت به ایران، مدام در استودیوی برنامه‌های ورزشی تلویزیون حاضر بود!