ایران در انتظار درخشش سامان
قدوس، قدیس میشود؟
در جام جهانی، اوضاع مطابق میل سامان قدوس پیش نرفت. او در همان دقایق کوتاه حضور در زمین، بازیکن موثری برای تیم کیروش محسوب میشد اما سرمربی تیم ملی، گزینههای انعطافناپذیری برای خط حمله داشت و حاضر به تغییر دادن این گزینهها نبود. حالا اما اوضاع متفاوت به نظر میرسد و قدوس با انگیزههای زیادی در اردو حضور پیدا خواهد کرد. او آخرین ستارهای است که به جمع مهرههای ملیپوش اضافه میشود تا شاید از حالا به بعد، مرد شماره یک خط حمله تیم کارلوس باشد. بدون تردید یکی از دلایل استقبال عمومی از تصمیم سردار برای خداحافظی از تیم ملی، حضور سامان قدوس در همین تیم و امیدواری به درخشش ویژه او در آینده است. قدوس اساسا یک مهاجم جنجالی نیست قدوس در یک دوراهی سخت بین کشور محل تولد و کشوری که در آن بزرگ شده بود، سرزمین پدری را انتخاب کرد اما در زمان قطعی شدن این تصمیم، هرگز انتظار نداشت که در ایران به یک بازیکن نیمکتنشین تبدیل شود
آریا طاری
درخشانترین لحظه تیم ملی در جام جهانی روسیه، از فرار سامان قدوس و خطای مراکشیها روی مهره تعویضی تیم ملی آغاز شد. سامان توپ را با بوسه به احسان حاجصفی سپرد و همین ارسال، بعد از 20 سال ایران را صاحب پیروزی در جام جهانی کرد. تصور میشد قدوس آمادگیاش را برای فیکس شدن به اثبات رسانده اما او هر دو مسابقه بزرگ با اسپانیا و پرتغال را از روی نیمکت آغاز کرد. در هر دو جدال، این بازیکن در دقایق پایانی به زمین فرستاده شد و در خلق موقعیت، شرایط تیم ملی را متحول کرد. شاید اگر زمان بیشتری برای بازی در اختیار سامان قرار میگرفت، صعود ایران از گروه ممکن میشد اما سرمربی تیم ملی حاضر نشد قدوس را در شمار بازیکنان اصلی تیمش قرار بدهد. حذف زودهنگام ایران و درخشش غیرمنتظره سوئد، همه ذهنها را به سمت «پشیمانی» قدوس سوق داد. او در یک دوراهی سخت بین کشور محل تولد و کشوری که در آن بزرگ شده بود، سرزمین پدری را انتخاب کرد اما در زمان قطعی شدن این تصمیم، هرگز انتظار نداشت که در ایران به یک بازیکن نیمکتنشین تبدیل شود. نیمکتنشینی سامان در شرایطی رقم خورد که تیم ملی سوئد یک «تمامکننده» درجه یک نداشت و شاید اگر ضعف آشکار مارکوس برگ در گلزنی نبود، شگفتی زردها در روسیه کاملتر نیز میشد. به نظر میرسد سامان قدوس در سوئد فیکس خواهد شد اما به هر حال او تصمیمش را گرفته بود و دیگر موقعیتی برای تغییر دادن اوضاع نداشت. داستان جام جهانی برای ایران و سامان، حالا دیگر تمام شده اما شاید در جام ملتها، سرنوشت دیگری در انتظار این ستاره باشد.
