حریف برتر

همه مقایسه‌ها میان سرخپوشان و حریف دیروزشان، حکم به ترکیب پرستاره‌تر تیم قطری می‌داد اما نباید فراموش کرد که همین تیم در زمین خودش، اسیر نیروی جنگجویی و تسلیم‌ناپذیری مهره‌های پرسپولیس شد. السد تقریبا در همه نقاط زمین، تیم پرمهره‌تری به نظر می‌رسد. آنها با انبوهی از ستاره، روبه‌روی تیمی قرار می‌گیرند که همه بازیکنانش به اندازه یک بازی با تبدیل شدن به یکی از موفق‌ترین تیم‌های تاریخ پرسپولیس فاصله دارند.

دروازه

درون دروازه، پرسپولیس با اختلاف نسبت به حریف برتر است. علیرضا بیرانوند بعد از درخشش در جام جهانی، روزهای موفقیت‌آمیزی را روی خط دروازه سرخپوشان پشت سر می‌گذارد. در نقطه مقابل، گلر اول السد از حضور در مسابقه دیروز محروم بود و مشعل برشام جوان به جای او درون دروازه قرار گرفت. مشعل در دو دیدار رفت و برگشت با استقلال نیز به دلیل مصدومیت گلر اول، برای تیمش به میدان رفت و در هر دو مسابقه، بسیار ضعیف و پراشتباه نشان داد.

قلب دفاع

در این بخش از زمین نیز اوضاع پرسپولیسی‌ها بهتر به نظر می‌رسد. سیدجلال حسینی در فرم فوق‌العاده‌ای قرار دارد و شجاع اگر همانند دیدار رفت همه تمرکزش را روی بازی قرار بدهد، در زمین مسابقه خواهد درخشید. خوخی و پدرو میگل، زوج قلب دفاعی السد هستند. آنها اگرچه در دیدار رفت تحت فشار قرار نگرفتند اما در صحنه فرار علی علیپور، ثابت شد که این خط دفاعی می‌تواند کاملا آسیب‌پذیر باشد.

دفاع کناری

اولین موقعیت گل جدی پرسپولیس در جدال رفت با السد قطر، به لطف تزلزل سمت راست خط دفاعی حریف اتفاق افتاد. جایی که بشار از این منطقه نفوذ کرد و توپ را به گادوین منشا رساند اما مهاجم نیجریه‌ای پرسپولیس، یک موقعیت فوق‌العاده را هدر داد. حمید اسماعیل و عبدالکریم حسن، مدافعان کناری اصلی باشگاه السد به شمار می‌روند. در پرسپولیس نیز سیامک نعمتی و محمد انصاری در دو سمت خط دفاعی قرار می‌گیرند. به نظر می‌رسد شرایط دو تیم در این بخش از زمین تقریبا برابر باشد.

هافبک میانی

در میانه میدان، پرسپولیس حتی نمی‌تواند به استانداردهای حریفش نزدیک شود. در سیستم 2-1-3-4 تیم قطری، گابی در کنار وونگ جونگ یونگ و یک نفر از میان حسن الهیدوس و سالم الهجری، در وسط زمین به میدان می‌روند. کمال کامیابی‌نیا و احمد نوراللهی در قیاس با این ترکیب، یک زوج رویایی به نظر نمی‌رسند اما اگر در روز خوب‌شان قرار بگیرند، می‌توانند دست به کارهای بزرگی بزنند.

هافبک هجومی

ژاوی در 38 سالگی، هنوز هم ژاوی است و همچنان می‌تواند با یک پاس، جهت بازی را به سود تیم خودش تغییر بدهد. او نسبت به بارسا، در السد مهره هجومی‌تری شده و در فضایی نزدیک‌تر به دروازه تیم‌های حریف بازی می‌کند. بدون تردید در این بخش از زمین نیز برتری با السد قطر است. چرا که نمی‎شود ژاوی را با بشار رسن و آدام همتی مقایسه کرد.

خط حمله

بغداد بونجاح و اکرم عفیف یا علی علیپور و گادوین منشا؟ در این نقطه نیز نفرات تیم قطری خطرناک‌تر و زهردارتر به نظر می‌رسند. بغداد یک بازیکن همه فن حریف و یک گل‌زن فوق‌العاده است و عفیف، در سطح بسیار بالایی فوتبال بازی می‌کند. علیپور و منشا نیز روی زمین و هوا مهره‌های مستعدی هستند و اگر از موقعیت‌های‌شان استفاده کنند، حریف را به دردسر خواهند انداخت.