پرسپولیس، کمپ بازپروری نیست
دیوار برانکـو!
موضعگیری تازه برانکو ایوانکوویچ در رد احتمال بازگشت رامین رضاییان و طارمی به پرسپولیس، نشان میدهد که این مربی به هیچ قیمتی زیر بار این اتفاق نخواهد رفت. با این وجود، حرف و حدیثهای مربوط به این دو بازیکن همچنان ادامه دارند و متوقف نمیشوند. آیا زمان آن نرسیده که هواداران و مدیران باشگاه، پرونده این بازگشت را برای همیشه ببندند؟
آریا طاری
داستان پرسپولیس با طارمی و رضاییان، هرگز یک «پایان باز» نداشته است. مرور گذشته، ثابت میکند که به اتمام رسیدن دوران حضور این دو بازیکن در باشگاه، با یک پایان کاملا بسته رقم خورده است. طارمی به جای تمدید قرارداد با پرسپولیس، تصمیم گرفت راهی لیگ قطر شود و در باشگاه الغرافه توپ بزند. رضاییان نیز بعد از ایجاد درگیری در تمرین، دیگر به اردو راه داده نشد و حتی اجازه پیدا نکرد با پرسپولیس تمرین کند. واضح به نظر میرسد که در دوران برانکو، دیگر خبری از این دو بازیکن در اطراف پرسپولیس نخواهد بود اما ظاهرا خود آنها اصرار دارند که این حرف و حدیثها به جریان بیفتند و گمانهزنیها در مورد بازگشت، همچنان ادامه داشته باشد. طارمی و رامین با مطرح کردن نام قهرمان دو فصل گذشته فوتبال ایران، برای خودشان اعتبار میخرند و به خاطر پیشنهادی فخر میفروشند که دیگر وجود خارجی ندارد. آنها یک بار پرسپولیس را ترک کردند و صادر کردن مجوز بازگشت این دو بازیکن، تبدیل به اشتباه بزرگی شد که همه دستاوردهای دوران مدیریتی طاهری را به محاق برد. حالا سوال اینجاست که چرا مدیران فعلی باشگاه واکنشی به تداوم این زمزمهها نشان نمیدهند؟ آنها باید به سرعت وارد عمل شوند و برای حفظ آرامش باشگاه، هر زمزمهای را رد کنند اما همچنان به چند تکذیب معمولی اکتفا میکنند. در برهه فعلی، سرخپوشان بیشتر از هر چیزی به تمرکز نیاز دارند. این تیم برای اولین بار در تاریخ در آستانه صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا قرار گرفته و طبیعتا بازیکنان این تیم نباید با این احساس روبهرو شوند که در سایه نامهای دیگری زندگی میکنند. مهدی طارمی از هر فرصتی برای حضور در کنار همبازیهای سابقش استفاده میکند و رامین، حاضر نیست روی احتمال حضور دوباره در ترکیب پرسپولیس، خط قرمز بکشد. چراکه هیچکدام از این دو بازیکن، اساسا از موقعیت بهتری برخوردار نیستند. طارمی به قطر رفت تا رویای بازی در اروپا را محقق کند اما به جز همبازی شدن با وسلی اسنایدر و البته دریافت حقوق نجومی، هیچ اتفاق مثبت دیگری در قطر برای این بازیکن رخ نداد. الغرافه با خرید او، در انتظار کشف یک «آقای گل» بود اما تنها مهرهای را تصاحب کرد که گاهی پنالتی میگیرد، گاهی پنالتی میزند و در بیشتر موارد، موقعیتهای کلیدی گلزنی را به سادگی از دست میدهد. هنوز هم «غریبا عجیبا» گزارشگر عربی بعد از بیرون زدن گل خالی توسط طارمی، از ذهن هواداران الغرافه پاک نشده است. او چیزی بیشتر از یک بازیکن معمولی نبوده و بعید نیست به زودی از فوتبال قطر طرد شود. پروسه طرد شدن رامین رضاییان، خیلی زودتر اتفاق افتاده است. باشگاه اوستنده بعد از فصل ناموفق رامین، قرارداد او را به صورت یکطرفه فسخ کرد تا این بازیکن در همه هفتههای بعد از شروع فصل جدید، بدون تیم باشد. رامین به تیم ملی دعوت نشده اما با این تمرین میکند و به جای فوتبال باشگاهی، وقتش را برای انتشار ویدئوی تمرین در اینستاگرام و البته پست گذاشتن در مورد ساقه طلایی میگذراند. پرسپولیس برانکو، بازیکنان زیادی را احیا کرده اما قرار نیست به «کمپ بازپروری» تبدیل شود و مدام بازیکنان را در بدترین وضعیت تحویل بگیرد و در آمادهترین فرم به باشگاههای دیگر تحویل بدهد.
«حاضریم ببازیم اما آرامش تیم به هم نخورد». جمله تازه برانکو، حرف آخر این مربی در مورد بازگشت احتمالی دو ستاره نهچندان منضبط سابق باشگاه است. حرفی که باید برای همیشه گمانهزنیها در مورد این دو نام را به بنبست برساند. «نتایج» تنها قسمتی از عصر رویایی پرسپولیس هستند. این تیم با حضور ایوانکوویچ، به آرامشی رسیده که نباید به سادگی به حراج گذاشته شود. این آرامش، به سختی به دست آمده و قرمزها برای رسیدن به چنین شرایطی، مدتها تلاش به خرج دادهاند. برانکو با کنار زدن همه مهرههای بیانضباط، تیم مطلوبش را ساخته و با بازگرداندن هر کدام از این مهرهها، دوباره به نقطه صفر بازمیگردد. شاید بازار عکسهای یادگاری با رامین و طارمی در پردیسهای سینمایی و اردوی تیم ملی گرم باشد اما شواهد نشان میدهد که درصد زیادی از هواداران پرسپولیس دیگر خواهان حضور این بازیکنها در ترکیب تیمشان نیستند. وقتی پرسپولیس با کنار زدن الدحیل به نیمهنهایی آسیا رسید، جای هیچکس در این تیم خالی نبود و در جریان پیروزی بزرگ در زمین السد نیز جای خالی رفقای نیمهراه احساس نشد. در پرسپولیس، دائما از دیوار سیدجلال صحبت میشود اما شاید حالا وقت حرف زدن از دیوار بلند برانکو ایوانکوویچ باشد؛ دیواری که مقابل ستارههای حاشیه سازی ساخته شده که دیگر نباید خیال بازگشت در ذهن داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید