حرکت خلاف جهت رقبا

برگزاری رقابت‌های لیگ ملت‌های اروپا، موجب شده کشورهای اروپایی دیدارهای تدارکاتی را در چارچوب قاره خودشان برگزار کنند و همین موضوع دست آسیایی‌ها را از بازی‌های دوستانه بزرگ با اروپایی‌ها کوتاه کرده است. این موضوع شاید در نهایت به سود ایران باشد اما نباید فراموش کرد که رقبا یک به یک به مصاف تیم‌هایی از آمریکای جنوبی می‌روند و ایران برای بازی‌های تدارکاتی پا را از آسیا فراتر نمی‌گذارد. بدون تردید همه چیز به تحریم‌ها مربوط نمی‌شود. درست مثل بسیاری از معضلات اقتصادی و اجتماعی، ماجرای بحران دیدارهای دوستانه تیم ملی از داخل کشور شروع شده و تا زمانی که منشأ داخلی‌اش اصلاح نشود، این مشکل نیز برطرف نخواهد شد. کره جنوبی بعد از قهرمانی در بازی‌های آسیایی اندونزی، نفرات بزرگسالش را از این تیم تحویل گرفت و بلافاصله آنها را به اردوی تیم ملی برد. سون هیونگ مین که با مدال طلا در جاکارتا از خدمت سربازی معاف شده بود، بلافاصه در ترکیب تیم بزرگسالان قرار گرفت و بدون استراحت، مقابل کاستاریکا به میدان رفت. بعد از پیروزی برابر کاستاریکا، کره قبل از برگزاری جام ملت‌ها سه دیدار دوستانه با شیلی، اروگوئه و پاناما خواهد داشت. آنها خط دفاعی‌شان را مقابل لوئیس سوارز و الکسیس سانچز، به خوبی محک می‌زنند. استرالیا دو ماه قبل از برگزاری جام ملت‌ها با کره جنوبی مسابقه می‌دهد و یک دیدار تدارکاتی را نیز برابر لبنان پشت سر می‌گذارد. عربستان در ریاض میزبان بولیوی خواهد بود و ژاپن با اروگوئه، پاناما و کاستاریکا روبه‌رو می‌شود. در فهرست دیدارهای دوستانه امارات میزبان نیز نام‌هایی مثل لائوس، هندورس و ونزوئلا دیده می‌شود. این داستان نشان می‌دهد درست در شرایطی که مثل همیشه فوتبال ایران از برگزاری یک دیدار دوستانه متوسط نیز عاجز است، رقبای تیم ملی در جام ملت‌های آسیا برنامه جذابی برای محک خوردن قبل از جام ملت‌های آسیا تنظیم کرده‌اند!