داور بین‌المللی، سوت‌های ایرانی!

دربی آنقدر کم‌موقعیت و کم‌اتفاق بود که علیرضا فغانی برای قضاوت آن به دردسر نیفتد. نوع داوری خود او نیز عملا شانس جذاب شدن این مسابقه را از بین برد. او با کوچک‌ترین برخوردی در زمین، سوت می‌زد و جریان بازی را متوقف می‌کرد. اعلام بیشتر از ۵۰ خطا در ۹۰ دقیقه، نشان می‌داد که فغانی نه برای داوری ایده‌آل، که تنها برای کنترل شهرآورد سوت می‌زند. برخلاف آن‌چه از دور به نظر می‌رسد، او شب درخشانی را در آزادی سپری نکرد و در اندازه‌های یک داور بزرگ ظاهر نشد. جدا از سوت‌های متعدد و قطع‌ نشدنی، فغانی به چند صحنه مهم بازی نیز نزدیک نبود. او ضربه آرنج کمال کامیابی‌نیا را کاملا نادیده گرفت، در صحنه زمین خوردن علی علیپور با حرکت دست پژمان منتظری درون محوطه جریمه آبی‌ها تصمیم بحث‌برانگیز اتخاذ کرد و حاضر به نشان دادن کارت زرد دوم به آرمین سهرابیان نشد. سهرابیان که در نیمه اول اخطار گرفته بود، در نیمه دوم به خاطر تکل خشنش حتی می‌توانست با کارت قرمز مستقیم روبه‌رو شود اما فغانی تنها جریان بازی را دنبال کرد و تصمیم گرفت از نشان دادن کارت قرمز به مدافع استقلال طفره برود و دربی را در مسیر جنجالی‌ شدن قرار ندهد. فغانی که در جام جهانی به خاطر لمس بدن تونی کروس سرزنش شده بود، در دربی چند بار پیراهن بازیکنان دو تیم را کشید و برخورد چندان دوستانه‌ای با آنها نداشت. به نظر می‌رسد زمان اعتماد به داوران جوان‌تر در دربی از راه رسیده است. البته که فغانی در شرایط فعلی، بزرگ‌ترین داور فوتبال ایران به شمار می‌رود اما شاید بهتر باشد که او روی قضاوت‌های جهانی‌اش تمرکز کند و داوری در دیدارهای «سطح پایین» لیگ برتر را به همکاران دیگرش بسپارد!