۲۴ ساعت بعد از شکست باورنکردنی رئال مادرید در زمین دپورتیوو آلاوس، روند ناکامی‌های بارسا در لالیگا نیز با یک تساوی در زمین والنسیا ادامه پیدا کرد. تیم لوپتگی در پنج هفته گذشته لیگ اسپانیا فقط یک پیروزی به دست آورده و از سه بازی گذشته، فقط یک امتیاز تصاحب کرده است. اوضاع تیم ارنستو والورده نیز تعریف چندانی ندارد. بلوگرانا در چهار هفته اخیر لالیگا در حسرت برد بوده و اشتباه‌های دفاعی فاجعه‌باری مرتکب شده است. برای سال‌ها، سرنوشت لالیگا تنها به قدرتنمایی غول‌های اصلی‌اش گره خورده بود. رئال مادرید و بارسا، هر هفته برنده می‌شدند و لغزش‌های‌شان در طول یک فصل طولانی حتی به تعداد انگشت‌های دو دست هم نمی‌رسید. در پایان فصل نیز هر تیمی که لغزش کم‌تری داشت، جام را بالای سر می‌برد. در این فصل اما همه چیز متفاوت به نظر می‌رسد. رئال مادرید کریستیانو رونالدو را از دست داده و به اندازه گذشته، ترسناک نیست. بارسلونایی‌ها با وجود ادامه درخشش مسی، از گل‌های فوق‌ستاره تیم‌شان مراقبت نمی‌کنند و به سادگی تسلیم مهاجمان حریف می‌شوند. بارسا هر هفته طوری بازی می‌کند که انگار در تلاش برای از دست دادن صدر جدول است و مادریدی‌ها نیز طوری در زمین ظاهر می‌شوند که انگار قصد ندارند به هیچ قیمتی به بالاترین نقطه جدول برسند. در جدول این روزهای لالیگا، خبری از همان دو قطبی همیشگی نیست. در ایتالیا، یووه و در فرانسه، پی اس جی کاملا از رقبا فاصله گرفته‌اند اما این بار جنگ قهرمانی لیگ اسپانیا، درست مثل انگلیس، حساس و نزدیک دنبال می‌شود. شاید این اتفاق برای هواداران رئال و بارسا خوشایند نباشد اما بدون تردید، به سود لالیگا خواهد بود.

در این فصل از لیگ فوتبال اسپانیا، سویا بیشتر از هر تیم دیگری برنده شدن را تجربه کرده است. آنها در پنج مسابقه از هشت هفته اخیر به پیروزی رسیده‌اند و با ۱۶ امتیاز در صدر جدول دیده می‌شوند. فاصله سویا با تیم هشتم جدول یعنی بتیس، تنها چهار امتیاز است و تیم‌های بالانشین همچنان رقابت بسیار فشرده‌ای با هم دارند. شاید بلوگرانا و لوس بلانکوس به مرور زمان دوباره قدرت‌شان را به دست بیاورند اما در شرایط فعلی، به نظر می‌رسد آنها برتری محسوسی نسبت به رقبای اسپانیایی‌شان ندارند و در هر بازی، آماده از دست دادن امتیازهای بیشتری هستند. وضعیت رئال و بارسا، فشار را روی شانه‌های دیگو سیمئونه بیشتر خواهد کرد. او با توجه به حفظ گریزمان و ترکیب پرستاره‌ای که در اختیار دارد، شاید برای اولین بار ناچار است با «توقع قهرمانی» دست و پنجه نرم کند. شاید تا یک سال قبل، قهرمانی آتلتی به معجزه شبیه بود و هیچ‌کس چنین توقعی نداشت اما حالا دیگر سیمئونه در صورت نرساندن تیمش به صدر جدول، به عنوان یک مربی «شکست خورده» در این فصل شناخته خواهد شد. از آخرین باری که قهرمان لالیگا جایی خارج از شهرهای بارسلونا و مادرید تعیین شد، ۱۴ سال می‌گذرد. والنسیا در سال ۲۰۰۴ قهرمان لیگ اسپانیا شد و پس از آن، همیشه رئال و بارسا و یک دوره نیز آتلتی این جام را به خانه برده‌اند. آیا یک عصر تازه برای معرفی یک قهرمان ناخوانده در فوتبال اسپانیا، آغاز شده است؟

 

کپی شد