فرصت محدود بازی در جام جهانی، سامان قدوس را «مایوس» نکرد. او به لیگ سوئد برگشت و درخشش خیرهکنندهاش را از سر گرفت. تفاوت سطح او با سایر همتیمیها در اوسترشوندز آنقدر زیاد به نظر میرسید که تشخیص جدایی احتمالی او از باشگاه دیگر دشوار نبود. ستارهای که در نبرد فصل گذشته با آرسنال توجه آرسن ونگر را جلب کرده و با کلماتی ستایشآمیز از سوی پروفسور فرانسوی تحسین شده بود، در یک قدمی پیوستن به باشگاه هوئسکا در لالیگا قرار گرفت. سپس از رن به عنوان مقصد نهایی این بازیکن نام برده شد اما او در نهایت به آمیان پیوست. تنها دو روز بعد از امضای قرارداد با باشگاه فرانسوی، قدوس در ترکیب ثابت تیمش قرار گرفت و در حالی که هنوز اسم همتیمیها را هم نمیدانست، اولین گلش برای باشگاه را در اولین بازی با یک ضربه سر مهارنشدنی وارد دروازه حریف کرد. شروع سامان، از همه لژیونرهای دیگر فوتبال ایران در این فصل درخشانتر بود تا جایگاه او در آمیان خیلی زود تثبیت شود. به صورت همزمان، شرایط در تیم ملی نیز برای او به خوبی پیش میرفت. رضا قوچاننژاد بعد از جام جهانی از تیم ملی خداحافظی کرد و تصمیم گرفت روی بازیهای باشگاهی تمرکز کند. سردار آزمون نیز به دلیل شخصی از تیم ملی کنار رفت و حتی بعد از قرار گرفتن نامش در فهرست تازه کارلوس کیروش، ترجیح داد سرگرم گشت و گذار در پردیسهای سینمایی با مستند سریک و کارگردانش باشد. سردار در شرایطی حاضر به بازگشت به تیم ملی نشد که در چند سال گذشته، همواره و در هر شرایطی بازیکن موردعلاقه و مورد اعتماد سرمربی تیم ملی به شمار میرفت. کاوه رضایی نیز با وجود درخشش در فوتبال بلژیک و پیوستن به باشگاه بزرگ بروژ، با مصدومیت روبهرو شد تا شانس همراهی با تیم کیروش در اردوی ازبکستان را از دست بدهد. در واقع رقبا یک به یک به نفع سامان کنار رفتند تا شاید زمان برای هنرنمایی او در تیم ملی از راه برسد. حالا قدوس جدیترین گزینه برای نوک حمله تیم ملی به شمار میرود. او البته توانایی بازی در پست وینگر و یا پست هافبک هجومی را دارد اما همیشه علاقه بیشتری به بازی در هجومیترین بخش از ترکیب داشته و حالا شاید رقابت چندانی را برای به تصرف درآوردن این پست در تیم ملی احساس نکند. سامان میتواند «برگ برنده» تیم ملی در جام ملتهای آسیا باشد. بازیکنی که برای انجام یک کار بزرگ به سرزمین مادریاش برگشته و چه کسی نمیداند که شکستن طلسم طولانیمدت قهرمانی در جام ملتها، یک کار به غایت بزرگ است؟
شاید سامان قدوس گزینه محبوب نظرسنجیهای تلویزیونی نباشد اما اکثریت هواداران فوتبال در ایران، اعتقاد بسیار زیادی به تواناییهای او دارند. کم بازی کردن سامان در جام جهانی، یکی از پرتکرارترین انتقادها از کارلوس کیروش بود و همین حالا نیز همه در انتظار حضور جدیتر این بازیکن در ترکیب ثابت تیم ملی هستند. این مهاجم هم به خوبی شوت میزند، هم روی کارهای ایستگاهی قابلیتهایی منحصربهفرد دارد، هم موقعیتشناس و باهوش است و هم در سرزنی تبحر ویژهای دارد. او از همه قابلیتهای یک مهاجم مدرن برخوردار است و اگر سرمربی تیم ملی کمی گاردش را در مورد این فوتبالیست پایین برود، درهای ترکیب ثابت به روی سامان باز خواهد شد. تشخیص محبوبیت او در بین مردم، چندان دشوار به نظر نمیرسد. بدون تردید یکی از دلایل استقبال عمومی از تصمیم سردار برای خداحافظی از تیم ملی، حضور سامان قدوس در همین تیم و امیدواری به درخشش ویژه او در آینده است. قدوس اساسا یک مهاجم جنجالی نیست. در اینستاگرام سروصدا به راه نمیاندازد و از هر فرصتی برای تبلیغکردن خودش استفاده نمیکند. او هر روز در گروهی از رسانهها به لیورپول و لاتزیو لینک نمیشود و به جای دل بستن به پیشنهادهای فضایی، تلاش میکند تا در زمین فوتبال فرازمینی باشد. او باید همین حالا در سطح ملی، همان بازیکنی شود که در سطح باشگاهی دیدهایم. با همان سطح از انگیزه، اعتماد به نفس، قدرت و جسارت. سامان با درخشش در اردوها و دیدارهای تدارکاتی پیش رو، میتواند رقبا را برای همیشه از ترکیب ثابت تیم ملی طرد کند. او در باور هوادارها، به جایگاه فیکس تیم کیروش رسیده و اگر سرمربی تیم ملی نیز به همین باور برسد، همه توپها در خط حمله به قدوس ختم خواهند شد.
دیدگاه تان را بنویسید