کمالاتت کجاست کمال؟

آریا  رهنورد

کمال کامیابی‌نیا در مصاحبه‌هایش، مدام از «بازگشت به بهترین دوران فوتبال» به کمک برانکو صحبت می‌کند اما هواداران پرسپولیس برای باور این موضوع، باید «تغییر» را در سبک بازی او احساس کنند. آن‌چه در دیدار برگشت با الدحیل اتفاق افتاد، ثابت کرد که این هافبک هنوز هم در زمین غیرقابل اعتماد است. نمایش کمال و تکل‌های او در دیدار رفت با حریف قطری، به کمک پروفسور و تیمش آمدند اما هنوز دقایق زیادی از دیدار برگشت سپری نشده بود که این بازیکن مثل همیشه کنترل اعصابش را از دست داد و با ضربه زدن به بازیکن حریف، از داور کارت زرد دریافت کرد. کامیابی‌نیا بعد از بازی، این ضربه را «ناخواسته» دانست اما یک روز بعد، اعتراف کرد که برای ثانیه‌هایی عصبانی شده و تعمدا به بازیکن حریف ضربه زده است. محمد انصاری هم در همین مسابقه، کارت زرد گرفت و از بازی با السد محروم شد اما خطای او، حرکت فداکارانه‌ای بود که یک موقعیت گل عالی را از ادمیلسون جونیور گرفت. درست بر عکس کمال که روی منافع تیمش چشم بست تا تسویه‌حساب شخصی‌اش را با ستاره الدحیل به جریان بیندازد. اشتباه بزرگ کامیابی‌نیا، هم خود او را تا پایان بازی دست به عصا کرد و هم هواداران تیم میزبان را در معرض یک نگرانی بزرگ قرار داد. در طول بازی واضح به نظر می‌رسید که نبیل معلول برای اخراج مرد شماره11 پرسپولیس از زمین برنامه دارد. با وجود فشار دائمی این مربی، ایرماتوف حاضر به اخراج کمال نشد اما این هافبک بعد از دریافت اخطار نیز چند خطا انجام داد و می‌توانست به سادگی کارت قرمز داور را مقابل چشم‌هایش ببیند. بی‌مبالاتی این روزها به جزئی از بازی کمال کامیابی‌نیا تبدیل شده است. او قبل از قرار گرفتن در جایگاه یک ستاره سرشناس، به ندرت مرتکب رفتارهایی از این دست می‌شد اما مرور زمان، نوع برخورد این هافبک با بازیکنان روبه‌رو را عوض کرد. او یک بار به خاطر خطای خشن و بی‌مورد روی پای فرزاد حاتمی در نبرد با تراکتورسازی، از داربی محروم شد و مقدمات شکست تلخ تیم برانکو را فراهم کرد. کامیابی‌نیا یک سال قبل در نبرد خارج از خانه با الاهلی عربستان نیز در حالی که تیمش با یک گل از حریف جلو افتاده بود، با یک بی‌احتیاطی باورنکردنی خیلی زود پرسپولیس را 10 نفره کرد. سرخپوشان در این فصل با کمبود شدید بازیکن روبه‌رو هستند و نمی‌توانند جای خالی هیچ مهره‌ای را پر کنند اما کامیابی‌نیا هنوز این حقیقت مهم را درک نکرده و همچنان قصد ندارد با دقت و کنترل بیشتری فوتبال بازی کند. بدون تردید کمال از استعداد فوق‌العاده‌ای برخوردار است اما این استعداد به واسطه مصدومیت‌های مکرر و بی‌احتیاطی‌ قطع‌نشدنی او در زمین تهدید می‌شود. ستاره خط میانی سرخپوشان در همین فصل از لیگ برتر، سه دیدار را به دلیل مصدومیت تکراری از ناحیه کتف از دست داده و حالا خودش را از حساس‌ترین دیدار فصل با السد قطر در لیگ قهرمانان آسیا محروم کرده است. اگر چنین روندی ادامه داشته باشد، شاید بازگشت ربیع‌خواه و اوج‌گیری احمد نوراللهی، کامیابی‌نیا را به طرف نیمکت هدایت کند. در این چند سال، هیچ ستاره‌ای در پرسپولیس حاشیه امنیت نداشته و برانکو همواره آماده بوده تا مهره‌های تیمش را راهی «آزادراه» کند!

در زمان امضای هر قرارداد با پرسپولیس، کامیابی‌نیا تنها با رقم‌های «حرفه‌ای» راضی می‌شود اما رفتار خود او چقدر با حرفه‌ای‌گری تناسب دارد؟ ستاره‌ای که با شیرجه زدن در استخر در زمان تعطیلی، آسیب می‌بیند و بازی‌های تیمش را به همین راحتی از دست می‌دهد، چطور می‌تواند یک تکیه‌گاه محکم برای روزهای دشوار پرسپولیس باشد؟ بازیکنی که پس از هر برخورد با مهره‌های حریف آماده انفجار است و مدام زمانش را با اعتراض به داور هدر می‌دهد، چطور قادر خواهد بود در ذهن هواداران به یک فوتبالیست کامل تبدیل شود؟ به نظر می‌رسد کارلوس کی‌روش نیز او را به خاطر همین اخطارهای ساده به تیم ملی دعوت نمی‌کند. کمال هر بار با آغوش باز به استقبال کارت زرد می‌رود و در سبک دفاعی تیم کی‌روش، این اتفاق یک خودکشی بزرگ محسوب می‌شود. برای بازگشت به تیم ملی و شروع درخشش دوباره در پرسپولیس، کامیابی‌نیا باید خودش را از چنگال مصدومیت حفظ کند و با روی خوش، به سراغ محرومیت نرود. کمی حرفه‌ای بودن، همه چیزی است که کمالات کمال را به این بازیکن برمی‌گرداند.