کاپیتان‌ها علیه خشونت

اتفاقات تلخ هفته سوم لیگ برتر شوکی جدی به فوتبال ایران وارد کرده است. درگیری روی سکوهای ورزشگاه غدیر اهواز و آزادی تهران باعث شده تا این روزها کمپین نه به خشونت در استادیوم‌ها به راه بیفتد، کمپینی که حالا کاپیتان‌های استقلال و پرسپولیس هم به آن پیوسته‌اند تا شاید دیگر شاهد جنگ روی سکوها نباشیم. پژمان منتظری و سیدجلال حسینی روز گذشته به کمپین نه به خشونت پیوستند و از هواداران سرخابی خواستند تا جلوی اتفاقات تلخ در ورزشگاه‌های ایران را بگیرند. اهمیت موضوع بهانه‌ای شد تا نگاهی به صحبت‌های این کاپیتان‌ها داشته باشیم.

 کاپیتان آبی

من به سهم خودم امیدوارم این حرکت با حضور حداکثری فوتبالیست‌ها، مربیان، افراد مشهور و سلبریتی‌ها و البته خود هواداران فوتبال تبدیل به یک حرکت جدی شود. همه می‌دانند که نارضایتی از شرایط اقتصادی در کشور ما وجود دارد و البته باتوجه به اینکه هواداران فوتبال را اکثرا قشر ضعیف تشکیل می‌دهند، شاید یک جرقه در این جمع تبدیل به چیزی شود که این هفته در ورزشگاه‌های غدیر و آزادی دیدیم، چیزی که واقعا باعث خجالت و شرم ما فوتبالی‌ها شد. ما کشوری هستیم که ادعای فرهنگ و تمدن 2500 ساله داریم.

 واقعا این نوع رفتارها در شأن کشور عزیز ما است؟ اگر بابت شرایط معیشتی دلخوریم که نباید به ورزشگاه بیاییم و در جایی که سر در آن با پسوند فرهنگی همراه شده رفتارهایی کنیم که هرگز در شأن مردم ایران نیست. پس بیایید از همین امروز برای ایجاد جوی لذتبخش در فوتبال تلاش کنیم به امید روزی که هرگز خشونتی در ورزشگاه‌ها نبینیم و فضا برای حضور خانوادگی مردم فراهم شود.

 کاپیتان قرمز

هواداران عزیز پرسپولیس و دوستان خوب استقلالی و تیم‌های پرطرفدار دیگر از شما خواهش می‌کنم که در این مساله کمک کنید تا یک اتفاق بزرگ و یک تحول در فوتبال رخ بدهد. آدم‌های بی‌اخلاق را از جمع خودتان طرد کنید. نگذارید کسی که دهانش به فحاشی باز می‌شود، از کارش لذت ببرد و جان عزیزتان با او همراهی نکنید. به امید اینکه در ورزشگاه‌های ایران شعارهای زشت به حداقل برسد. کسانی که در فضای مجازی مشغول فحاشی هستند آدم‌های کره مریخ نیستند. این‌ها خود ما هستیم. ما نباید به بی‌اخلاقی و خشونت دامن بزنیم. آن بچه را دیدید که کنار پدرش مشغول گریه کردن بود و می‌گفت ترسیدم؟ کی قرار است خجالت بکشیم؟ کی قرار است بهمان بربخورد؟ کی قرار است مراقب همدیگر باشیم؟ کی قرار است حافظ روحیه بچه‌ها باشیم؟ بچه‌ای که آمده قهرمان‌هایش را در زمین ببیند اما بلایی سرش می‌آوریم که با گریه بگوید ترسیدم! واقعا دیروز دردم گرفت وقتی این صحنه را دیدم و چقدر خوشحالم که بالاخره یک حرکت جدی و فرهنگی شروع شده که یک سرش خود ما هستیم. ما بازیکن‌های فوتبال که باید مقابل این اتفاق‌ها قرار بگیریم و از مردم بخواهیم که بیشتر به اخلاق اهمیت بدهند. ما فوتبالیست‌ها از طبقه پایین جامعه هستیم و به هر حال لای پنبه بزرگ نشده‌ایم. همچنین به دلیل فضای بد ورزشگاه‌های ایران همیشه گوش‌مان متاسفانه به بد و بیراه آشناست. اما جوری که من روز پنج‌شنبه از اتفاقات روی سکوها وحشت کردم هیچ وقت برایم آشنا نبود.