از کدام فینال صحبت می‌کنید؟

آریا رهنورد

مهم‌ترین بحثی که این روزها در میان پرسپولیسی‌ها رواج دارد، به ترمیم ورزشگاه آزادی برای مسابقه فینال لیگ قهرمانان مربوط می‌شود اما آیا فاصله این تیم با فینال آسیا همین‌قدر کوتاه است؟ قطعی دانستن حضور در آخرین مسابقه فصل لیگ قهرمانان، تهدید بزرگی برای رویاهای تیم برانکو خواهد بود. آنها برای عبور از السد، باید به اندازه بازی رفت جنگجو باشند و از هیچ توپی به سادگی عبور نکنند. السد با همه ستاره‌هایش به تهران سفر خواهد کرد و با هرچه در چنته دارد، برای صعود به فینال خواهد جنگید. فاصله دو تیم، تنها یک گل است و این گل می‌تواند در هر زمانی از مسابقه به ثمر برسد. همه حرف و حدیث‌های مربوط به ورزشگاه آزادی و احتمال برگزاری بازی فینال در تهران، باید به آینده موکول شوند و تا قبل از دیدار برگشت در تهران،مربیان، مدیران و هواداران باشگاه نباید با تکرار کلمه «فینال» در صحبت‌های‌شان، تمرکز بازیکنان را بر هم بزنند. پرسپولیس در دوحه، کار بزرگی انجام داده و نتیجه فوق‌العاده‌ای کسب کرده است اما بدون تردید این نتیجه فقط وقتی اهمیت خواهد داشت که به صعود از مرحله نیمه‌نهایی منجر شود. حتی با وجود پیروزی درخشان در ورزشگاه اختصاصی السد قطر، پرسپولیس هنوز باید با همان «دقت» دفاع کند و با همان جدیت، رو در روی ستاره‌های پرشمار تیم قطری بایستد. در تاریخ فوتبال، هیچ‌گاه به برنده‌های نیمه اول یک مسابقه جام نداده‌اند و پرسپولیس نیز تنها برنده یک نیمه از این مسابقه بوده است. در نیمه دوم، اوضاع به مراتب سخت‌تر و پیچیده‌تر خواهد شد. حریف زخمی، برای هدف بزرگش هرچه در توان دارد رو می‌کند و پرسپولیس باید از حالا به جای فکر کردن به فینال و رویاپردازی در مورد رئال مادرید، خودش را برای این آزمون پرفشار آماده کند. آنها حتی با حضور تماشاگران‌شان، در آزادی زیر فشار قرار می‌گیرند و حتی یک اشتباه کوچک، ممکن است غنیمت بازی رفت را بر باد بدهد.

همه شواهد، به سادگی نشان می‌دهد که السد قطر با همه وجود برای بازی بزرگ اول آبان‌ماه آماده می‌شود. آنها با تیم ملی قطر به توافق‌هایی رسیده‌اند و مسابقه در لیگ ستارگان با الدحیل را نیز به تعویق انداخته‌اند. فریرا به خوبی به ستاره‌های السد استراحت داده و تلاش می‌کند تا آنها را به لحاظ ذهنی، به مرز آمادگی کامل برساند. مهره‌هایی مثل ژابی و گابی، بارها در اسپانیا سرنوشت بازی‌ها را به تنهایی تعیین کرده‌اند و به مراتب راحت‌تر از همه بازیکنان پرسپولیس، می‌توانند فشار این مسابقه را تحمل کنند. بغداد نیز نشان داده که تحمل یک ناکامی دیگر را ندارد و حریص رسیدن به موفقیت‌های بیشتر است. یک گل زودهنگام از سوی السد، می‌تواند شیرازه پرسپولیس را از هم بپاشد و نظم این تیم را بر هم بزند. پرسپولیسی‌ها در صورت دریافت گل، برتری‌شان را از دست می‌دهند و حتی اگر گل تساوی را وارد دروازه حریف کنند، تنها با یک گل از آسیا کنار خواهند رفت. همه مهره‌های السد، تاکید کرده‌اند که این بازی، هنوز تمام نشده و نبرد با پرسپولیس، همچنان ادامه دارد. در ادبیات ستاره‌های پرسپولیس اما نوعی از «اطمینان» دیده می‌شود که می‌تواند هر تیمی را با مشکل مواجه کند. فینال برای پرسپولیس، هنوز چیزی بیشتر از یک منظره در دوردست نیست. یک سراب که تنها با 90 دقیقه سختکوشی مطلق، به یک تصویر واقعی تبدیل می‌شود. اگرچه مهره‌های محروم از راه رسیده‌اند اما شرایط دو تیم، تفاوت بزرگی با مسابقه رفت ندارد. باز هم السد، پرمهره‌تر خواهد بود و پرسپولیس روی نیمکت، گزینه خاصی برای عوض کردن جریان مسابقه نخواهد داشت. برانکو باز هم ناچار است از چند بازیکن در پست غیرتخصصی استفاده کند و از چند فوتبالیست بی‌تجربه نیز بازی بگیرد. با این وجود، پرسپولیسی‌ها انتظارها از تیم‎شان را آنقدر بالا برده‌اند که حالا دیگر درک این تفاوت‌ها چندان ساده به نظر نمی‌رسد. کنار زدن السد حتی با وجود نتیجه بازی رفت، هنوز شبیه یک «معجزه» است اما قرمزها با آن، درست مثل یک اتفاق کاملا عادی برخورد می‌کنند. تیم برانکو حتی در صورت حذف‌ شدن از لیگ قهرمانان آسیا در همین مرحله، کار بسیار بزرگی انجام داده و باید با موجی از ستایش و قدردانی روبه‌رو شود اما اگر انتظارها همین‌طور بیشتر و بیشتر شوند، حتی یک شکست خفیف در دیدار برگشت با السد نیز سکوهای هوادار این تیم را به شدت عصبانی خواهد کرد. قبل از این بازی دشوار، قرمزها باید با «حقیقت» روبه‌رو شوند و قبل از هر چیزی، ذهن‌شان را برای یک جنگ واقعی آماده کنند.